Hoofdstuk

'Ik moest alleen maar lachen!' verdedigt Michelle zich.
'Ja, op een moment waarop dat helemaal niet past,' geeft Hendrik haar van repliek.
'Maar Meester, het is nu voorbij. Echt, ik lach niet meer. Mag ik nu weer verder?'
'Nee.' Zijn antwoord is kort en krachtig, maar niet wat Michelle hoopte. Achteraf zal ze zich weer voor haar kop slaan dat ze zich zo laat gaan. Maar die jaloersheid kan ze soms niet aan. Janneke is daar aan het pijpen. Kim mag straks door en zij? Zij staat hier weer! Nutteloos of als nietsnut zoals Hendrik weleens zegt.
'Nou, ik moest gewoon aan iets denken,' zegt ze vijandig. 'Dus nu is het klaar, nou weet U het en ga ík dus door.' Haar hoofd voelt aan als een bom, die op ieder moment kan ontploffen. Haar woorden komen er hard en afgemeten uit. Met haar wijsvinger wijst ze naar zichzelf alsof Hendrik niet door zou kunnen hebben wie ze met "ik" bedoelt.

Hendrik vouwt zijn armen in elkaar en leunt tegen de muur. 'Dat zou ik echt niet doen als ik jou was,' zegt hij zachtjes. Eigenlijk zo zachtjes dat de alarmbellen af hadden moeten gaan bij haar. Toch negeert ze het. Met een ruk draait ze zich om en stampt op de pakketbezorger af. 'Ik was,' blaft ze naar Janneke.
Zonder na te denken gaat Michelle verder met het zuigen aan zijn stijve pik. In haar ooghoeken ziet ze Kim vastgebonden staan. Hendrik komt op haar afstormen maar ze houdt zich stevig vast aan de benen van de pakketbezorger en voordat ze het weet spuit hij zijn hele lading in haar mond. Michelle zuigt verder en slikt alles snel door. Dan kijkt ze om en ziet daar een woedende Hendrik staan. Heel onschuldig zegt ze 'oeps.' De pakketbezorger hoor je duidelijk hijgend en puffend op de achtergrond. 'Dit was geweldig,' hoort ze hem stamelen.

'Wat gebeurde hier!' briest Hendrik naar Michelle.
'Nou Juliaan kwam klaar en ik zorgde daar voor.' Dat trotse gevoel dat zij dat klaargespeeld heeft, hoort hij nog terug in haar stem.
'En nu ben je blij?'
'Eh ja, nu wel ja. Ik heb gekregen wat ik wil hè.' Nog steeds heeft hij te maken met de recalcitrante Michelle. Dit gedrag is wat hij echt niet meer wil zien.
'Heel fijn voor je. Ik wens je heel veel spermaplezier met al je vriendjes. Ga je even pakken?'
Hij ziet Michelle verstijven voor zijn ogen. 'Eh Mmmeester, dat meent U toch niet echt?'
'Pakken nu!' zijn vinger wijst haar de woonkamer uit. 'En hier is de sleutel voor je kleren.' Hij werpt haar de sleutel toe in de lucht.
'Ik denk dat ik beter kan gaan,' zegt Juliaan schuchter en stapt direct de ijzige sfeer uit. 'Ook al is je Meester boos,' durft hij tegen Michelle te zeggen. 'Ik wil wel zeggen dat ik nooit zo lekker klaargekomen ben. Zelfs niet met mijn vriendin jaren geleden.'
Met tranen die nu over haar wangen stromen, kijkt Michelle hem aan. 'Dankjewel, toch wilde ik dat ik het nooit had gedaan.'
'Waar ga jij heen Juliaan? Blijf eens zitten daar,' gebiedt Hendrik hem. Nogmaals kijkt hij Michelle aan: 'En jij wegwezen, verdwijn uit mijn ogen.' Michelle veegt de tranen van haar gezicht, terwijl ze wegloopt.

Kim kijk verbaast. 'Dat meent u toch niet dat ze weg moet Meester?' durft ze te vragen als Michelle uit gehoorafstand is. Janneke stamelt ook iets. Wat precies kan hij niet verstaan, maar ook zij is het er duidelijk niet mee eens.
Hendrik lacht. 'Wat denk je nou zelf. Dat ik haar zo weg zou sturen? Het is de sleutel van de meterkast, ze kan niet bij haar kleren. Maar ze moet wel even duidelijk voelen wie nu de baas is en dat ik dit niet pik.'
Hendrik kijkt Janneke aan die er nog wat verdwaast bij staat. 'En jij? Denk dat jij wel kunt oefenen met pijpen. Ga maar naar Juliaan voor zijn tweede lading.' Juliaan twijfelt, hij is een beetje in shock en vraagt zich af of hij dat wel kan 2x klaarkomen.
'En Kim, jij gaat naar Michelle, duidelijk maken dat ze mag blijven als ze luistert en zo haar excuses komt aanbieden bij mij.'

Direct loopt Kim naar Michelle toe. Ze hoort haar vriendin in de slaapkamer vloeken.
'Kut kast!' en ze geeft er een klap tegenaan, ondertussen wriemelend om de sleutel in het slot om te kunnen draaien.
'Hoezo stuurt hij mij weg!' foetert ze hardop. En weer krijgt de kast het te verduren met de harde klap die ze erop geeft.
Kim kan er niets aan doen, maar ze kan een glimlach niet onderdrukken. Dit is écht op en top haar vriendin. Zo ziedend van woedend.
'He lieve schat,' maakt Kim haar aanwezigheid kenbaar.
Met een ruk draait Michelle zich om. 'Dit is toch niet normaal of wel soms!' valt ze tegen Kim uit. 'Hij stuurt mij weg. Gewoon vanuit mijn eigen huis.' Tranen druppen over haar wangen.

'Je hoeft niet weg,' stelt Kim haar gerust.
'Jawel, hij zegt dat ik weg moet, dus dan ga ik gewoon.' Razend is ze en geeft een trap tegen de kledingkast.