Hoofdstuk

Hoofdstuk 34 – Alles.

“Zeg het maar.”

De stem hing vlak bij haar oor. Laag. Rustig. Maar geladen. Isa hield haar adem in. Alles in haar lijf schreeuwde om iets — aanraking, duidelijkheid, grenzen, overschrijding.

Was het Daniël? Bram? Ze wist het niet. Kon het niet weten. De blinddoek liet niets toe. Alleen voelen. Alleen gissen.

Wat dan?
Stoppen? Verder gaan, meer? Iemand bij naam noemen?
Ze probeerde haar mond te openen. Maar niets kwam.
Haar ademhaling ging weer alle kanten op. Haar vingers spanden zich aan in de boeien. Ze voelde het leer snijden in haar polsen. Niet hard. Maar genoeg om te weten: dit is echt. Dit gebeurt.

“Zeg het maar.”
De stem herhaalde zich. Zachter nu. Of was dat haar eigen bewustzijn dat het versmalde?
Minuten leken voorbij te glijden terwijl ze zweefde in die seconden van besluit.
Twijfel. Twijfel die geil maakte. Die pijn deed.
En toen...

Ze fluisterde. Nauwelijks hoorbaar. Maar vastberaden.
“Doe maar. Alles.”

Een stilte. En toen, als een echo:

“Alles?”

De volgende klap kwam onverwacht. Open hand. Hard. Laag op haar bil, op de rand van haar bovenbeen. Ze schrok, hapte naar adem. En nog voor ze zich kon herstellen, volgde de tweede. Breder. Doffer. Een paddle. Ze voelde het verschil. Steviger. Dieper. Elke klap doordrenkte haar huid met warmte.

Na elke slag gleed een hand over haar rug. Zacht. Kalmerend. Dan weer een klap. Ritme. Straf. Streling. Straf. Streling. Ze begon te hijgen. Kreunde bij elke slag, gesmoord. Haar vingers klemden zich aan de randen van de bok.

Een ander contact. Breder. Meerdere uiteinden. Niet scherp. Eerder als een handvol dunne riemen. De flogger. Licht eerst. Dan sneller. Over haar rug. Haar heupen. Haar dijen. De intensiteit bouwde op. Ze kreunde.

En toen — een aanraking tussen haar benen. Traag. Vingers die haar schaamlippen openden. Die haar klit vonden. Daar bleven.

Trillingen.

Een klein apparaat. Kort, gericht. Eerst zacht. Toen heviger. Ze gilde bijna. Haar hele lijf boog zich naar voren, maar de boeien hielden haar vast. Ze spartelde niet. Ze onderging. Haar ademhaling schokte.

De trilling stopte.

Ze gromde van frustratie. Haar lijf was nat. Haar dijen trilden. En toch — ze wilde meer.

Een vinger gleed omlaag, naar haar andere opening. Niet naar binnen, alleen druk. Aftasten. Wachten op haar reactie. Zachtjes even glijdend, voorbereidend.

Toen een eerste bolling. Rond. Glad. Warm. Langzaam duwde iemand het binnen. Een plugje? Haar adem stokte. Ze kneep haar ogen dicht achter de blinddoek. Haar spieren trokken samen.

Dan nog een bolling. Dieper. Langzaam. Ritmisch.

En nog een.

Anal beads? Een ketting? Hoeveel? Ze wist het niet. Drie? Vier? Ze voelde zich gevuld, gevuld tot aan de rand van zichzelf. Geopend. Overgenomen.

De flogger keerde terug. Haar rug tintelde. Haar dijen klopten. Maar elke slag leek haar dieper in haar lijf te jagen. Als een echo van haar eigen geilheid.

Weer trillingen. Op haar klit. Onverbiddelijk. Intens. Geen opbouw. Gewoon: aan, full speed. Ze kromde zich. Haar adem stokte. Ze trilde.

Iemand fluisterde iets. Niet verstaanbaar. Haar lijf was het enige dat nog antwoordde.

De trillingen bleven. Schokkerig. In patronen. Net als de slagen op haar billen. Soms zacht. Soms hard. En door het geheel: de beads, die bij elke beweging in haar leken te dansen.

Ze voelde hoe haar orgasme zich opbouwde. Wild. Onvermijdelijk. Geen denken. Alleen voelen. Ze kreunde. Haar lijf boog. Haar keel liet een klank los die niet van deze wereld was.

“Laat maar gaan,” zei iemand.

En dat deed ze.

Ze explodeerde. Trillend. Kermend. Al haar spieren aangespannen. Haar dijen trilden. Haar rug bolde. Ze schreeuwde. Kwamen er woorden uit haar mond? Geen idee.

Ze zonk terug op de bok. Ver weg. Alles gloeide. Alles was nat. Alles was leeg.

En toen — een hand aan haar gezicht. Veegde even liefdevol wat zweet en haren opzij.

Een stem.

“Doe maar af.”

De blinddoek gleed van haar ogen.

Ze knipperde tegen het licht. Langzaam kwam het beeld terug.

Daar stond Liz. Haar ronde contouren zichtbaar, vrouwelijk en verleidelijk als nooit tevoren.

Glimlachend. Grijnzend.

Een zwarte leren harnasriem kruiste haar torso.

Aan haar heupen: een voorbinddildo vlak voor Isa haar gezicht.

“Mond open sletje.”