BDSM-profiel

Aandachtstrekker

Uitstraling, heeft haar woordje klaar maar is in de juiste handen ook gewoonweg heel klein.

Ode aan de Nederlandse taal. Of doet de Nederlandse taal een ode aan mijn favoriete gevoel?

Wonderdanig wil ik zijn ……

(Deelnemer 597) knapt direct af op ...

Schreeuwerig types, Dominante mannen die terugschrikken van een sub die intellectueel tegengas kan geven.

(Deelnemer 597) valt direct voor ...

De rustige kalme blik die verandert in vuur en maakt dat ik wil spelen met vuur.
Goede timing.
Gepaste schaamteloosheid.
Een Dominant die voorbij aan de controle ook durft te laten zien waar zijn kernbehoefte ligt.

(Deelnemer 597) heeft sinds 2002 praktische ervaring met BDSM.

Gevoelens ontdekt

Het moment dat ik mijn onderdanige gevoelens ontdekte, nu ja, misschien meer herkende was tijdens mijn studietijd. Had toen een vaste vanilla vriend waarmee ik samenwoonde. De eerste keer dat we anale sex hadden werd ik zo overspoeld door emoties die ik niet begreep. Het je overgeven, het vertrouwen en de totale controle die je iemand geeft. Maar ook het plezier wat ik beleefde aan iets wat toch zeker niet onpijnlijk was en juist daardoor zoveel genot eraan onttrekken. Ik dook het net op en leerde al snel dat er een naam was voor hoe ik me tot dan toe in eigenlijk elke relatie die ik had gehad had opgesteld: onderdanig zijn..een subje.
Veel van wat ik las was verhelderend. Maar ook zo confronterend en beangstigend. En ja...toen besefte ik me ook wel dat er al veel eerder aanwijzingen waren geweest...het omkopen van vriendjes op de lagere school om me vast te binden aan een boom vond ik niet meer dan normaal, die vroegere relatie waarbij ik al als tiener de grenzen van free-use opzocht gewoon omdat het klopte. Er kletterden wat kwartjes zeg maar.
Ik verslond letterlijk alles wat er over BDSM te vinden was voordat ik eindelijk de stoute schoenen durfde aantrekken en het tegen mijn vriend durfde te zeggen. Die reageerde heel rustig en wilde best eens wat proberen. Dat werkt dus niet. Hij was nulkommanul Dominant. En ik was degene die steeds de regels maakte, waar ik me absoluut niet lekker bij voelde, maar ja, beter iets dan niets. En het deed hem heel veel pijn me als sub te zien. Uiteindelijk gestopt met spelen en snel daarna met de gehele relatie. Ik besloot dat ik dat nooit meer wilde en gooide alles wat met BDSM te maken had resoluut weg; ook mijn gevoelens, tenminste dat heb ik geprobeerd.

Maar ja…de ware aard van het beestje laat zich niet ontkennen. Dus de jaren daarop heb ik af en aan mijn best gedaan het te vergeten, maar zat al snel weer dagen achter de computer en dan weer tijden niet.
Jaren later besloot ik dat dit zo niet langer kon. Ik moest maar eens voor eens en altijd accepteren wie ik ben en er mee leren omgaan. Ik ging eerst de chat op, leerde veel. Vooral over mezelf. Ging later voor het eerst naar een feest, vertelde een aantal vrienden over mijn gevoelens en leerde mensen met zelfde gevoelens kennen. En langzaam accepteerde ik inderdaad mijn gevoelens en mezelf. En nu?
En nu...van binnen eigenlijk altijd...in de dagelijkse praktijk niet altijd “in uitvoering" maar wel 100% mezelf, compleet en dat is zo lekker!!!!

