Hoofdstuk

Donna laat zich geïrriteerd achter haar bureau vallen en opent haar agenda. Wat denkt die stijve hark wel niet! Hij hoeft haar niet te vertellen hoe ze haar werk moet doen. Ze weet hoe ze het moet doen, al jaren en naar volle tevredenheid. Denkt hij nou echt dat zijn komst iets gaat veranderen. De arrogante kwal. En dan die toon. U dit en u dat. Hij bekeek haar werk en was er van onder de indruk, dat dan weer wel, maar hij verwacht meer. Meer opdrachten en een agenda zodat hij weet waar ze mee bezig is. ‘Ik kan je elders inzetten als je dagen niet gevuld zijn, dat is efficiënter en zuiniger.’
Tijdens vergaderingen wil hij een overzicht van lopende en afgeronde opdrachten. En of ze zo vriendelijk wil zijn haar privé-zaken voortaan thuis te laten. Ze laat haar privé-zaken thuis. Die schreeuwende kleuter was een zaak van Alex.

Met donkere ogen pakt ze haar spullen. Norman houdt haar tegen op de gang. ‘Ook een preek gehad?’
‘Jij ook?’
'Vooral een hoop gezeur. Over efficiëntie, meer opdrachten en vooral minder stagiaires. Ik geloof dat Alex kan blijven, maar dan vooral omdat ze multi-inzetbaar is.’ Hij grijnst. ‘Daar ben ik het trouwens helemaal mee eens.’
‘Rustig aan heb ik gezegd.’
‘Maar je hebt geen nee gezegd. Wat drinken later?’

Ze kijkt hem aan en het is alsof ze hem voor het eerst echt ziet vandaag. Ze let nooit zo op hem. Ook niet toen hij die kleuter uit het gebouw verwijderde. Zijn gezicht is opgezwollen en zijn neus ronduit dik. Rond zijn linkeroog zitten donkere verkleuringen. Heeft die knul hem een klap verkocht?
‘Dat ziet er lelijk uit.’
‘Gaat wel weer over.’ Norman grijnst. ‘Nou? Wat denk je?’
Donna twijfelt. Op de werkvloer mag ze hem graag een beetje teasen met uitdagende praat, verder dan dat gaat het niet. Als ze nu wat met hem gaat drinken is de kans heel groot dat dit verandert. Hij haalt zijn schouders op. ‘Graag of niet hoor. Ik ben benieuwd hoe dirty jouw mind echt is.’
Ze knikt. ‘De korenbloem?’
‘I’ll be there, tot later.’
Hij verdwijnt in zijn kantoor en Donna richting de lift. Ze zien beiden Alex niet. Het meisje glundert. Multi-inzetbaar. Ze is multi-inzetbaar en Norman is het daar mee eens. Terwijl hij haar alleen nog maar het gevoel heeft gegeven dat ze een dom wicht is, goed voor de rotklussen. De rest van het gesprek kon ze niet goed volgen, maar ze mag blijven.
Neuriënd loopt ze naar het kantoor van Norman. Het kan haar niet schelen wat voor een saaie opdrachten hij haar nog meer geeft. Ze weet dat er binnenkort verandering in zal komen.

Donna heft haar biertje richting Norman. ‘Op de heer van Tours, dat hij maar snel met de noorderzon mag vertrekken.’
Norman lacht. ‘Zo erg is het toch niet?’
‘Ik haat het als ik mijn tijd niet zelf in kan delen. Nog even en dan krijgen we een kloksysteem, worden we niet meer per opdracht betaald, maar per aanwezige uren.’
‘Zo’n vaart zal het niet lopen en als je daar bang voor bent, wat je let je uit te kijken naar iets anders?’
Donna piekert er niet over. Zolang haar werk goed is en ze voldoende opdrachten binnenhaalt, heeft die hark geen reden tot klagen.
Norman kijkt haar aan. ‘Vertel, Alex.’
‘Jemig, hou toch op over Alex. Je hebt haar de hele dag al om je heen. Ik ben er nu toch?’
‘Je hebt een plannetje …’
‘En dat hou ik voorlopig voor mezelf. Het is helemaal niet gezegd dat ik Alex zo gek krijg.’
‘Maar je denkt van wel.’
Donna denkt van wel. Eigenlijk weet ze het zeker, maar dat gaat ze Norman niet vertellen.’
Ze wil dat hij ophoudt over Alex. Zij is hier nu en ze heeft zin om het teasen naar een volgend level te tillen. Ze weet dat hij het kan. Hij heeft haar verhalen verteld … ‘Vertel eens wat meer over die vrouw … je date?’
‘Dat staat even op een laag pitje.’
‘Ach, staat Norman droog?’
‘Ik sta nooit droog, dat weet je.’
‘Nu ook niet?’
‘Nu zit ik hier met jou.’
‘Precies.’ Ze kijkt hem uitdagend aan en vraagt zich af waarom het niet eerder in haar is opgekomen.
‘Je weet dat ik fout ben Donna, erg fout.’
‘Misschien wordt het tijd dat je dat eens gaat bewijzen.’
‘En je vriendin?’
‘Dat staat even op een laag pitje.’ Donna drinkt haar glas leeg en staat op. ‘Graag of niet. Ik heb mooie foto’s van Alex, ik denk dat je die wel interessant zult vinden.’
Ze pakt haar tas en loopt naar de uitgang. Het kan haar niet schelen of hij achter haar aan komt. Norman is niet belangrijk, wat hij haar zou kunnen bieden misschien. De plannen die zich in haar hoofd ontvouwen en haar opwinden, daar kan ze hem bij gebruiken. Hij is een speeltje, niet meer dan dat.