Hoofdstuk

[plaatje "grief" op Fetlife]

Ik lees dat Erwin Olaf dood is en ik realiseer me dat ik al jaren een foto van hem in mijn moodboard heb staan. Voor mij is de betekenis van de foto dat zij gedwee wacht op zijn komst. Zijn whiskey staat al ingeschonken en het feit dat zij geen schoenen aan heeft, maar wel “goed” gekleed is, maakt haar extra kwetsbaar.

Maar nu ik met hernieuwde aandacht naar zijn werk kijk zie ik dat de foto uit de serie “Grief” komt. Rouw dus, of verdriet wordt hier getoond; ik zie de betekenis niet helemaal maar dat is misschien ook wel het mooie van kunst.

Kunst inspireert om de werkelijkheid anders te gaan aanschouwen. Kunst ontroert, raakt een gevoelige snaar, geeft woede of liefde weer. Kunst maakt verhalen en onderscheidt ons misschien wel als enige van al het andere leven hier op aarde.

Zo is het hebben van een BDSM-relatie ook kunst, je maakt samen met elkaar een verhaal over hoe we elkaar liefhebben en iedereen kan daar zijn eigen invulling aan geven. Er zijn geen grenzen, hooguit grenzen aan je eigen verbeelding.

Dank je wel Erwin voor de mooie foto’s die je gemaakt hebt. Je bent volgens mij niet zo heel prettig van deze aarde vertrokken. “Grief” is wat je nabestaanden rest, het ga je goed daarboven.

[BDSMzaken wil niet dat er hyperlinks geplaatst worden naar externe websites. Mijn columns staan ook op FL, waar de plaatjes wel bij staan. Indien een plaatje noodzakelijk is voor het verhaal plaats ik een tag (zoiets als [plaatje.jpg]) in de tekst.]