Hoofdstuk

Donna voelt dat Jacob haar gade slaat. Hij volgt haar bewegingen, die geruisloos zijn zodat mensen haar aanwezigheid niet als storend ervaren. Ze maakt foto’s als er muziek speelt. Haar camera is stil, maar niet geluidloos. Het zou het moment kunnen verstoren en een stilte die mensen prettig vinden, kunnen doorbreken.
Als de kist naar buiten gedragen wordt, snelt Donna voor de mannen uit. Ook nu maakt ze foto’s, terwijl ze voorzichtig, achteruit over het kiezelpad loopt. De tweede man volgt haar bewegingen. Ze herkent zijn blik en haar lijf vlamt. Ze glimlacht vriendelijk en weet dat hij haar later op zal zoeken.
Albert loopt voor de kistdragers uit en opent het hek. De familie heeft gekozen voor een andere begraafplaats. Het betekent dat Donna met haar eigen auto achter de stoet aan moet rijden.

Jacob komt naar haar toe en raakt voorzichtig haar vingers aan. ‘Gaat het goed met je Donna?’
Verbaasd kijkt ze hem aan. Dan lacht ze. ‘Het gaat prima. Waarom denk je dat het niet goed gaat?’
‘Ik vind je wat afwezig de laatste dagen.’
‘Ik heb het gewoon druk, die opdracht van de gemeente …’
En Seth, ook als hij niet bij haar is, heeft hij haar volle aandacht.
Jacob knikt. ‘Dan is het goed. Als je een paar vrije dagen nodig hebt?’
‘Nee hoor. Het gaat prima.’
‘Goed zo. Jij rijdt achter ons aan?’
Donna knikt. ‘Zo snel als ik kan.’

‘Je kunt ook met mij meerijden als je wil.’
Het is de tweede kistdrager. Hij knikt en glimlacht. ‘We komen hier toch weer terug?’ Vragend kijkt hij Jacob aan. Jacob knikt. Hij vindt het geen goed idee dat Donna met de man meerijdt. Hij kan geen goede reden bedenken waarom niet.
‘Ja, we komen hier weer terug.’ Hij knijpt zacht in Donna’s hand. ‘Doe voorzichtig.’
Ze lacht. ‘Ik doe altijd voorzichtig.’
 
Jacob kijkt haar na. Hij is om Donna gaan geven. Eerder was ze als een lief, gek nichtje. Nu merkt hij dat zijn gevoelens voor haar veranderen en hij weet dat ze zelden voorzichtig doet. Ze stort zich in elk nieuw avontuur. Hij zag hoe de man naar haar keek. Hij zag ook de flikkering in Donna’s ogen. Weer een nieuw avontuur. Net als haar avontuur met Seth. Ze vertelt er niets over, maar ook toen heeft hij het gezien en hij kent Seth een beetje. Seth is geen goede man voor Donna.
Jacob schudt zijn hoofd, doet zijn bril af en wrijft in zijn ogen. Hij weet dat in zijn ogen geen enkele man goed is voor Donna, geen enkele vrouw ook. Donna zoekt in spiegelbeelden, iets wat ze herkent van zichzelf. Ze zal het niet vinden. Niet waar ze het zoekt en ze weet niet goed waar ze het moet zoeken.
Hij kijkt de auto waar Donna in zit na, Ze zwaait als ze hem passeren. Jacob zwaait terug.
Hij heeft het goed gezien. Het gaat niet goed met Donna. Haar gezicht is bleek en ze heeft kringen onder haar ogen. Ze is nog steeds vurig, maar er is iets veranderd. Hij doet er goed aan om wat beter op haar te letten.
 
