Hoofdstuk

En daar zit je dan, met je mond vol tanden.
Geen idee hoe je daar op moet reageren, wat je moet voelen.
Wat moet ik daarmee.
Ik besloot het even te negeren, en af te wachten.

Ik hoefde niet lang te wachten, "vind je niet dat je dat verdiend hebt jongedame? Je weet wel beter!"

Dat was even slikken, want ja, het was ook ongelooflijk dom van me. En ja, ik wist ook wel beter dan die stunt die ik uithaalde en ons het contract kostte. Maar een spanking? Ik was toch geen klein kind meer. Aan de andere kant had ik dat vreemde gevoel ...Jongedame... dat deed me wel wat.

Dus reageerde ik met excuses. "sorry, het spijt me, ik zal voortaan beter opletten"

"Het spijt me Meneer! is het correcte antwoord jongedame" kwam er terug.

Dit moest ik even laten bezinken...Ik heb gezegd dat ik er vandoor moest en ben uitgelogd.
Gevlucht voor die rare gevoelens in mijn binnenste, als de kleine lafaard die ik was ook messenger gelijk afgesloten.

Nu even rustig nadenken