Eerste ervaring

Mijn eerste ervaring weet ik nog heel goed:
Kort nadat ik de eerste maal de BanDSMederij had bezocht kwam ik op de BDSM voor jongerenchat (nu Samarium) terecht en leerde daar al snel veel mensen kennen. Ik denk ook nu nog aan die tijd terug als thuiskomen, in een warm bad. Eentje sprong eruit, eigenlijk vooral omdat ik de spanning die hij opwekte niet kon negeren al zou ik het willen. Vele uren op de chat en daarna nog vaker aan de telefoon. Telefoongesprekjes die heel onschuldig begonnen. Maar als snel werd ook de machtsverhouding aan de telefoon steeds duidelijker. Ik werd steeds meer sub en hij Dom. En na een tijd volgden er kleine opdrachtjes tot hele spelen die best ver gingen voor mij, maar ook heel goed voelden.
Na een tijd de stoute schoenen aangetrokken en afgesproken elkaar te ontmoeten. Pff wat was dat eng zeg. De zenuwen gierden door mijn keel, maar ook een hoop opwinding, verlangen. Zoveel emoties. Ik wilde voelen, ervaren wie ik was, wat ik moest met mijn gevoelens. En ervaren heb ik gedaan :-) In de maanden die volgden heb ik heel veel geleerd, ook over mijzelf en mogelijk nog meer genoten. Een erg dierbare herinnering al met al en een fijne eerste stap naar BDSM integreren in de rest van mijn leven ondanks dat wij verder echt geen goede match waren om dat samen te gaan exploreren.

BDSM stijl

Voor mij is het belangrijkste deel van BDSM toch echt het mentale, het je totaal over moeten en willen geven. Je totaal machteloos mogen voelen. Alle controle uit handen geven. En dat hoeft niet met veel geweld. (Hoewel van stoeien naar vechten naar overgave aan primair uitleven me ook heerlijk lijkt!) Een blik of een paar woorden kunnen al meer dan genoeg zijn. Ik wil letterlijk en figuurlijk op mijn knieën gaan van de (stille) kracht van iemand.
Maar is er zoveel meer: ik denk dat over de jaren me steeds helderder werd dat ik in de basis een lustsub ben, die kickt op beschikbaarheid. Maar ook mooie manier voor mij om heel subtiel soms, maar o zo aanwezig mijn onderdanigheid te tonen is dienen. En dan niet zomaar even, nee dagen als het mag/moet. Met hele kleine dingetjes, die anderen niet eens op hoeven te vallen steeds meer laten zien: daar geniet ik van
Wil niet zeggen dat ik niet ga voor een forse zwepensessie hoor. Masochisme? Gelukkig maakt het hokje niet uit, ik twijfel eraan me dusdanig te omschrijven. Ik kan pijn als erotisch ervaren, maar zoek niet het verdwijnen in lijden. Voorop staat het ultiem samen genieten en voelen. Mentaal en fysiek prikkelen. Er is gewoon nog zoveel te ontdekken, te leren, te ervaren. En ik ben nu eenmaal erg leergierig! Veel is daarin ook gewoonweg afhankelijk met wie je deelt. Ervaren doe je samen. Ondergaan doe je voor; doorstaan doe je voor. Openstellen voor de ander en dus mezelf. Nou ja, ik dan :)

Mijn onderdanigheid is iets wat ik dagelijks meedraag, de aan en uitknop bestaat niet. Niet op mijn gevoelens, evenzo op de overgave als die er uiteindelijk is. Ik ben heel veel; de professional, die dame, dat meisje, maar bij de juiste gewoonweg onderdanig en comfortabel in die rol die voor mij al lang niet meer in tegenspraak is met andere domeinen maar lekker in balans.

Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat het voor me werkt om mijn gevoelens te splitsen. Noem bdsm bedrijven mijn “love language” of zoiets. Het is een package deal: zonder te vallen voor de “vanilla” man geen onderdanigheid en andersom: als ik voor iemand ga wil ik ook alles (kunnen laten zien en delen). Dus dat betekent ook: gewoonweg monogaam en focus op die ene, “mijn” D :) Heerlijk om nu weer samen verder te ontwikkelen!

Contacten met anderen

Partner

Gebruik chatrooms / MSN

Bezoek Uitgaansgelegenheden