Hoofdstuk

De non heeft allesbehalve medelij met haar: 'Dit gaan we 10 x herhalen Michelle. Nu ga jij bidden, dus zeg mij na.' De gemene kneep in haar middel zet haar aan tot actie. Ze moet wel. Nu even meeveren, om straks misschien een kans te krijgen waardoor dit stopt. Ze mompelt dan ook de woorden na. Ze ruikt de roosjes-parfum, zo in schril contrast met hoe zij zich nu voelt. De druk van de koffiebonen op haar knieën en ellebogen is enorm. En hoe kan die non zo'n grote gevaarte hebben! Keer op keer stoot ze bij haar naar binnen. En nee, niet eens met glijmiddel. De spuug die af en toe gebruikt wordt maakt het echt niet zo goed.

Als in trance zegt ze de woorden na. Tot haar oude ik naar boven komt drijven. "Mies: kom op", zet ze zichzelf weer aan. "Je ligt hier slaafs te zijn, maar je kunt toch zeker nog wel wat bedenken?" Hoe kan ze in godsnaam deze non te slim afzijn? Dat ze nog iets van haar eigen trots over houd. Zeven schietgebedjes heeft ze gehad, nog drie te gaan. Tenminste, als de non zich tenminste aan haar woord houdt.

Haar kontje voelt rauw, gevoelig. Het kwijl loopt langs haar mond door haar “gebeden”. Veel kan de non er niet van verstaan, maar blijkbaar doet ze het goed genoeg. Of de non heeft geen aandacht voor wat ze letterlijk zegt, dat kan ook.
Zal ze het uittesten?
'In de naam van mezelf…'
Het stoten gaat onverminderd door.
'Ben ik niet de slet die moet luisteren.'
Er gebeurt nog steeds niets. Ze krijgt er helemaal plezier in.
'En ben ik de allerliefste sub die er maar bestaat.'

En op dit euforische moment gebeurt er van alles tegelijk. In één beweging houdt het stoten op. Aan haar haren wordt ze omhooggetrokken. Weer die gitzwarte ogen voor zich. ‘Denk je nou echt,’ hijgt ze. ‘Dacht je nou echt,' spuugt de non de woorden uit. 'Dat ik jou echt niet doorhad? Hier had je Meester mij al voor gewaarschuwd. Dat je geen macht accepteert. Dat je zomaar je eigen gang gaat. Zelfs met die dildo in je muil, kan ik het nog horen.’

Zoveel plezier als Michelle erin had, zo angstaanjagend vindt ze die vrouw met de schuimende mond voor haar. Wild kijkt ze om zich heen. Waar is Hendrik, straks loopt dit helemaal uit de hand!

‘Maggg uit,’ brabbelt ze en ze wijst naar haar mond.
‘Je dildo uit? Denk je dat nou echt? Ik ga jou toch zeker niet belonen? Ik ga jou eerst eens leren wie hier de baas is. Zodat jij mij precies zo netjes volgt zoals ík dat wil! Heb je dat begrepen?’ Keihard wordt ze bij haar wang en onderkin gepakt, waarbij ze de non wel in de ogen moet kijken.
‘Ik vraag je wat slet! Heb je begrepen dat ik de baas ben over jou?’
Ze kan niet anders dan ja te knikken, tranen krijgt ze in haar ogen. Waar is Hendrik nou? Hij kan het toch niet goed vinden dat deze non de baas over haar gaat spelen?

Michelle hoort voetstappen. Zal het... ja het is haar Meester! Het lijkt of hij haar gebeden heeft gehoord.
'Hé, hoe gaat het hier.'
'Brmbr,' probeert Michelle zijn aandacht te trekken.
'Ik dacht, ik kom even kijken.' Hendrik kijkt met enige verbazing naar de dikke lul van de non die keihard overeind staat. 'O jee, dat had ik niet verwacht. Jij wel Mich? Ik had een voorbind dildo in mijn gedachten maar dit is zo... '

Michelle slaat hoge tonen uit, ze schudt met haar billen en probeert zich verstaanbaar te maken. Ze wil uitleggen dat het echt veel en veel te groot is en bovendien het ook nog eens wild gebeurt allemaal. Maar Hendrik heeft geen luisterend oor voor haar. Alsof een kind een snoepje krijgt, zo verheerlijkt kijkt hij. Heel voorzichtig legt Hendrik zijn grote handen op de borsten van de non. Ze hangt iets achterover, wat Hendrik de mogelijkheid geeft om de borsten uit haar nonnen kledij te wippen. 'Zo hé,' zegt hij vol ontzag. Zijn handen bedekken niet eens de borsten, zo groot zijn ze. 'Jeetje, dit zijn gewoon echte.' Zijn bult in z'n broek zegt genoeg. Het schitterende figuur van de non windt hem enorm op.

'Ga verder,' beveelt Hendrik hees. Direct duwt de non Michelle weer voorover. Ze protesteert, maar de non is zoveel sterker.
'Ja dat is mooi,' complimenteert Hendrik de non. Hij pakt de stijve lul van de non beet en begeleidt het naar het kontgaatje van Michelle.

De non voelt zich gesteund: 'Je kent het gebed toch nietsnut, we starten dus overnieuw!'
Weer brengt Michelle iets onverstaanbaars uit. Slaan op de grond om zo haar stopwoord te zeggen wil ze niet. Nog niet tenminste. Terwijl de non weer haar positie inneemt, is het niet alleen Michelle die wat voelt. Hendrik voelt de ronde billen van de non na iedere stoot tegen zijn kruis aankomen.

'Acht schatje toch,' grinnikt Hendrik. 'Heb je het zo zwaar dan?'
Heftig knikt Michelle van ja.
'Misschien eerlijker als de non voelt wat jij ook voelt toch?'
De non stopt midden in een gebed: 'nou dat dacht ik niet hijgt ze. Ik kan niet én zelf neuken én tegelijkertijd geneukt worden.'
'Want?'