Hoofdstuk

Mercury the winged messenger

"Ik woon in een flat", sprak de man. Het meisje ook, maar iets in haar zei dat ze zich groter moest maken. Ze ging op de rugleuning van de houten kerkbanken zitten, haar voeten op het deel waar je bijbeltje ligt.

"Wist je dat ik heel veel bijbels heb", sprak het meisje kordaat. "Ik geloof in de liefde", zei de man. "Waar kan je dan echt van genieten?", vroeg zij. "Van het kaarslicht in de kerk", zei hij lachend. Dat was voor haar genoeg reden om weer op de bank naast hem te gaan zitten.

Hij sloeg zijn arm om haar heen. Gewoon losjes. Een statement dat zegt: wij samen. De muziek kwam en hij trok haar dichter tegen zich aan. Ze legde haar hoofd op zijn schouder. Zijn hand op haar been. Bij het volgende nummer legde hij hem achteloos op haar borst.

Tepels priemde allang door het strakke groene jurkje heen. Niet van geilheid, nee... niet van geilheid. Maar van tevredenheid, het samen zijn. Een warm lijf dichtbij voelen in een ruimte waar de koude met vlagen doorheen trok. Bij het applaus greep hij haar tepel.

Hij hield vast en zij smoorde zichzelf door hard op twee vingers te bijten. Daarna verslapte zijn grip, maar hij hield de tepel wel vast. "Can anybody, find me, somebody to love?" Het was de vraag van het orkest. In de meest dramatische klanken die het nummer zo kenmerken.

Alleen grote artiesten kunnen zowel het smachten naar liefde als het feest van samen één zijn bezingen. Als je dat lukt dan is ook het bijzondere van een gewoon leven in het repertoire. Het maakt dat je een lange autorit kan genieten van muziek. Zoals mensen samen een levenlang de rit uitzingen begeleid met fantastische muziek.

In de romantische fase van het orkest legde zij zichzelf op de houten bank, haar hoofd in zijn schoot. Zijn vingertoppen streelden en woelde door haar haren. Bij haar rolde tranen. Ze genoot. Van alles wat er is. Even voelde zij zich herkend. Het verlangen naar hard en duidelijk gecombineerd met het goede van het leven overgoten met een saus van fijn samenzijn.

Het voelde bijna abrupt zoals de artiesten het podium hadden verlaten. Twintig minuten daarvoor zeiden ze nog dat er een fantastische vibe was samen met het publiek. Het daverend applaus was formeel, voelde wat verplicht. Ze bogen verschillende keren en zowel zij, als hij, hadden de jas al aangetrokken.

Hij wenste haar een fijne avond, zij knikte. Toen ze voor hem langs gleed om de kerk te verlaten wilde hij met zijn hand haar kont nog raken, maar er was zoveel publiek. Die avond onder de warme douche trok hij zich af. Al zijn fantasieën kwamen voorbij maar uiteindelijk zag hij alleen nog haar in haar strakke jurk met die mooie glimlach op haar gezicht.

Zij ging vroeg slapen in het grote bed. Ze pakte het tweede kussen en drukte het tussen haar benen. Op haar knieën onder het dekbed bereed ze hem. Ze neukte zoals ze een man neukt die ze al haar liefde wil geven. Volledig, zonder voorbehoud, met alles dat in haar is. Schokkend kwam ze klaar en kuste het laken, nat van de tranen om het gemis.

Die zondagochtend liepen ze beide naar de kerk. Op zoek naar hoop en duiding. De deur was al open en mensen groeten elkaar. Ze vonden beide een plek achterin de kerk, maar niet elkaar. De preek was een kwelling. Het boek prediker. Over hoe krom niet recht kan zijn. Ze zongen de gezangen mee en bleven stil bij de psalmen.

Zij werd opgemerkt door een ouderling als nieuw en onbekend. Een schaap dat verdwaald was van de kudde. Iemand die gered moest worden. Hem lieten ze glippen. Iets met verhoudingen en statistiek, beleid en een gebrek aan dadendrang. Hij bleef nog wachten en zag haar gaan. Totaal verward door de woorden, de preek en het niet vinden wat zij zocht.

Het duurde drie maanden voor ze ergens op een munch dicht bij elkaar stonden. Zij vertelde te hard over haar mooiste droom in een kerk, een oud gebouw, dat ze daar haar lief hoopte te vinden. Hij moest naar het toilet en hoorde het niet. Die avond stond hij onder een warme douche. Hardop zong hij "we will fuck you", vrij naar een bekend lied.

Hij was baldadig en zeepte zijn pik. Droomde een andreaskruis midden in de kerk. Zijn meisje met armen en benen vast en slaan omdat ze geslagen wilde worden. Schokkend kwam hij klaar. Hij wankelde en viel tegen de muur. Het was tijd voor een advertentie: "Sadomasochist zoekt meisje om mee naar de kerk te gaan. Goede muzieksmaak een pré." Zo is het geschied...