Hoofdstuk

Donna leest de memo met verbijstering en ongeloof. Kwaad gooit ze de pen in haar hand van zich af. Ze staat op, beent naar het kantoor van Norman en gooit de deur open. Hij kijkt verstoord op. Aan de andere kant van zijn bureau ziet ze het verschrikte gezicht van Alex. Het meisje krijgt een kleur als ze Donna ziet, maar die keurt haar geen blik waardig. Ze gooit het A4tje voor Norman zijn neus. ‘Wist jij hiervan?’
Hij kijkt even naar het velletje papier en knikt. ‘Het is al maanden bekend.’
‘Niet bij mij!’
‘Beter opletten in het vervolg.’
‘Dit kunnen ze niet doen, niet zomaar.’
‘Dat kunnen ze wel en wat maakt het uit. Of ben je bang dat je niet genoeg opdrachten binnen haalt.’
Donna snuift. Ze is nooit bang, maar ze haat het om met commissie te werken. Ze haat het om te moeten voldoen aan targets en te moeten vechten om opdrachten. ‘Ik ben het er niet mee eens.’
‘Dan ben je te laat. Vorige maand was er een meeting, daar werd alles uitgelegd en kon iedereen zijn of haar vragen en twijfels op tafel gooien. Als ik het me goed herinner zat jij toen in Turkije. Misschien moet je de memo’s wat vaker lezen. Het kan best handig zijn te weten wat er speelt.
‘Wie is die nieuwe?’
‘Aart van Tours, best geschikt volgens mij.’
Donna zucht gefrustreerd. ‘En iedereen weet ervan?’
‘Iedereen, behalve jij blijkbaar.’ Norman grinnikt. ‘Relax, zo erg is het niet.’
Donna vindt het wel erg. De vrijheid om zelf haar opdrachten te kiezen, vindt ze prettig. Nu zal ze erom moeten bedelen en moeten bewijzen dat ze de beste is. Geïrriteerd loopt ze terug naar haar bureau en ze pakt haar tas. Ze heeft geen zin meer. Dit gooit een domper op haar hele dag en op het gevoel dat ze zo lang mogelijk vast wilde houden.

Alex komt achter haar aan. ‘Zullen we vanavond wat afspreken?’
Donna zucht. Hier heeft ze al helemaal geen zin in. ‘Vanavond niet Alex. Ik heb even wat anders aan mijn hoofd.’
‘Wanneer dan?’
‘Weet ik niet. Ik heb je nummer dus ik bel wel en anders zie ik je maandag.’
Donna is al weg. Haar hoofd bij veranderingen die ze niet wil. Ze haat het gevoel dat ze de controle kwijtraakt en ze weet precies wie haar dat gevoel weer kan geven.

Alex kijkt haar na. Haar hoofd en lichaam zitten nog vol van de afgelopen nacht. Wat Donna deed en wat ze haar liet doen. Zo heftig heeft ze het nog niet eerder mee gemaakt. Ze zal vanmiddag met Ronnie afspreken. Hij stuurt haar de hele dag berichtjes, maar ze is er klaar mee. Ze is nu met Donna. Ze schrikt omdat Norman plotseling achter haar staat. Hij grinnikt en gaat dicht bij haar staan. ‘Als ik het goed zie hebben de meisjes veel meer gedaan dan alleen maar dansen. Ze is geil hè?’
Alex wil weglopen. Hij houdt haar tegen. ‘Ik snap het wel hoor, maar maak je geen illusies. Ze is al een tijdje met haar vriendin, een stijve trut. Alhoewel, misschien is het bij jou wel echte liefde.’
Hij lacht hard en loopt weg. ‘Schiet op, ik wil dat je die teksten naloopt.’
Verward blijft Alex staan. Donna heeft niets gezegd over een vriendin. Ze schudt haar hoofd. Norman weet niet waar hij het over heeft en hij is jaloers. Hij zei het zelf. Donna is geil. Hij baalt gewoon dat ze geen interesse in hem heeft. Dit is echt en het is wat Alex wil. Donna en niemand anders.