Hoofdstuk

Gedempt door het masker hoor je de deur opengaan. je zintuigen staan op scherp. je hoort geroezemoes om je heen. Enigszins verward probeer je te onderscheiden wat er om je heen gebeurt. Dan een schok door je lichaam als je vingers over het onbedekte gedeelte van je wang voelt strijken. Even snel als ze kwamen zijn ze weg. Iets klopt er niet. je hart bonkt als een razende. Een hand wordt op je hoofd gelegd op een manier zoals je Zardos een goedkeurend klopje op zijn hoofd zou geven. Een gevoel van onderdanigheid borrelt op in je lichaam, versterkt door de hulpeloze houding waarin je jezelf bevindt. Dan een stevige hand onder je oksel. Uit de kracht die hierop wordt uitgeoefend besef je dat je geacht wordt op te staan. Dan een enorme schok als je een veel verfijnder hand onder je andere oksel voelt. Ook deze hand maakt duidelijk dat je geacht wordt op te staan.

Een vrouw, schiet er door je heen! Is die andere hand dan wel van mijn Meester? Wie is de vrouw? Wat staat me te wachten. Verward beweegt je hoofd als een razende van links naar rechts, probeer je een glimp op te vangen van wat er om je heen gebeurt. Niets dan duisternis. je probeert je te concentreren op ieder geluidje, de geuren in de kamer, de luchtwervelingen om je lichaam als indicatie van bewegingen om je heen. Dan tillen de handen je overeind. je zoekt je evenwicht op de torenhoge hakken. je voelt hoe je kuiten zich spannen door de ongebruikelijke houding, je billen spannen aan om evenwicht te bewaren. Een beeld hoe je daar staat dringt in je hoofd. 14 cm hoge zwarte pumps aan je enkels vastgezet met kleine sloten. De transparante harembroek en bijbehorend topje. De felle latex crotchless string en kwart cup bh duidelijk zichtbaar onder de ragfijne stof. je handen op je rug vastgezet met dezelfde sloten, je polsen gevangen in elegante, edoch onbreekbare, glimmende roestvrijstalen boeien. De druk van eenzelfde glimmende metalen halsband, ook deze onverbrekelijk vastgezet. En het gewatteerde, voorgevormde zwarte masker over je hoofd om het geheel af te maken. Een toonbeeld van overgave en onderdanigheid. Een vreemde kalmte komt over je op het moment dat je beseft dat je aan Mijn wensen bent overgeleverd, op het moment dat je beseft dat je geen controle hebt over wat komen gaat, maar vooral op het moment dat je beseft dat dit is waar het om gaat. Vertrouwen in en volledige overgave aan je Meester.

je wordt uit deze gedachtestroom gewekt door een vrouwenhand die zachtjes de contouren van je borsten volgt, haar hand onder je oksel dwingt je voorwaarts het onbekende in. Een gevoel van paniek maakt zich van je meester als je beseft dat je naar buiten wordt gebracht. Zo kan ik toch niet over straat flitst er door je hoofd. Wat als iemand me ziet. Ik woon hier, wat zal men denken. De paniek grijpt naar je keel. Je ademhaling versnelt, je voelt het bloed door je oren suizen. je voelt hoe de lift zich in beweging zet. Afdalend naar het onbekende. Dralend stap je uit de lift als je een hand in je rug voelt duwen. De andere handen nog steeds dwingend onder je oksels. Een vreemd gevoel van berusting spoelt over je; i aim to please, to serve, to obey! Dan even onverwacht als de paniek, voel je hoe een soort cape over je schouders wordt geslagen. Het kriebelen tegen je kuiten en tegen je uiterst gevoelige, priemende tepels doet je beseffen dat je hele lichaam wordt bedekt. Enkel de vastgeklonken pumps om je enkels zullen zichtbaar zijn voor de oplettende voorbijganger, evenals het zwarte masker natuurlijk. Een vals gevoel van veiligheid maakt zich van je meester. Onmogelijk kun je weten dat ook deze stof licht transparant is.