Hoofdstuk

'Ik ben benieuwd, Michelle,' zegt hij met een ondertoon die zowel verwachting als controle uitstraalt. 'Zorg dat jullie over twee uur klaarstaan in de keuken. Janneke denkt zeker dat ze goed genoeg is getraind?'
Michelle knikte haastig, haar adem stokte onder de intense blik van Hendrik. 'Ja, Meester,' antwoordt ze duidelijk, haar stem iets steviger dan ze zich voelt.

Hendrik loopt weg en twee uurtjes later zit hij aan de keukentafel. Janneke, Michelle, en Kim staan op een rij naast elkaar. Hij laat zijn blik over de drie vrouwen glijden. Hun blik is strak gericht op de vloer, afwachtend op wat komen gaat. Langzaam roert hij door zijn kop koffie. Het is het enige geluid wat te horen is.
'Ik heb de planning rond,' begint Hendrik, zijn toon zakelijk alsof hij een vergadering op kantoor aan het leiden is. Vanmiddag om vier uur komen ze de partytenten opbouwen in de tuin met het podium. De catering is er morgen. Dit is de indeling hoe alles geplaatst moet worden. Michelle dit is jouw taak om te regelen.'
Michelle kijkt naar het papier in zijn hand. 'Ja, Meester,' antwoordt Michelle gehoorzaam.
'Welke kleding mag ik dragen?' voegt ze eraan toe.
Hendrik laat een kort, bijna onmerkbaar lachje horen. 'Kleding? Geen sprake van. Jullie dragen vanaf nu alleen dit.' Hij schuift drie buttplugs met zachte donzen staarten naar voren, elk in een andere kleur: rood, blauw en bruin.

De meiden staren naar de objecten. Hendrik gaat verder, alsof hij het ongemak niet merkt. 'Ze zijn niet te groot, maar groot genoeg om te voelen. Ik schat drie centimeter in doorsnee op het dikste punt.' Hij pauzeert even, genietend van het zicht van hun aarzelende blikken.
'Ja, Meester, dank U wel, Meester,' antwoorden ze in koor. Hun stemmen gedwee, want ze weten dat ze hier niet onderuit komen.

'Dan nu de opdracht,' vervolgt hij. Zijn woorden laten geen ruimte voor tegenspraak. 'Er zijn twaalf mannen met speciale munten. Jullie taak is om hen te vinden. Kim en Michelle, jullie maken ze geil. Janneke...' Zijn ogen vinden de hare, doordringend en veeleisend. 'Jij pijpt ze leeg. En je slikt alles door. Pas als ze tevreden zijn, geven ze jou een munt, als ze die al hebben. Heb je de verkeerde? Tja jammer dan. Je moet minimaal 10 coins verzamelen.'
Janneke knikt zwijgend, haar gezicht onbewogen, al verraden haar handen een lichte trilling.

'Er komen dertig mannelijke gasten,' zegt Hendrik 'en vijfenveertig vrouwen. Hij grijnst, een ondeugende flikkering in zijn blik. 'Naja ze zien eruit als een vrouw. Bedenk vast wie het zou kunnen zijn wie een munt heeft.' Hendrik staat op en loopt weg. Als hij langs Kim loopt knipoogt hij en geeft haar een potje glijmiddel: 'dit zal van pas komen.'
Nog even draait hij zich om naar Janneke: 'Dus je begrijpt wat er van je verwacht wordt morgen?'
Janneke slikt de brok in haar keel weg: 'Ja Meester, ik begrijp het.'
'O nee, ik ben nog iets vergeten te vertellen.'
'Wat dan?' Janneke slikt nogmaals, dit kan nooit goed nieuws zijn.
'Alles moet wel in twee uurtjes geregeld zijn.'
Janneke knijpt haar handen tot vuisten, nee makkelijk wordt het niet maar ze zal laten zien wat ze kan. Ze heft haar hoofd op en kijkt Hendrik aan. 'Ik zal het tot een goed einde brengen Meester en dan ben ik weer terug op mijn eigen positie.'
Hendrik knikt, 'ik hoop het voor je, we zullen zien.'
Hendrik sluit zachtjes de keukendeur.

'Nou meiden, we hebben wat te doen,' doorbreekt Michelle de geladen stilte.
'Ja,' bevestigt Kim. 'En laten we deze dan maar verdelen' en Kim knikt naar de buttplugs op de tafel. Kim pakt de eerste buttplug van de tafel. Ze voelt het zachte dons van de staart tussen haar vingers. 'Mag ik die?' vraagt ze, terwijl ze naar de rode staart keek. 'Die past mooi bij mijn rode haar.'

Michelle pakt de bruine. 'Dan neem ik deze en dan voor de blauwe, Janneke, goed?' Dan valt ze stil, haar gedachten malen: hoe moeten ze de juiste mannen vinden tussen vijfenzeventig gasten? Mannen die er ook nog eens uit kunnen zien als vrouwen? De druk van minimaal tien munten binnen twee uur voelt bijna onmenselijk.

De deur gaat weer open, opnieuw verschijnt Hendrik: 'O, ik ben iets vergeten. Ik moet natuurlijk wel checken of de staartjes jullie goed staan. Doen jullie ze even in?'
Stil zijn ze, alledrie.
'Ja, nu graag,' zegt hij met barse stem. 'Michelle doe jij het maar.'
Michelle voelt het koude staal van de buttplug tegen haar huid. Ze kijkt achterom en ziet de staart ongemakkelijk tussen haar benen bungelen.
'Kijk nou toch eens hoe mooi,' complimenteert Hendrik haar. Zachtjes trekt hij eraan, wat gelijk een tinteling in haar binnenste geeft.
'Maar Meester,' zegt ze met schorre stem. 'Straks trekt iedereen er aan?'
De flikkering in Hendrik's ogen laat zien hoe grappig hij dit vindt.
Michelle denkt er heel anders over en ironisch genoeg past de uitdrukking precies: "vertrekken met de staart tussen de benen".
'Nou om het je nog even makkelijk te maken mag je het nu weer uit doen. Het is voor morgen hè,' zegt Hendrik.

Opnieuw verlaat Hendrik de keuken. Michelle pakt de plattegrond van tafel, alles staat er netjes op getekend.
'Kijk Janneke,' en Michelle tikt op de plattegrond. 'Hier komt dus een podium te staan. Ernaast staat de houten wand met 10 gaten. Daar doe je dus de coins in. Snap je?'
Janneke voelt het zenuwachtige gevoel in haar lichaam. Ten overstaan van iedereen moet ze deze klus klaren. Wat als ze er niet in slaagt? Ze dwingt zichzelf om anders te denken: wat als ze er wél in slaagt? Tim. Dan wil ze aan zijn zijde staan. En ja, dan is ze Meesteres. Ze gaat deze slag winnen.