Hoofdstuk

Met een naar gevoel legt Janneke haar telefoon op de lader. Ze weet ook wel dat ze niet kan dansen. Niet zoals Donna doet, maar ze wil graag bij haar zijn. Ze weet dat ze haar gisterenavond ergerde met haar vragen, maar ze wil het van haar horen. Niet alleen omdat ze geil is. Ze wil Donna horen zeggen dat ze van haar houdt en een toekomst met haar ziet. Janneke ziet die wel. Ze weet dat Donna een vlinder is, toch wil ze haar in haar leven houden. Helemaal.

Terwijl ze kookt bedenkt ze dingen die ze dit weekend samen zouden kunnen doen. Ze kunnen naar haar vader, naar de film, samen slapen. Ze vraagt Donna hoe laat ze thuis denkt te zijn, misschien kan ze haar verrassen. Donna antwoordt dat ze laat is. Janneke kan beter in haar eigen appartement blijven. Op haar vragen voor het weekend krijgt ze geen antwoord. De gedachte dat zij lang niet zo belangrijk voor Donna is doet pijn. De gedachte dat ze nu met anderen aan het dansen en flirten is ook. Voor ze Donna leerde kennen was ze niet zo. Ze wist wat ze waard was, omdat haar vriendinnen haar lieten merken wat ze waard was. Voor Donna is ze niet meer dan een thuishaven waar ze tot rust kan komen als ze is uitgespeeld. Ze heeft de foto’s gezien. Donna is haar niet trouw. Ze zoekt spanning en genot waar ze dat kan krijgen en Janneke weet dat ze dat veel kan krijgen. Donna is een mooie vrouw. Een uitdagende vrouw. Zowel mannen als vrouwen zien haar en voelen zich gevleid als ze aandacht van haar krijgen. En Donna krijgt wat ze wil. Ook dat weet Janneke.

Terwijl ze eet, kijkt ze tv, in de hoop dat het gevoel verdwijnt. Dat gebeurt niet. Ze wast haar spullen af, schrijft de memo voor aanstaande maandag en belt haar vader. Van Donna hoort ze niets.

In een opwelling pakt Janneke haar tas. Ze gaat gewoon. Ze weet waar Donna altijd danst en ze kan naar haar kijken. Dat doet ze graag. Als ze plotseling voor haar neus staat, dan kan Donna haar niet weigeren, dan gaan ze samen naar huis.

Het is druk in het grote café en het duurt dan ook even voor Janneke Donna ziet. Ze danst met een kleine man met grijs haar. De zwarte jurk zwiert rond haar benen en laat haar armen bloot. Janneke heeft haar vaker zien dansen, maar nu is ze geschokt. Donna ziet er wulps en vreselijk uitdagend uit. Rond de dansvloer flikkeren de begerige ogen van mannen en vrouwen. Zo was het voor Janneke ook. Ze zag Donna en vanaf dat moment wilde ze haar hebben. Nee, ze moest haar hebben. En Donna wilde haar ook. Die avond had ze alleen maar oog voor Janneke. Nu heeft ze alleen oog voor een klein, mollig meisje. En het meisje is gecharmeerd door die aandacht.

Janneke blijft een beetje achteraf staan. Donna trekt het meisje de dansvloer op, maakt foto’s en bestelt drankjes. Ze staat dicht tegen het kind aan, want dat is het. Een kind. En het kind is nieuwsgierig, gevleid, opgewonden. Donna zoent haar vol overgave en trekt haar met zich mee. Ze lopen vlak langs haar naar de uitgang. Janneke hoeft haar hand maar uit te steken om Donna te laten weten dat ze ook hier is. Ze doet het niet en blijft als aan de grond genageld staan. Ze weet zeker dat Donna haar recht in haar ogen keek voor ze met het meisje naar buiten verdween.