Hoofdstuk

Uitdagend kijk ik u aan. O, ik kan er zo niks aan doen. Ik voel in al mijn ledematen tintelingen. Ik wil u op de proef stellen. Een beetje sarren. Uitdagen.

U kijkt geamuseerd terug. Ik zie een twinkeling in uw ogen, maar ik weet dat dat gaat omslaan. Wanneer, geen idee. Maar omslaan gaat u zeker.

Vrij rustig zegt u me om bij u te komen. U kijkt me hierbij dwingend aan. Ik staar uitdagend naar u, want ik ben dat echt niet van plan. Zeker niet zolang ik die twinkeling nog in uw ogen zie.

Ik sta op een veilige afstand van u en weet dat ik weg kan komen als ik in de gaten krijg dat u er genoeg van krijgt. U zegt me weer bij u te komen. Dwingender dan eerst. Ik kijk u lief aan, maar weiger nog steeds.

Van binnen krijg ik steeds meer pret. Het duurt niet lang voor ik in lachen uitbarst. Ik zie aan u dat u het aan de ene kant ook wel grappig vindt. U lacht immers ook. Aan de andere kant weet ik dat ik de consequenties moet nemen hiervoor. Uiteindelijk.

Ik zie dat u langzaam dichterbij schuift. Elke keer dat u dat doet, neem ik weer een stapje afstand. Terwijl ik u in de ogen blijf aankijken. Wat ben ik toch verliefd op uw ogen. Alle emoties die u voelt schijnen hierin door. Ze geven alles weg. Gelukkig maar, want die van mij doen dat ook.

En dan ineens is daar het verrassingseffect. U slaat toe en ik had niks in de gaten. Teveel aan het mijmeren over uw ogen. U heeft me en zet me vast tegen de deur met uw lichaam. Uw onderarm tegen mijn keel. Een knie tussen mijn benen.

Uw ogen lachen nog steeds, maar het is niet meer dat vrolijke lachje. Nee. Deze heeft plaatsgemaakt voor uw sadistische lach. Ik voel dat ik moet oppassen, maar ik kan het nog steeds niet laten. Ik kijk u nog steeds uitdagend aan.

Pats. De eerste tik tegen mijn wang heb ik te pakken en intussen duwt u met uw onderarm mijn keel goed dicht. Ik krijg het benauwd en mijn uitdagende blik is al lang weg.

Als ik bijna niet meer kan, laat u los. U weet dan namelijk dat ik me niet meer kan verzetten en dat u me gemakkelijk mee kan nemen waar u me wil hebben. Terwijl ik naar lucht hap, pakt u mijn haren goed vast en sleurt u me mee naar de slaapkamer. U gooit me op bed en voor ik het weet lig ik er geboeid op, terwijl ik geen kant meer op kan.

De sadist in u viert nu hoogtij. Ik zie u genieten, terwijl u me eerst met de vlakke hand bewerkt. Elk stukje huid van mijn voorkant heeft kennis gemaakt met uw hand. En niet zachtzinnig.

Pfff...Ik laat lucht uit mijn longen glijden als u klaar bent met uw hand. Zou u klaar zijn? Ik zie dat u me aandachtig observeert. Uw ogen staan nog steeds sadistisch lachend. U pakt een flogger en daarmee bewerkt u nu mijn hele voorkant. Niet één keer, maar tien slagen per plekje. Het lachen is mij wel vergaan.

Als u klaar bent en me weer bekeken heeft, besluit u dat het nog steeds niet genoeg is. U pakt een zweep en nu krijgt elk stukje huid twintig slagen. Niet zachtjes, maar snoeihard. Ik weet dat ik niet au mag zeggen, maar wat kost me dit een moeite...

Tranen stromen over mijn wangen als u eindelijk klaar bent. In plaats van medelijden te hebben, geniet u hiervan. U haalt uw harde pik uit uw broek en schuift hem zonder pardon in mijn mond.

U neukt mijn mond tot u klaar bent gekomen. Ik slik alles door en doe mijn best geen zaad te verspillen. Dan is het genoeg geweest voor u. U maakt me los en neemt me in mijn armen. Heerlijk liggen we tegen elkaar aan en al snel merk ik dat u in slaap valt.

Ondanks de pijn merk ik dat ik eigenlijk niet klaar ben met uitdagen. Ik wacht rustig af tot u in slaap bent gevallen. Ik draai u heel zachtjes op uw buik en maak nu uw armen en benen vast.

Gelukkig slaapt u best vast en wordt u hier niet wakker van. Ik loop naar mijn tas en haal daar de pot hars en strips uit en begin de haren op uw rug heel zachtjes in te smeren met de hars. Ik wrijf de strips erop en bedenk lachend dat mijn wraak heel zoet zal zijn...