Hoofdstuk

'Zeg, doe jij haar staartje even weer in,' gromt Hendrik met een zware stem tegen de chauffeur.
Michelle balt haar vuisten. Niet die man. Niet híj die haar billen mag aanraken, haar sterretje, godsamme! Haar ademhaling versnelt en haar nagels drukken in haar handpalmen. De chauffeur zelf lijkt ook van zijn stuk. Met open mond staart hij Hendrik aan.
'Maar Hendrik...,' begint hij voorzichtig.
Hendrik onderbreekt hem direct. 'Nu meteen, zonder gezeur!'
De chauffeur slikt, zijn handen trillen lichtjes terwijl hij de buttplug oppakt. Zijn blik flitst naar Michelle, zoekend naar een uitweg. Maar die is er niet. Aarzelend brengt hij deze naar Michelles kontgaatje.
'Nono!' roept Hendrik bars. 'Eerst even nat maken in je eigen mond.'
'Nou, ik weet niet of...'
'NU!'
De chauffeur kijkt om zich heen. Er hebben zich inmiddels al toeschouwers verzameld, hun nieuwsgierige blikken priemen in zijn rug. De warmte stijgt naar zijn wangen. Met een vies gezicht stopt hij de buttplug voorzichtig in zijn mond.
'Helemaal erin en goed nat maken met je tong,' briest Hendrik. Hij pakt de buttplug stevig vast en duwt hem dieper. De chauffeur kokhalst even, zijn ogen tranen terwijl hij hem probeert eruit te trekken, maar Hendrik houdt hem nog net iets langer vast. Pas na een halve minuut laat hij los en knikt richting Michelle.
Michelle kan er niets aan doen, maar van binnen moet ze grinniken. Eindelijk is het niet zij die te kak wordt gezet. Haar ogen flitsen naar het groepje om hen heen, die zich met ingehouden adem amuseert. Met een soepele beweging plaatst de chauffeur de buttplug terug op zijn plek.
'Zo, en nu kun je dus wel achter mij aanlopen,' zegt Michelle.
Hendrik schudt zijn hoofd. 'Nee, hij heeft geen coin. Ik ontferm mij wel over deze nietsnut. Jij kunt verder zoeken.' Hij werpt een blik op een man met een roze bril. 'Die daar, bijvoorbeeld.'
Michelle knikt en loopt naar de man toe. Hij heeft een coin, dat weet ze zeker als Hendrik dit zo zegt. Alleen kent ze hem niet, dat is wel gek. Ze besluit Hendrik te vertrouwen en ze moet wel verder. Er zijn nog acht coins te vinden en de tijd dringt.

'Het patroon klopt niet.' sist Michelle in het voorbijgaan.
Kim schudt haar hoofd. 'Nee,' zegt ze, haar ogen flitsen door de ruimte. 'Mijn theorie klopt niet. Hoe gaan we de rest vinden? Ik vermoed wel dat Tim er een heeft, maar die bewaren we voor het laatst. Janneke wil hem zelf, daar ben je het mee eens toch?'

Michelle knikt. Haar hersenen draaien op volle toeren. Wat hebben de mannen tot nu toe gemeen? Ze spreekt haar idee uit: 'Hendrik zei toch dat de vrouwen misschien ook mannen zijn?'
Kim knikt. 'Ja dat klopt.'
'En je bent het toch met mij eens dat er een patroon móét een zijn?'
Weer geeft Kim haar gelijk.
'Zou Hendrik het antwoord geven als we het hem vragen?'
Kim kijkt bedenkelijk. 'Dat denk ik niet. Wel kunnen we hem het podium op vragen, omdat we denken dat hij een coin heeft.'
'Briljant Kimmie, ik ga hem halen.' Met een brede grijns op haar gezicht loopt Michelle op Hendrik af. 'Komt U mee naar Janneke?' vraagt ze liefjes.
Ze ziet Hendrik even verward kijken en gniffelt. Dit had hij dus niet verwacht.
Hendrik herstelt hij zich snel: 'Even deze nietsnut van een chauffeur vastketenen, dan kom ik,' zegt hij met een grijns.
Een paar minuten later sluit hij zich bij hen aan. Kim heeft een op het oog ziende vrouw uitgekozen met vlechtjes in haar haren. Volgens iemand die ernaast stond, was het een man mét een coin. Het eerste deel klop in ieder gevalt: Janneke is druk bezig om "haar" te pijpen.
'Hé,' zegt Hendrik verbaast als hij het podium opstapt. 'Hebben jullie de code al zo snel gekraakt?' Michelle en Kim kijken elkaar aan en volgen dan zijn blik. Hij kijkt naar de sokken van "haar" en dan naar zijn eigen sokken.
Wat eerder niet opviel is wat nu zo duidelijk is. Hendrik heeft sokken met een Mickey Mouse-opdruk. "Zij" draagt sokken met Donald Duck.
'Ja,' jubelt Kim. 'Ik zie het, het gaat om de sokken! We moeten Disney-sokken zoeken.'
'O, o,' zegt Hendrik zachtjes. 'Heb ik het nou een beetje verraden?'
'Geeft niets Meester, U kunt niet alles voor zijn hè?' plaagt Michelle hem. 'Geniet lekker van Uw beurt, terwijl wij verder zoeken.'

Kim klapt in haar handen van plezier. Met vier coins zijn we nu bijna op de helft, alleen zijn we ook al een uur verder. 'We moeten sneller zoeken,' zegt Michelle terwijl ze een lok uit haar gezicht haalt. Naar beneden kijkend zoeken ze het publiek door, af en toe vragend of de mensen hun sokken willen laten zien. Beide komen ze met een man terug: de een met Katrien Duck sokken, de ander met Guus Geluk. Janneke masseert haar kaak, haar wangen zijn rood van inspanning, maar gaat door. Het brengt haar op zes coins.

'Hé Kim,' ik heb een idee,' zegt Michelle gehaast. 'We moeten sneller gaan dan nu. We hebben nog maar 35 minuten voor vier coins.'
'Ja, dus geen tijd om te praten.' Kim werpt haar een gefrustreerde blik toe en wil weer in het publiek verdwijnen.
'Ik heb een plan, waarmee we veel sneller kunnen.'
'Hoe dan?'