Hoofdstuk

Donna weet dat Janneke er niets van meent, misschien dat ze denkt van wel, maar zodra ze haar ziet zal ze weten dat het een vergissing is. Waarom duurt het zo lang? Janneke is altijd vroeg. Tenzij ze een etentje heeft of een training. Nee, dan had ze haar al gehaast naar buiten zien komen. Ze zit hier al zeker twee uur. Donna haalt het pakje sigaretten uit haar tas. Eigenlijk baalt ze ervan, maar sinds Norman bij haar komt, rookt ze zo nu en dan. Het geeft haar een speciaal gevoel. De sigaret tussen haar slanke vingers, het kringelen van de rook. Norman had de as van zijn sigaret tussen haar borsten afgetikt. Ze vond het geil. Het is ook dat gevoel. Sierlijk, sexy en geil. Janneke zal het ook zien en haar niet kunnen weerstaan.

De deuren gaan open en Donna springt op als ze Janneke ziet. Ze wil naar haar toe hollen, bedenkt zich en gaat weer zitten. Janneke moet hier langs. Ontspannen leunt Donna achterover en ze slaat haar benen over elkaar. Langzaam neemt ze een trekje van haar sigaret. Niemand kan haar weerstaan.

Janneke ziet haar en zucht. Donna is als een vuur dat nooit uit gaat. Altijd brandend. Fel en heet. Aangenaam en prettig, tot je er te dicht bij komt. Janneke weet het nu. Ergens heeft ze het altijd geweten. Ze dacht dat ze het kon veranderen. Nu weet ze dat Donna zich niet laat veranderen, hoeveel ze haar ook geeft en hoeveel ze ook van haar houdt. Het is nooit genoeg.

Terwijl ze haar jas dicht knoopt, loopt ze naar haar toe. Misschien dat het anders zou zijn als Donna niet wist dat ze een mooie vrouw was. Dat ze het wel weet geeft haar een arrogante uitstraling. Het is juist door die uitstraling dat mensen zich vereerd voelen dat ze hen aandacht geeft. Donna komt over als een vrouw van de wereld. Een vrouw die alles weet en alles gezien heeft. Ze ziet het aan de blikken van de mensen die langs haar lopen. Er wordt naar haar gekeken en Donna weet dat er gekeken wordt.

Bij het bankje blijft ze staan. ‘Je rookt?’
Donna glimlacht. ‘Af en toe, het is lekker.’
‘Het is slecht voor je.’
‘Er zijn zoveel dingen slecht.’
Janneke zucht. ‘Wat kom je doen Donna?’
‘Praten.’
‘We hoeven niet te praten. Ik heb gezegd wat ik wilde zeggen.’
Donna staat op. ‘Niet zo Janneke. We moeten nog praten, rustig, als de volwassen mensen die we zijn.’
‘Jij bent niet volwassen.’
‘Ik ben speels en dat heb je altijd geweten. ’
Janneke haalt haar autosleutels uit haar tas. ‘Ik heb al gezegd wat ik wilde zeggen.’
‘Maar ik niet. Toe, een drankje, misschien een hapje eten, om het echt af te sluiten.’

Donna ziet dat Janneke twijfelt en legt even haar hand op haar arm. ‘Wat wij hadden was mooi Janneke, dat weet jij ook, dat kan niet zomaar weg zijn.’

Het is wel weg en zoals Donna het zegt, dat is er nooit geweest. Janneke dacht dat het mooi was. In haar ogen was het mooier dan in die van Donna. Ze schudt de hand van haar arm. ‘Best, als het zo belangrijk voor je is. Ik wil me thuis even opfrissen en alleen een drankje. De Korenbloem?’
Donna knikt een beetje geïrriteerd. ‘Ik kan met je mee, dan wacht ik terwijl jij je opfrist.’
Janneke loopt naar de parkeerplaats, draait zich half om. ‘Beter van niet. Ik zie je over een uurtje.’

Donna wacht tot Janneke is weggereden. Het is beter dan niets. Wat drinken, een wijntje, twee wijntjes. Ze zag de twijfel in haar ogen en twijfel is goed. Het betekent dat Janneke niet zeker is en Donna kan daar voorzichtig op in spelen. Nog een drankje bij haar thuis, misschien wel bij Janneke, misschien zelfs wel…

Ze belt Alex en zegt haar dat haar afspraak langer duurt dan ze dacht. Ze zal haar bellen, als het lukt vanavond en anders morgen. Alex is allang blij dat ze iets van Donna hoort. Norman laat zich minder makkelijk af schepen. ‘Als jij het niet doet, doe ik het. We hadden een deal!’
‘Rustig, als ik dat niet voorzichtig aanpak dan kun je het helemaal vergeten.’
‘Waar ben je nu?’
‘Bezig.’
‘Met Alex? Mooi, hou me op de hoogte.’

Donna zet haar telefoon uit. Janneke gaat nu voor en Donna weet precies waar ze gevoelig voor is. Donna weet ook dat ze vanaf nu voorzichtiger zal moeten zijn, maar als ze het goed inkleedt? Janneke begrijpt haar.