Hoofdstuk

‘Met Hemelvaart mag je de hele dag klaarkomen, wanneer je maar wil.’
Wat een cadeau, dacht ik. Alleen... de timing was waardeloos. Uren in de auto. Tent opbouwen. Eten regelen. En dan is de dag ineens voorbij. Weg kans.
Misschien mag het morgen? In de tent. Ik vraag het aan U over de app. Maar U antwoordt niet.
De volgende dag nog maar een bericht:
‘Bent U niet vergeten te antwoorden?’
‘Denk je dat echt?’ krijg ik terug.
Tja, ik weet het niet. Misschien hoopte ik gewoon dat U het vergeten was. Dat U mij nu alsnog toestemming zou geven.
‘Mag het alstublieft?’ smeek ik over de app. Ik wil zó graag... gewoon... even alles loslaten.
Stilte.
Wel seks gehad. Mijn man zien klaarkomen. En ik? Niets. Niet eens een randje ontspanning. Alleen dat geile gevoel daaronder. Steeds aanwezig.
Op de terugweg opnieuw een appje:
‘Je mocht al die tijd klaarkomen hè. Alleen dan na 60x edgen, zoals normaal ook.’
Wat?! Dit wist ik niet! Ik voel boosheid opkomen. Frustratie. Ongeloof. Ik had gewoon lekker kunnen ontladen in de tent.
‘Ik hoef toch zeker niet alles voor te kauwen? En niet zo brutaal doen!’ is Uw reactie.
Ik bijt op mijn lip.
Had ik het echt kunnen weten?