Hoofdstuk

Jij appt me dat ik je kan komen halen uit het restaurant, waar je met twee vrienden geniet van een goed gesprek en lekker eten. Ik krijg de naam en het adres van het restaurant en ga op weg.

Ik weet waar jij een hekel aan hebt en ik ga hier eens goed gebruik van maken. Na twintig minuten rijden, ben ik op de bestemming. Ik app je dat ik eraan kom. Als ik naar binnen kijk, zie ik je hoofd al zoeken naar me.

Ik krijg een binnenpretje, want jouw hoopvolle geile blik, zal al snel gaan veranderen. Zodra ik binnenkom zie je me meteen. Je bent blij me te zien, staat op om me te zoenen en vraagt wat ik wil drinken. Ik begroet de anderen aan het tafeltje.

Terwijl jij mijn cappuccino bestelt, kom ik naast je zitten. Mijn jas aan. Je vraagt me deze uit te doen, aangezien ik toch eerst nog wat ga drinken. Omdat er toch twee anderen aan tafel zitten, ben ik niet zo bang om mijn jas uit te doen.

Langzaam rits ik hem open, terwijl ik je aandachtig opneem. Mijn ogen blijven hangen bij jouw ogen. Wat ben ik benieuwd naar je reactie. Je ziet nu alleen nog mijn topje. Zwart. De contouren van mijn borsten en decolleté goed zichtbaar. Ik zie een goedkeurende blik.
Dan sta ik op om de jas helemaal open te ritsen en uit te trekken.

Ik blijf je indringend aankijken. Zodra je mijn spijkerbroek ziet verschijnen, verschiet je blik. Ik zie dat je ogen vuur beginnen te spuwen en dat je mond vol afschuw staat. Uitdagend kijk ik je aan wetende dat jij in een vol restaurant met ook nog eens twee vrienden aan tafel toch niks gaat doen.

Tenminste… dat dacht ik. Je zegt dat je even naar de wc moet. Ik blijf zitten en praat met jouw vrienden die ik ook al eens heb ontmoet. Dan zie ik je terugkomen met een blik die niet veel goeds belooft. Je linkerhand achter je rug. Je gaat naast me zitten, haalt je hand achter je rug vandaan en legt een hele grote schaar op tafel. ‘Knip jij of knip ik dat achterlijke ding van je af?’

Ik verschiet van kleur, want ik zie dat jij mijn jas helemaal aan de andere kant van het restaurant hebt opgehangen toen jij zogenaamd naar de wc ging. Ik ben zo geschrokken, dat ik niet meer kan reageren. In één snelle knipbeweging, knip je mijn broek een beetje in om vervolgens met je handen de rest van de broek in flarden te scheuren.

Al snel ligt de broek voor mijn voeten op de grond. Je kijkt me aan en beveelt me deze in de prullenbak te gooien. ‘En nee, je mag je jas nog niet halen. Terwijl ik opsta, probeer ik mijn topje wat naar beneden te trekken, zodat mijn string en billen niet zichtbaar zijn, maar dat lukt maar gedeeltelijk.

Met een rood hoofd loop ik naar de prullenbak om mijn broek weg te gooien. Als ik terugloop, ontmoet mijn blik de jouwe. Ik zie een grijns op je gezicht van voldoening. Voldoening over het feit dat niet jij maar ik op de blaren moet zitten. Jij vindt het al lang best dat ik niet meer in een spijkerbroek loop en daarnaast vindt je het heerlijk om mij ongemakkelijk te zien.

Intussen probeer ik voor mezelf te redden wat er te redden valt en probeer zo stoer mogelijk terug naar mijn plaats te lopen, zodat mijn benen en kont niet meer zichtbaar zijn. Jij ziet wat ik van plan ben, maar gunt me dit niet en pakt de schaar van tafel en steekt deze in de lucht als teken dat ik deze aan moet pakken en terug moet brengen naar de bar.

Inmiddels staan de tranen een beetje in mijn ogen. Dapper zet ik door en breng ik de schaar weg. Tja, eigen schuld. Maar ja, wist ik veel dat je dit daadwerkelijk zou doen. Als ik weer terug ben en wil gaan zitten, sta jij op. Je neemt afscheid van je vrienden en gebied mij mijn jas te halen.

‘Maar waag het niet deze aan te trekken!’ Schoorvoetend schuifel ik richting de kapstok en pak mijn jas eraf. Dan loop ik terug en neem ook afscheid van jouw vrienden. Jij neemt me aan mijn arm mee naar buiten en als we net buiten zijn, zeg je me je riem uit je broek te halen. Ik doe wat je van me vraagt.

Je houdt je handen op en ik overhandig je je riem. Naast het restaurant, in een smal leeg steegje, laat je me mijn handen tegen de muur zetten. ‘Steek je kont naar achteren schat’. Keihard begin je me met je riem te slaan, terwijl je zegt dat ik me nooit, maar dan ook nooit meer in spijkerbroek aan je mag vertonen.

Als jij uitgeslagen bent en ik mijn tranen de vrije loop heb laten gaan, trek je mij mijn jas aan en lopen we verder naar de auto om naar onze kamer te rijden.