Hoofdstuk

Dit wil ze niet zien, die kan niet waar zijn. Hoe haalt Hendrik het weer in zijn hoofd om dit te doen, foetert ze in zichzelf. Heeft ze net die trucker gehad en nu dit weer!
Toch wint haar nieuwsgierigheid het van haar verwardheid en nogmaals kijkt ze omhoog. Ja, het is echt waar. Het is er zo eentje die fier omhoog staat en zo dik en lang waar je u tegen zegt. Als ze een wedstrijdje zou doen met de dildo in haar mond, zou ze het zeker verliezen.

‘Oké,’ zegt de non, met zo'n zwoele stem, dat je echt zou denken dat het een op-en-top vrouwelijke non is. Maar is ze dat ook? Is deze non nou een hij, een zij of beiden? Intersekse heet het, dat heeft ze ooit eens in de Libelle gelezen. Eerlijk gezegd moest ze er toen een beetje om grinniken. Die vrouw in het interview wilde het beste van twee werelden. Overdag was ze de mooie vrouw. In de nacht de woeste aantrekkelijke man die heerlijke seks beleefde, de ene keer met een vrouw en de andere keer met een man. Schaamrood verschijnt op haar wangen: zij die zo oordeelde naar een ander en moet je haar nu eens zien. Ze wordt zich extra gewaar van de grote hoeveelheid kwijl die uit haar mond vloeit.

‘We gaan eerst samen bidden,' haalt de non haar uit haar overpeinzingen. 'Weet je hoe dat moet?’ De non legt haar vingertoppen op haar voorhoofd: ‘Vader,’ dan door naar haar hart: ‘Zoon,’ de linkerschouder: 'Heilige geest,' om het vervolgens af te tikken op haar rechterschouder ‘Amen.’
Nou Michelle heeft toch echt wel wat van geloof meegekregen, dus dit is zeker bekend terrein. Nu komt vast het “Onze Vader” is wat Michelle voorspelt.
Maar nee dat is niet wat deze non doet.

‘Lieve God, staat U mij bij?’ Vroom strengelt de non haar vingers ineen.
Verrast kijkt Michelle op. Hoezo moet ze bijgestaan worden? Zo erg kan het toch niet zijn.

‘Dit meisje hier is van het pad geraakt. Ik zal haar terugbrengen, dat is mijn taak. U weet dit als geen ander.'
Mijn god, deze vrouw, man, he, she, hen: hoe je het ook noemt: is knettergek!

'Tot nu toe heeft U mij altijd bijgestaan. Wilt U dat weer doen?’
Het maakt zulke woede emoties los, waarmee ze zich weer de oude Michelle voelt. Ze schuift haar billen onrustig heen en weer. Alsof ze een een stier is die ieder moment tot de aanval over kan gaan. Bang is ze zeker niet. Ze weet dat Hendrik altijd voor haar zorgt. Dat haar veiligheid verzekerd is. Ze heft haar hoofd op. Dit keer zal God aan háár kant staan. Niet dat ze overigens in een God gelooft, maar ja wie weet. Ze gaat de non gewoon te slim af zijn, dat moet haar lukken. Ze is zo in haar nopjes dat er een snerpend geluid uit haar keel komt. Een geluid wat een lach had moeten voorstellen.

'O je denk dat dit humor is,' slaat de non haar lach gelijk dood. 'Ik ben heel serieus!' Ze trekt Michelle aan haar haren omhoog, waardoor Michelle nu in haar donkerbruine, bijna gitzwarte ogen kijkt. Michelle balanceert op haar tenen, zo proberend om de druk op haar haren iets te verkleinen. Ze mompelt iets onverstaanbaars met die gag in, terwijl het kwijl via haar kin omlaag drupt.
'Tijd voor wat schietgebedjes, dan doe je tenminste iets zinnigs,' snauwt de non. Ze loopt naar haar koffer, pakt er iets uit en gaat dan vlak achter Michelle staan. Een handvol koffiebonen gooit ze voor Michelle neer. Dan duwt ze met haar knieën tegen die van Michelle en geeft haar een duw. Ruw valt Michelle op haar knieën met de koffiebonen onder haar.

'Au,' brabbelt ze moeilijk. Ze probeert op te staan, maar de non verhindert dat door extra druk op haar schouder te zetten. Haar andere hand legt ze in Michelle's nek en duwt haar voorover, waardoor nu ook haar ellebogen over de koffiebonen liggen. Michelle probeert een ietwat comfortabelere houding te vinden. Maar de non is te sterk.
Michelle schudt met haar billen, als ze iets tegen haar kontgaatje voelt drukken. Tevergeefs...
'Zo die is lekker strak,' hijgt de non. 'Dit is de perfecte positie om te bidden, vind je ook niet?' Op een antwoord wacht ze niet eens. 'Mij nadoen nu!' is wat ze beveelt.

De non haalt haar penis bijna uit haar kontgaatje. Even dacht ze dat dit het was, dat ze klaar was. Maar hoe had ze het ook kunnen denken. Deze non 2.0 is net op dreef!
'1: In de naam van mijn Meester!'
Michelle mompelt het na. De non stoot flink opnieuw naar binnen om daarna, tot op het puntje van haar eikel na, weer naar buiten te brengen.
'2. Ben ik de slet die moet luisteren!'
Michelle kreunt, zo hard stoot de non stevig door.
'3 De slet die haar Meester moet dienen!'
Het stoten is nu zo hard dat Michelle door haar gag heen gilt.
'4 En dan...Amen!' Dit was de genadeslag, dit was pas echt heel hard.
Michelle hapt naar adem, dit houdt ze nooit lang vol.

Ze moet iets bedenken en snel ook!