Hoofdstuk

Via een afstandsbediening zet Hendrik de teller weer terug op 0.
Janneke's maag draait om, maar ze zwijgt. Ze durft niet te protesteren. Hendrik zet de machine klaar en wijst Janneke naar haar plek. Ze knielt op de grond. Hendrik brengt haar mond bij de eikel van de dildo en klikt een halsband met elastiek om haar nek. Hij trekt deze aan. 'Voor de zekerheid,' zegt hij. 'Kim en Michelle jullie helpen haar de komende paar uur. Probeer het maar even.'

Janneke neemt de dildo in haar mond. Wat is die groot! Wat zou ze in vredesnaam morgen moeten doen dat ze hierop moet oefenen. Ze hoort de zoemer als ze met haar neus op het knopje komt. De teller springt op 1. Triomfantelijk kijkt ze Hendrik aan, maar hoort dan een ander geluidje. Ze kijkt naar het schermpje en ziet dat de teller weer terug is gesprongen naar 0. Hendrik lacht. 'Ja, dat bedoeld ik. Als je te lang wacht met de volgende druk dan moet je opnieuw beginnen.'
Met grote ogen kijkt Janneke hem aan.
Hendrik geeft een klopje op haar haren. 'O en nog het laatste: als het uur voorbij is en je hebt je aantal niet gehaald... tja dan gaat het morgen niet door natuurlijk.'
'Maar eh...' probeert Janneke nog iets te beïnvloeden. Helaas zonder resultaat
Succes met elkaar. Ik ga naar de sauna,' breekt Hendrik haar af.
Zonder nog iets te zeggen verlaat hij de kamer.

Michelle voelt een onverwachte opluchting dat ze nu eindelijk rechtop kan staan. Ze strekt haar benen even uit, geniet van het kleine beetje vrijheid. Dan knielt ze naast Janneke, haar vingers zacht door haar haar strijkend. 'Dit wordt zwaar,' fluistert ze.
Janneke knikt met een geforceerde glimlach. 'Maar als ik dit doe, ben ik vrij,' zegt ze zacht. 'Vrij om eindelijk verder te gaan.'
Michelle voelt oprechte medelijden opborrelen. 'Weet je, Janneke?' Ze kijkt haar vriendin aan. Ik vind het echt knap van je als je dit kunt volbrengen. Het is echt niet zo simpel.'
Janneke knikt kort, haar glimlach geforceerd. 'Dat weet ik,' antwoordt ze, haar stem bijna te vrolijk. 'Maar als ik dit achter de rug heb, kan ik eindelijk terug naar Tim. Weet je?'
Janneke's ogen worden zachter. Ja Tim, met zijn vlinder op zijn arm. Het symbool van ontwikkeling en vrijheid wat haar betreft. Zijn mooie blauwe ogen, die haar zien. Echt zien bedoelt ze dan.

'Maar zal ik het kunnen volhouden?' fluistert Janneke.
'Nou ik zou niet weten waarom niet,' zegt Michelle laconiek.
'Dat probeerde ik je vorige keer uit te leggen. Het is echt waar. Ik kan gewoon niet zo goed met mannen omgaan. En Michelle?' Nu kijkt Janneke haar met tranen in haar ogen aan.
'Ook naar jou heb ik iets goed te maken. Ik heb er echt lang over nagedacht, maar ik ben een heks geweest. Ik heb iedereen tegen het harnas gejaagd. Ook jou, lieve Michelle, als mijn beste vriendin.' voegt ze nog toe.

Michelle voelt het koude zweet in haar handpalmen. Ze wil het zo graag geloven, maar kan ze dat? Net nog heeft Janneke haar verraden.
Janneke voelt haar twijfel. 'Ik begrijp het,' fluistert ze. 'Maar je moet weten dat ik je wel móest verraden. Ik moet Hendrik op mijn hand krijgen, anders kom ik hier nooit uit.'
Michelle fronst diep. 'En als je me niet had verraden? Zou het dan nog nog niet klaar zijn geweest?'
'Nee.'
'Waarom niet?'
'Hendrik gaf me nog een extra opdracht. Ik moest iets doen dat liet zien dat ik gehoorzaamheid beloon. Toen jij ervandoor ging, was dat de perfecte kans. Anders had ik nog steeds niet die opdracht kunnen voltooien.'
Michelle haalt gefrustreerd haar schouders op.
'Probeer het te begrijpen, Michelle,' smeekt Janneke. 'Hoe sneller dit voorbij is, hoe beter het voor ons beiden is. Dan kan jij ook terug naar Michael.'
Michelle zucht. 'Ik weet het niet. Straks ben ik Hendrik kwijt.'
'Mis je hem?'
'Wie?'
'Michael natuurlijk!'
'Nou... eh…'
Op dat moment mengt Kim zich in het gesprek. 'Wees nou eerlijk, Michelle. Onder de douche schreeuwde je zijn naam toen je jezelf aan het verwennen was.'
Michelle’s gezicht wordt rood. 'Dat was... onbewust,' fluistert ze.
'Ja, je onderbewuste is duidelijk verder dan jij zelf,' merkt Kim droogjes op.
'Nou,' besluit Michelle om het gesprek af te kappen. 'Ik zal erover nadenken. Maar is het niet Janneke die nu eerst iets te oefenen heeft?'
'Alsjeblieft?' smeekt Janneke haar nog. 'Ik heb echt spijt.'
Michelle zegt niets, maar ergens begrijpt ze wel waarom Janneke haar verraden heeft. Zou zij niet hetzelfde doen in deze situatie?

'Ik zal erover nadenken,' zegt ze stug. 'Eerst ga jij nu aan de gang.' Michelle zet haar handen in de nek van Janneke en duwt haar naar voren. Janneke neemt de dildo in haar mond. Michelle duwt zoveel verder tot ze de zoemer horen.
Janneke laat de dildo uit haar mond glijden. 'Dit is echt niet normaal hoor, dit is toch veel te ver,' schreeuwt ze uit.
De teller springt weer terug naar 0, 'ook dat nog,' zegt ze sip. Hoewel ze al wist wat er gebeurde als ze 'm uit haar haar mond liet glijden.

'Kom, wij gaan je helpen. Je moet er 50, begin gewoon, des te sneller heb je het achter de rug,' bemoeit Kim zich ermee.
Janneke buigt zich weer over de grote dildo.
'Nog 49 te gaan,' roept Kim goedbedoeld.
Janneke ziet er als een berg tegenop. Ze begrijpt werkelijk niet waarom deze zo groot is. Waarom? Wat moet ze morgen in vredesnaam doen dat ze hierop te oefenen heeft?

Met grote tegenzin pijpt Janneke door. Ze kokhalst bij 22: het is echt bijna niet te doen. Michelle veegt liefdevol haar haren uit haar gezicht. 'Je doet het goed Jannie,' nog even.'
Haar koosnaampje, ze gebruikt het. Zou Michelle het haar vergeven? Met hernieuwde moed pijpt ze door. De laatste loodjes. Met haar ogen stijf dicht begeeft ze zich naar de eindstreep: '46, 47, 48, 49 en 50,' telt Kim met harde stem hardop.
Slierten van vocht hangen om Janneke's lippen, het maakt haar niet meer uit, ze heeft het gered!
Kim en Michelle maken haar los. De glimlach die ze elkaar geven zegt genoeg. Ze zijn weer bondgenoten.

'Kom, ik schenk voor ons water in,' zegt Kim. 'Dat hebben we immers wel verdiend.' Ze pakken ieder een gevuld glas van het aanrecht. Net als ze het eerste slokje willen nemen komt Hendrik binnen.