Hoofdstuk

'Zeg dat je mij niet uitlacht,' zegt Janneke met een strak vertrokken gezicht.
'Dat zou ik toch nooit doen,' zegt Kim op een toon, waarop het lijkt alsof ze iets achterlijks heeft gezegd.
'Nou,' verdedigt Janneke zich. 'Vroeger had ik een vriendin. Ik zei tegen haar dat ik directeur van een bedrijf wilde worden en...' Janneke veegt haar blonde lok naar achteren alsof ze moed moet verzamelen om deze nare herinnering te vertellen. 'En toen barstte ze recht voor mijn gezicht in lachen uit. "Jij Janneke? Jij?" zei ze en daarna liep ze naar Bob, zo heette de jongen op wie ik verliefd was in die tijd. Op een afstandje zag ik hoe ze hem aanstootte en naar mij wees en weer aan het lachen was. En Bob deed daaraan mee,' vult ze zachtjes aan. 'En ik weet het, ik was jong en zat in de vierde klas van de basisschool, maar toch voelt het nog als de dag van gisteren.'

Kim legt haar hand om die van Janneke. 'Lieverd,' zegt Kim met zoveel gevoel, dat Janneke tranen in haar ogen krijgt. 'Ze hebben je gekwetst, dat begrijp ik helemaal, maar dat zal ik niet doen.'
Janneke, die de warme steun van Kim voelt, stoot in één keer haar ambitie uit: 'Ik zou heel graag Secret Order willen overnemen. Dus het gevoel van directeur zijn, vind je dat gek?'
Kim ziet de blosjes op Janneke haar wangen en de heldere open blik in haar ogen. Ze voelt Janneke's krachtige energie en hoewel ze er nooit zo over had nagedacht, begrijpt ze het wel. Alleen het proberen af te zetten van Hendrik was dan weer niet zo'n handige zet. Deze tante wil zichzelf bewijzen en daarmee ook gelijk aan haar vroegere vriendin. Ter steun geeft ze een kneepje in de hand van haar vriendin. 'Dus wat je al op de basisschool voelde, heb je nog steeds. Dat is toch prachtig en ik zie het je zeker doen.'
'Echt?' Janneke kijkt met een schuin hoofd aan, peilend of ze het wel echt meent.
'Ja echt, hoewel je ook wel een hoop moet leren. Zomaar proberen om Hendrik opzij te schuiven kan natuurlijk niet.'
Hoewel ze het als grapje had bedoeld, reageert Janneke anders dan gedacht. Ze laat haar
schouders naar beneden hangen en slaat haar handen voor haar gezicht. Ze snikt het uit. 'O Kim,' snift ze. 'Misschien had m'n vroegere vriendin wel gelijk en kan ik dit helemaal niet. Ik ben op alle gebieden waardeloos.'
'Nee joh,' probeert Janneke haar op te monteren.
'Jawel, kijk maar eens hoe ik het in de liefde doe. Geen man kan ik vasthouden' Met een pijn vertrokken gezicht kijkt ze Kim aan, die haar vervolgens in haar armen neemt.
'Het komt vast goed,' fluistert Kim. 'Streef na wat je wil, laat je zien en beken...'
Op dat moment gaat de deurbel. Janneke kijkt verschrikt. 'Zo kan ik niet opendoen hoor, kan jij naar het hek gaan?'

Kim, nog vol van het verhaal loopt zonder ergens verder na te denken naar het hek.
Achter de zwarte spijlen ziet ze een bezorger met een pakketje staan. Zijn mond valt een beetje open en ze ziet de verwarring in zijn ogen.
'Is er iets mis?' vraagt ze hem.
'Nou, eh...' zegt hij, terwijl hij op de bovenkant van zijn lip bijt.
Dan ziet ze de grote bult in zijn broek. O nee, ze is zich helemaal vergeten aan te kleden, hoe dan! Maar Kim die zo ervaren is als de beste, ziet er gelijk een kans in. Vooral omdat ze al weken droog stat. Geen idee wat Hendrik allemaal aan het doen is, maar hij houdt zich in ieder geval niet met haar bezig.
'Eh, ik heb een pakketje,' zegt de pakketbezorger onnodig.' Hij schuifelt met zijn schoenen over de grindtegels aan de andere kant van het hek.
Ergens heeft ze met hem te doen, maar aan de andere kant: het kwaad is nu toch al geschiedt. Dan kan ze er maar beter een slaatje uitslaan nietwaar? Ze loopt dichter naar hem toe en zet haar handen om de zwarte spijlen van het hek. 'Houd je van seks?' vraagt ze stoutmoedig, terwijl ze heel licht met haar vingers over zijn kruis strijkt.
De bezorger handelt automatisch en beweegt zijn heupen wat naar voren. Hij mompelt wat, maar Kim kan niet horen wat hij zegt. Ze vat het maar op als aanmoediging en gaat op haar knieën zitten. Haar vingers gaan naar zijn gulp, ze kijkt hem aan. Hij trekt zich niet terug, dus gaat ze verder. Heel langzaam trekt ze de ritssluiting omlaag, wringt haar vingers naar binnen en pakt datgene wat daar zo krap zat. Ze brengt het naar buiten en hoort de lichte kreun uit zijn mond als ze langzaam haar vingers op en neer beweegt.

Op een afstandje ziet Janneke wat Kim aan het doen is. Ze slaat haar hand voor haar mond. Wat stom zeg, Kim is daar naakt naartoe gelopen! Nu ze ziet dat Kim zelfs zijn lul in haar mond neemt staat ze op. Dit kan echt niet, stel dat Hendrik erachter komt! Met kordate passen stapt ze op Kim af.