Donna is zich niet bewust van de zorgen van Jacob en zit ontspannen naast de man die zich heeft voorgesteld als Yonmar, ze lacht als hij haar vraagt of Jacob haar vader is.
‘Hij is mijn baas.’
‘In sommige gevallen betekent dat bijna hetzelfde.’
‘Niet in mijn geval. Je lijkt niet echt onder de indruk van de uitvaart?’
‘Ben ik ook niet, hij was mijn schoonvader. Jammer dat de man er niet meer is, maar het leven gaat door.’
Donna knikt. Yonmar kijkt haar aan. ‘Ik hoef niet perse naar die begrafenis weet je …’
Ze glimlacht. ‘Ik wel, ik word betaald om naar die begrafenis te gaan, waarschijnlijk door jouw gewezen schoonmoeder?’
‘En later? Nog meer begrafenissen, of ben je hierna vrij om te gaan en te staan waar je wilt.’
‘Ik ben vrij om te gaan en te staan.’
‘Wat drinken dan?’
‘Dat lijkt me een goed idee.’
‘En meer?’
Donna denkt aan Seth. Hij gaf haar enkel woorden. ‘Tot die tijd wordt er niet geneukt.’
Het hoeft ook niet, maar deze man wil haar. Hij begeert haar. Ze weet dat het voorbij is zodra hij haar heeft gehad, maar nu wil hij haar. Zoals ze wil dat Seth haar wil. Seth heeft het vuur in haar aangestoken, maar hij weigert het te blussen. Het vuur moet geblust worden.
Koket kijkt ze hem aan. ’Het één hoeft het ander niet uit te sluiten.’
‘Daar hoop ik dan maar op.’
Donna was bijna vergeten hoe makkelijk het soms kan gaan en voor even duwt ze Seth uit haar hoofd. Hij heeft gezegd dat ze haar gang moet gaan.

Na één drankje slaat Yonmar zijn arm om haar middel. Donna weert hem af.
Hij kijkt haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. ’Te snel?’
‘Niet te snel, ik hou er niet van.’
‘Serieus?’
Donna knikt. Ze is serieus. Hij hoeft niet te doen alsof ze meer zijn dan alleen twee vreemden die een drankje doen en misschien wel meer.
‘Wil je naar een hotel?’
‘Waarom?’
‘Naar jouw huis dan?’
‘Nee. Waarom?’
Yonmar buigt zich naar haar toe. ‘Omdat ik een enorme stijve lul heb en omdat ik je al wil neuken vanaf het moment dat ik je zag.’
Zo makkelijk kan het dus gaan. Donna schudt haar hoofd. ‘Niet naar een hotel en al helemaal niet naar mijn huis.’
‘De auto?’
Weer schudt ze haar hoofd.
‘Waar dan? Ik ben geil en ik vind jou geil. Je straalt aan alle kanten uit dat je geneukt wil worden.’
Donna wil ook geneukt worden, maar niet door Yonmar. Dat hij haar wil is leuk en geil, iets waar ze mee wil spelen, maar ze wil niet dat hij haar neukt. Ze wil dat Seth haar neukt, zoals hij haar al dagen laat zien dat hij zou kunnen doen.
‘Buiten en niet neuken. Reken maar af.’
Yonmar gooit geld op de bar en trekt zijn jas aan. ‘Het kan maar beter iets zijn dat nog veel beter is dan neuken.’
Donna doet of ze de dreiging in zijn stem niet hoort. Hij maakt haar niet bang. Ze gaat hem niet neuken. Ze is niet van plan iets te blussen waar ze zelf geen verlangen naar heeft. Ze glimlacht naar de vrouw achter de bar en trekt haar jas aan. Voor de tweede keer weert ze Yonmar’s handen van zich af. Hij snuift een beetje schamper.
‘Och ja, daar houdt madam niet van, weet je wat jij bent. Een droogneuker. Mannen opgeilen tot het er op aan komt … Laat maar zitten. Zo’n vrouw heb ik thuis al.’
Hij draait zich om en beent het café uit. Donna knoopt haar jas dicht en groet de barvrouw. Ze weet niet wat haar bezielde. Dit wil ze helemaal niet. Lege lust, leeg genot. Ze heeft het niet nodig. Niet meer. Ze heeft Seth. Met hem zal het niet leeg zijn, niet als hij haar eenmaal heeft laten voelen hoe het is.