Hoofdstuk

Het is zaterdagochtend. Een mooie dag. De zon schijnt, het is helder. En nog belangrijker, ik ben onderworpen.

De avond daarvoor hebben Tanja, Linda en Monique me stevig afgezweept. ik gilde het uit toen Ze maar bleven zwepen. De onderwerping bracht geluk. Het lachen van de Vrouwen om mijn onderworpen gekronkel. Maar de slagen kwamen hard aan.

Vrouwe Linda komt beneden. Ze klikt in Haar vingers. Direct kniel ik, mijn kopje onderworpen op de grond. Linda zet Haar voet op mijn kopje.

Denk je van jezelf dat je gehoorzaam genoeg bent?

ik hoop het!

Nee, zegt Linda, jij bent nooit gehoorzaam genoeg. mannetjes zijn nooit gehoorzaam genoeg. Neem nu gisteravond. Je gilde van de pijn toen je afgezweept werd. Vind je dat gehoorzaam, jochie. Klein afzweepmannetje? Denk je dat dat is zoals het hoort?

Tanja, Monique en ik doen zo Ons best jou wat manieren bij te brengen. je te leren hoe jij je tegenover Vrouwen moet gedragen. Als Wij jou afzwepen of tuchtigen, dan willen Wij geen gegil horen of gejank. Dan wensen Wij dankbaarheid te horen. Onderwerpingsgeluk.

Linda pakt een zweep en maakt mijn halsband vast aan een haak bij de vloer. Billetjes omhoog, hol ruggetje. Zorg dat je afzweepklaar bent. En nu wil ik alleen geluiden van onderwerpingsgeluk horen.

Monique en Tanja komen binnen. Tanja pakt een andere zweep. Monique trekt mijn bekje omhoog om te controleren of ik wel dankbaar genoeg ben. Dankbaar voor de zweep.

Afwisselend slaan Linda en Tanja om mijn rug en billetjes. En ik voel me zo onderworpen dat ik een kreet van vreugde geef als de eerste slagen mij raken. Dit moet ik vasthouden. Deze geluidjes moet ik maken.

De zweepslagen worden harder maar ik weet een kreet van pijn nog net te laten klinken als een kreet van geluk. En de ogen van Vrouwe Monique helpen mij. ik voel mij zo onderworpen. Dus zo gelukkig.

Wij als Vrouwen wensen dankbaarheid, zegt Monique. Smeek om meer zweepslagen. Smeek om hardere zweepslagen.

Eigenaressen, ik smeek om meer zweep...ik smeek U..harder harder.

Heel hard komt de zweep aan. Maar ik weet nog uit te stamelen...meer...smeek ik..harder..smeek ik.

En dat krijg ik. Eigendom te zijn...nu zo volledig..is zoals het hoort..en het voelt zo goed.

Vrouwe Tanja maakt mijn halsband los en trekt mij aan mijn haar omhoog. En Ze plaatst knijpers...op mijn tepels...op mijn balletjes..daarna op het eikeltje.

Smeek erom...zegt Ze zacht.

ik smeek U..straf me harder.

Ze kijkt me recht aan, terwijl Ze aan de knijpers begint te draaien. Kreten van onderwerpingsgeluk. Gelukkig kijkt Ze me recht aan. Haar ogen brengen mij tot volledige onderwerping. En helpen mij geluiden van onderwerpingsgeluk te maken, in plaats van pijn.

Met een handige beweging van Haar been duwt Tanja me over de vloer.

En breng Ons nu koffie!

Ja Mevrouw!