Hoofdstuk

Veertien jaar geleden zette ik een advertentie op deze website waarop jij reageerde. Na onze eerste ontmoeting ben ik niet meer op BDSM- zaken geweest. De advertentie werd inactief. Veel later vertelde je mij dat je nooit op die advertentie zou zijn ingegaan als ik die twee woorden “gevulde vrouw” niet had vermeld. Je wilde niet nog een keer pijnlijk worden afgewezen omwille van het lichaam waarin je zat opgesloten. Zonder die twee woorden… had ik jou nooit gekend. Je bent er nu niet meer maar ik wil positief zijn, ik wil dankbaar zijn dat ik jou heb mogen kennen. Ik wil dankbaar zijn voor alles wat wij elkaar hebben kunnen geven.

Wij hadden een riedeltje:

Met vallen en opstaan heb ik gezocht.
Ik heb nu voor jou gekozen.
Jouw aanrakingen zijn voor mij als eten.
De pijn is nu voor mij als snoep.

Tot jouw man het huis verliet had je al je frustraties opgegeten, voelde je je slecht dan stopte je iets in jouw mond. Je wilde nu toch weer een poging wagen om af te vallen. Voor mij was dat niet nodig, ik had immers om een gevulde vrouw gevraagd, maar ik zag ook wel in dat het beter voor jouw gezondheid was. Dertig kilogram later was je erg fier op jezelf maar gelukkig voor mij, een slanke snijboon zou je nooit worden.

Tot mijn verbazing was mijn advertentie na veertien jaar nog steeds bewaard gebleven, zij het dan inactief. Ik heb ze weer actief gemaakt, eerder een symbolische daad. Het is wellicht weinig realistisch dat ik ooit nog iemand zal ontmoeten zoals jij. Het is ter ere van jou, mijn meisje uit Zeeland, mijn mooie gevulde vrouw…