Hoofdstuk

Donna zit in haar auto en kijkt naar het moderne huis tegenover de parkeerplaats. Het huis van Minggus. En zijn vrouwen, zei Seth. Zoë en die andere, exotische vrouw, maar vooral van Minggus. De oom van Seth, een Boeng. Ze weet wat het betekent. Een ouder familielid, een broer van je vader of moeder. De broer van baboe, alweer een connectie met de vrouw die zo plotseling uit haar leven verdween. Een connectie met de wereld van Seth. Nu ook haar wereld.
Vreemd genoeg voelt ze zich nerveus. Minggus wil haar zien, zonder Seth. Waarom? En waarom wil Seth toch dat ze gaat, ondanks dat hij duidelijk laat merken dat hij het er niet mee eens is. Seth laat zich niets vertellen. Door niemand. Hij laat het haar keer op keer merken en ze vindt het een prettige eigenschap. Sterk.

Ze stapt uit en loopt over het smalle pad in de voortuin, naar de deur. Voordat ze aan kan bellen, gaat de deur al open. Minggus is kleiner dan ze zich herinnert van de laatste keer dat ze hem zag. Ze steekt bijna een halve kop boven hem uit. Hij glimlacht en pakt haar hand.
‘Dag Donna, wat fijn dat je bent gekomen. Kom binnen.’
Hij stapt naar achteren om haar door te laten en wacht tot ze haar jas uittrekt. ‘Zou je ook je schoenen uit willen doen? Ze ze hier maar neer.’
Ze kijkt naar zijn voeten. Hij draagt lichtbruine, leren mocassins en gaat haar voor naar de ruime, strak ingerichte woonkamer. Veel wit met donkerbruine accenten. Donna kijkt om zich heen.
‘Is Zoë er niet?’
‘Nee, Zoë is er niet, en Janaila voelt zich niet zo lekker. Je zult het met mij moeten doen vanavond. Wat kan ik voor je inschenken?’

Het maakt haar niet uit en ze laat hem kiezen. Voor het grote raam aan de straatkant kijkt ze naar buiten. Er komt warme lucht uit het vloerrooster en ze krult haar tenen. Het was makkelijker als Zoë er wel was geweest. Ze had haar kunnen vragen naar haar winkel en met haar kunnen praten over haar foto’s. Ze heeft geen idee waarom Minggus haar heeft uitgenodigd, maar hij komt haar niet over als een man die doet aan nietszeggende kletspraatjes.

Minggus geeft haar witte wijn in een glas met een sierlijk bewerkte voet en tikt zijn eigen glas ertegenaan. Het geluid gaat hoog en ijl door de kamer.
‘Welkom bij de familie, Donna.’
Ze schudt haar hoofd. ‘Seth en ik zijn niet getrouwd.’
‘En toch hoor je bij de familie.’
Hij gaat op het grote, witleren bankstel zitten. Donna blijft even staan, maar voelt zich een beetje onnozel nu ze op hem neerkijkt en neemt plaats in de stoel tegenover hem. Ze slaat haar benen over elkaar. Minggus volgt de beweging, glimlacht en kijkt haar aan.
‘Vertel, waar hebben jullie elkaar ontmoet?’
De blik in zijn ogen is oprecht geïnteresseerd en Donna vindt het vervelend dat ze vertelt over haar werk voor Jacob en Albert en dat ze daar Seth voor de eerste keer zag. Het is niet helemaal gelogen. Daar zag ze hem ook voor het eerst, maar het verhaal dat ze schetst vertelt over een ontmoeting en wederzijdse aantrekkingskracht, die licht en vrolijk is.
‘Seth geeft niet veel van zichzelf prijs, maar toen ik hem had gezien, wist ik dat ik hem nog eens wilde ontmoeten …’
Ze glimlacht een beetje ongemakkelijk terwijl ze acceptabele antwoorden op zijn vragen verzint. Niets is helemaal gelogen, maar het is ook niet helemaal de waarheid.
‘En nu wonen jullie in het huis van je ouders, best bijzonder eigenlijk. De moeder van Seth, mijn zus Lisi, heeft een aantal jaar in hetzelfde huis gewerkt.’
Donna knikt. ‘Ze was mijn baboe. Ik heb nooit begrepen waarom ze weg moest.’
‘Maar nu begrijp je het wel.’

Donna doet of ze niet snapt wat hij bedoelt, maar ze ziet dat hij het weet. Hij weet van Seth en haar, wat ze ook van elkaar zijn. Ze staat op en zet haar glas op de lage salontafel.
‘Ben ik daarom hier? Bent u van plan Seth bij me weg te halen …’
Minggus schudt zijn hoofd. ‘Ik ben niets van plan. Ik keur het niet goed, maar je bent een volwassen vrouw. Ik neem aan dat je heel goed je eigen beslissingen kunt nemen. Hoe gaat hij met je om? Zorgt hij voor je, wil hij het beste voor je?’

