Hoofdstuk

Het is avond. Mevrouw Maja en Mevrouw Sonja kijken tv. ik dribbel rond als dienstmeisje, en breng wat koffie, daarna wijn.

Het is een draak van een film waar Ze naar kijken. Een bombastische Pools nationalistische film. Het gaat over Pruisische grootgrondbezitters die de Poolse boeren onderdrukken. De Polen zijn eerlijk en vrijheidsgezind. En allen dapper. De Duitsers zijn allemaal oneerlijk, laf en vooral heel wreed. Dat werk.

De slechtheid van de Duitsers wordt uitgebreid in beeld gebracht. Er volgt een scene waarin een grootgrondbezitter een Poolse boer af laat zwepen. Daarna komt er een soort metalen klem in beeld die kennelijk (buiten beeld) op de ballen van de boer worden gezet.

Wow, zegt Maja.

Wat is dat voor klem, vraag Sonja.

Dat is een metalen klem waarmee ballen worden vastgezet en gemangeld, zegt Maja.

Wow, zegt Sonja.

Hoe weet je dat? Nou, zegt Maja, dit is een oud landgoed. In de kelder liggen nog dit soort martelwerktuigen. Hier werden mannetjes vroeger ook gestraft.

Maja en Sonja kijken elkaar aan en zeggen beiden: WOW!

Daarna kijken Ze naar mij. Hun vingers wenken mij. Meekomen, naar de kelder.

De kelder is ruim. Aan de muren kettingen. En in de hoek liggen wat metalen voorwerpen. En een aantal zwepen. Al veel te lang niet gebruikt. Ik word vastgezet aan een balk, mijn armen wijd gespreid. mijn pootjes worden wijd gespreid aan twee ringen in de vloer vastgemaakt. Sonja streelt me. En zegt: jij hitsig vodje, heb je weer stiekem op Mij zitten geilen? hondje? varkentje! Het wordt tijd dat Wij je manieren bijbrengen.

Ze doet een stap achteruit. Haar ogen, Haar lach. En dan raakt de zweep mij hard. ik gil. Maar de ogen van Sonja brengen me in een staat van onderwerping. En ik kan mijn diepste aard niet langer onderdrukken en roep smekend: ik vraag U, overheers mij voor altijd. Laat het voor altijd Alterna zijn. Straf me, bezit me, verneder me. Als ik maar Uw eigendom mag zijn.

En Sonja zegt: misschien doen Wij dat. Zullen Wij je altijd als eigendom aanhouden. Maar misschien besluiten we je af te danken. Dat hangt er vanaf: of je deze avond de straffen zonder te smeken aanvaardt. Als je zegt dat we moeten stoppen, danken Wij je direct af.

Slaan, Maja, zegt Sonja. En hard. HARD!

En Maja slaat hard. Mijn onderwerping wordt volkomen. Daarna komt Maja voor mij staan. En slaat Sonja. Striemen volgen. Maar de onderwerping maakt het zoet.

Daarna pakt Sonja iets uit de hoek. Dit is hetzelfde apparaat als in de film. Hoe werkt het. Maja doet het voor. Dit gaat om de balletjes, en dan kan je aan deze schroef draaien. Dan worden de balletjes steeds steviger ingesnoerd.

Maja zet het apparaat vast. En Sonja komt vlak voor mij staan. Ze kijkt me recht aan. Haar mooie ogen! Ze wil genieten van elke uitdrukking van pijn en onderwerping.

Langzaam draait Ze. De pijn neemt toe. De onderwerping neemt toe. Tot het moment dat ik roep: niet meer smeek ik U, niet meer. En Sonja zegt:

GEEN GESMEEK...GEEN...GESMEEK

Als je nog 1 x smeekt maken we je los, stoppen We en danken je af. Zeg het maar: stop of: ik vraag U het verder aan te draaien.

ik vraag U het verder aan te draaien!

Luider, We horen je niet, vodje.

IK..VRAAG U..HET VERDER AAN TE DRAAIEN

Met een grijns draait Sonja meteen 2 keer verder door. ik gil. ik ben onderworpen. ik ben gelukkig.

De Dames zeggen dat Ze eerst de film willen afkijken. Daarna komen Ze terug, beloven Ze. En zo hang ik daar...en overdenk wat er met me gebeurt.

En ik kan mijn geluk niet op.