Hoofdstuk

Donna observeert Alex terwijl ze de foto’s bekijkt. Van haar gezicht valt niets af te lezen en ze masseert zachtjes haar schouders. ‘Geil toch?’
Alex haalt haar schouders op. ‘Ik vind het niet leuk dat Norman erop staat.’
‘Nee, ik kijk ook liever naar jou, maar hij staat er wel op.’
‘Wil je hem er vaker bij hebben?’
‘Misschien, het is spannend.’
Alex schuift de foto’s heen en weer. Sommige laten bijzonder weinig aan de verbeelding over. Alex houdt er niet van. Ze heeft ze liever subtieler, zodat er nog wat te raden overblijft. Haar ogen blijven hangen op de foto waar ze alle drie op staan. Weer is daar die walging. Niet vanwege Donna, wel vanwege dat wat Norman met haar deed. Wat hij haar liet doen, wat hij Donna liet doen. ‘Ik wil hem er niet meer bij hebben.’
‘Waarom niet?’
‘Gewoon niet. Hij verdient jou niet, hij verdient ons niet. Ik ga wel op zoek naar iemand anders.’
‘Iemand anders?’
‘Ja, iemand anders. Ik denk trouwens niet dat Norman zelf nog met ons mee wil doen.’
Alex heeft een verbeten trek rond haar mond en Donna kijkt haar aan. ‘Je gaat toch niet de jaloerse trut uithangen hé. Daar hou ik niet van.’
‘Je bent van mij.’
‘Ik ben van niemand, en als je zo gaat beginnen dan kun je wel weer gaan.’
‘Dat denk ik niet. Je hebt mij nodig.’
‘Ik heb helemaal niemand nodig. Ik heb nooit iemand nodig gehad.’
‘Mij heb je wel nodig, of denk je dat mijnheer van Tours het op prijs stelt dat je jouw werk door een stagiaire laat doen.’
‘Ik laat mijn werk niet door een stagiaire doen.’
‘Mij maakt het niet uit hoor, ik help je graag, maar ik denk niet dat de directeur het kan waarderen. Ik ben daar tenslotte om te leren.’
‘Hij zou je niet geloven.’

Donna heeft afstand van Alex genomen en het is alsof ze haar voor het eerst ziet. Het onzekere, verlegen meisje lijkt verdwenen. ‘Wat heb je tegen hem gezegd!?’
‘Niets over jou, rustig maar. Waar zie je me voor aan.’
Heel even is Donna verbijsterd, dan schiet ze in de lach. ‘Ik dacht dat jij zo’n verlegen, timide meisje was?’
‘Niet als ik om iemand geef.’
‘Wat heb je gedaan Alex? Heb je iets over Norman gezegd?’
‘Maak je niet druk over Norman, of ben je liever met hem.’
‘Niet liever …’
‘Precies, het maakt niet uit. Norman is niet belangrijk voor je. Ik ben dat wel, en ik doe alles voor je, maar ik laat me niet meer neuken.’
‘Dan doe je dus niet alles voor me.’
Alex schuift de foto’s aan de kant en duwt zich tegen Donna aan. ‘Ik doe alles voor je, behalve dat. Al je geile plannetjes, alle ideeën die nog in je hoofd zitten en alles wat ik er misschien nog in zet. Daar hebben we Norman niet voor nodig.’
De rollen zijn omgedraaid en Donna weet niet zo goed wat ze daarvan vindt. Alex is hier de leerling, niet zij. Toch laat ze zich meevoeren door Alex’ handen en lippen. Als Alex inderdaad alles voor haar doet, zoals ze zegt, dan zal ze het wel weer weten te keren en ze heeft gelijk. Norman is niet belangrijk.

Alex neemt bezit van Donna. Ze zal haar laten voelen dat ze van haar is en dat ze niemand anders nodig heeft. Ze wil haar best delen, maar onder haar voorwaarden, niet onder die van anderen. Met dat ze bezit neemt van Donna, neemt de roes bezit van haar. Het is bijna dezelfde roes als eerder vandaag, toen ze op het kantoor van mijnheer van Tours zat en haar verhaal deed over Norman. Ze heeft hem vertelt over de dubbelzinnige opmerkingen, hoe hij haar het gevoel gaf dat ze geen nee meer kon zeggen, maar dat ze het niet wilde. Dat ze zich door hem gebruikt voelt. Het is niet gelogen. Ze voelt zich gebruikt en vies. Wat er precies is gebeurd heeft ze in het midden gelaten. Ze kon niet al teveel in details treden zonder dat ze Donna zou verraden. Ze zal zorgen dat Donna dat weet. Ze zal zorgen dat Donna echt niet meer zonder haar kan.

Donna heeft geen idee van de plannen van Alex, maar ze laat zich sturen, voor even. Het kan geen kwaad. Alex is nog kneedbaar. Heel anders dan Janneke. Ze kan haar het idee geven dat ze het voor het zeggen heeft, dat ze inderdaad niet zonder haar kan. Het geeft niet. Als ze deze aanbidding ervoor terugkrijgt, dan kan ze daar mee leven, voorlopig. Alex heeft geen idee wie ze voor zich heeft. Donna laat zich al heel lang niet meer vertellen wat ze moet doen en vooral moet laten. Ze is niet van plan daar verandering in te brengen. Ze doet wat ze doet en laat zich door niemand beperken. Niet door Janneke, niet door Norman en zeker niet door Alex, maar het meisje mag even denken dat het wel zo is. ‘Dus je zou wel iemand anders voor mij erbij halen?’
‘Als dat is wat je wil, ja.’
‘Ook een andere vrouw?’
‘Nee, geen andere vrouw!’
Donna lacht. ‘Alles wordt al snel veel minder merk ik. Maak je niet druk, ik heb geen behoefte aan een andere vrouw. Niet zo lang ik jou heb.’
Ze zoent Alex en trekt haar dichter tegen zich aan. En als ze die behoefte wel heeft dan gaat ze dat Alex niet vertellen. Ze zoekt haar eigen vrouwen uit, haar eigen mannen ook, maar ze kan Alex best even laten denken dat het idee van haar komt.