25 mrt 2024 om 23:31 uur gehoorzame herman, nee, dat voel ikzelf lang niet altijd zo. Ik ben graag die stoere, zelfstandige vrouw die haar eigen boontjes dopt en dat gaat me best aardig af...maar ik voel me ook zo vaak dat kleine meisje die het nodig heeft om beschermd te worden. Een sterke arm, een stevig schouder, een lief woord, een kus.
Of juist de pijn, de strenge blik, de ferme hand, die mij verteld wat te doen,...even helemaal los van alles en uit mijn hoofd.
Voel jij dat ook zo?