Zijn vragen verwarren haar en met een oncomfortabel gevoel draait ze zich weer naar het raam. Ze beweegt haar schouders.
‘Ik weet dat hij van me houdt, hij is …’ Ze zoekt naar de juiste woorden. ‘Hij kan heel intens zijn.’
‘Ik heb jullie gezien Donna, op de begraafplaats, bij het graf van je ouders. Ik weet hoe intens hij kan zijn. Hij is mijn neef. Ik heb hem op zien groeien.’
Geschokt kijkt ze hem aan en met een verontschuldigende glimlach staat hij op.
‘Het spijt me, het is niet mijn bedoeling je een ongemakkelijk gevoel te geven, maar ik vind toch dat ik het tegen je moet zeggen. Kom, laten we gaan eten, de schotel zal nu zo onderhand wel klaar zijn.’

In de keuken ruikt het naar geroosterde tomaat en gesmolten kaas. Minggus dekt de tafel. Borden, bestek en servetten. Een karaf water. Donna wil haar handen iets te doen geven, ze weet niet wat en gaat een beetje verlegen aan de tafel zitten. Hij zet een dampende ovenschotel op tafel en schept het eten op haar bord, daarna op zijn eigen bord.
‘Eet smakelijk Donna.’
Ze eten zonder te praten. Minggus schenkt water in de glazen en Donna eet met alle aandacht voor wat er op haar bord ligt zodat ze hem niet aan hoeft te kijken. Wanneer hij klaar is, legt hij zijn bestek op zijn bord en zijn hand op tafel.

‘Mijn zus heeft Seth verwend. Niets was goed genoeg voor hem en ze heeft teveel toegegeven aan zijn buien. Hij is haar zoon, maar regels of grenzen heeft ze hem niet gegeven. Seth is gewend dat hij zijn zin krijgt. Goedschiks of kwaadschiks. Wat ik heb gezien is wreed en hardvochtig en hij gaat over jouw grenzen heen. Je moet hem tegengas geven.’

Hij verwacht geen antwoord en vertelt over zijn relatie met Janaila en ook met Zoë. Die is gelijkwaardig, met aandacht en respect voor wat zij willen. Een duidelijke rolverdeling waar zij zich alle drie prettig bij voelen en waar iedereen mee instemt.

‘Dat zag ik niet bij jullie. Seth neemt, omdat hij vindt dat hij dit kan en jij vindt dit misschien opwindend, geil zelfs, maar het gaat niet alleen om lust. Het is een onderdeel, maar het emotionele en psychologische aspect zijn minstens zo belangrijk. Hij mag geen misbruik van je maken. Als hij echt om je geeft, dan zorgt hij ook voor je. Afstandelijkheid, bangmakerij en hartvochtigheid passen daar niet bij.’

Donna luistert, maar is het niet met hem eens. Seth zorgt voor haar en hij houdt van haar. Wat hij met haar doet, raakt haar. Ze geniet juist van zijn hartvochtigheid en zelfs van de vernedering. In die momenten wordt ze geraakt door het gevoel dat ze niets anders is dan een gebruiksvoorwerp. Dat is ook liefde. De zorgzaamheid en tederheid komen daarna. Dat heeft Minggus niet gezien.

‘Jouw vader is ook zijn vader. Hij heeft dit lang voor je verzwegen, terwijl hij het al die tijd heeft geweten. Zijn moeder heeft daar nooit een geheim van gemaakt, ook niet van het feit dat zijn vader hem niet wilde. Dat heeft hem gevormd en een diepe wrok jegens de man in hem geplant. Deze wrok mag niet overslaan op jou. Je moet hem daarin tegengas geven.’

Ze weet niet wat ze moet zeggen. Ergens wil ze tegen hem in gaan, maar ergens weet ze ook dat er een kern van waarheid in zijn woorden zit. Seth heeft het haar vaak genoeg gezegd.

‘Wat van jou is, had van mij moeten zijn.’

Nu is het van hem en niet alleen dat. Ze heeft zichzelf aan hem overgegeven. Dat haar vader ook die van hem is, maakt geen verschil. Wat ze voor hem voelt, overschaduwt alle verstandelijke argumenten.

Ze bedankt Minggus voor het eten, zegt dat ze hoopt dat Janaila snel op zal knappen en vraagt of hij de groeten aan Zoë over wil brengen.

Hij houdt haar hand even vast wanneer ze afscheid neemt.
‘Ik ben de eerste om te zeggen dat ik me heel goed in kan leven in het gevoel dat in Seth leeft, maar hij moet het verdienen en het staat niet op zichzelf. Je mag het van hem eisen.’

Thuis kleedt ze zich uit en gaat ze voor de spiegel in de badkamer staan. Ze heeft nooit aanleg gehad om dikker te worden, maar ziet nu dat Seth gelijk heeft. Ze wordt ronder. Ze vindt niet dat het haar misstaat, maar ze is blij dat Seth het tegen haar zegt. Ze wil niet een van die vrouwen zijn die niets meer om hun uiterlijk geven zodra ze een man aan zich weten te binden. Hij mag het zeggen. Op die manier zorgt hij ook voor haar. Minggus heeft alleen maar die ene kant gezien en het is waarschijnlijk de enige kant die hij ooit van Seth gezien heeft. Verwend, wreed en hardvochtig. Hij heeft geen idee hoe de andere, zachte kant van Seth eruit ziet.