Hoofdstuk

Ik kreeg een berichtje van Mevrouw. Ze zei dat Ze een huisje had gehuurd voor over vier weken, van dinsdag tot en met donderdag. Twee nachten dus. Dat zou ik dus aan mijn vrouw moeten gaan vertellen. Dat was wel even een ding. Mevrouw had gezegd dat Ze zelf ook wel aan mijn vrouw wilde uitleggen hoe Zij binnen het BDSM spel tegenover mij zou staan. Van sex zou geen sprake zijn en ook geen handelingen in die richting. Mijn vrouw weet dat ik zo nu en dan een commercieel Meesteres bezoek en dat daar wel seksuele handelingen plaatsvinden, dus wat dat betreft geen probleem.

Ik trok de stoute schoenen aan en vertelde dat Ik Mevrouw had ontmoet via bdsmzaken.nl en dat we elkaar een paar keer hadden gezien. Mijn vrouw keek me aan en vroeg: “En wat is je vraag?” Ik aarzelde maar zei na een korte pauze: “Ze heeft een huisje gehuurd en Ze wil dat ik daar twee nachten verblijf.” Ze keek me aan en zei: “Ja, als jij dat wilt, moet je dat maar gaan doen. Ik sta niet te juichen, maar goed, ik weet wat je behoeftes zijn.” Ik keek haar aan en keek een beetje treurig. Ze zei: “Peter, doe het gewoon en probeer je rust in die dagen te vinden. Ik merk al weken een zekere onrust in je. Wellicht helpt dit. Ik heb mijn yoga, ook dat is een niet te verzadigen behoefte, jij hebt je BDSM ding.” Ik gaf haar een kus en zei dat ik van haar hield. “Ik ook van jou, dat weet je.”

Ik stuurde een bericht naar Mevrouw en meldde dat ik het met mijn vrouw had besproken. “Dat is mooi van je saskia, dat je dat eerlijk tegen je vouw hebt kunnen vertellen. Je krijgt over drie weken de kledinginstructies voor die dagen. Laat ik je nu al zeggen dat je vanaf het vertrek vanaf je huis geen mannelijke kleding aan mag hebben of mee mag nemen. Is dat duidelijk?” Ik antwoordde dat ik dat begreep, maar voelde wel de angst in mijn lijf.

Vier weken later

We hadden elkaar niet meer gezien, dus de onderlinge behoefte elkaar weer te zien nam toe. Dat voelden we wel. We hebben na die paar ontmoetingen wel een soort chemie opgebouwd. Ook door de vele chats en telefonische gesprekken. De vrijdag ervoor kreeg ik de kledingvoorschriften door. Een hele lijst met kleding die ik moest meenemen. En ook wat ik moest aantrekken alvorens het vertrek vanaf Haar huis.

Ik zei tegen Judith dat ik in vrouwenkleding vanaf huis aan moest en dat ik dus geen mannenkleding mocht meenemen. “Tja Peter, ik vind het prima, let vooral goed op jezelf. En let ook even op wanneer je de deur uitgaat, dat je snel kunt instappen zonder dat iemand je dan ziet.”
Op dinsdagochtend na het douchen ging ik me als vrouw kleden. Opmaken zou ik bij Mevrouw doen. Dat zou ook wat lang duren en ook wilde ik dat uit schaamte thuis niet doen. Ook mijn pruik zette ik nog niet op. Ik weet niet wat het is, maar ik durf me niet 100% als vrouw aan mijn vrouw te tonen. Wel in wat kleding en zo, maar verder toch als man. Misschien heeft dat wel te maken met het feit dat ze ooit zei dat ze geen ‘vrouw’ in huis wil en zeker niet in bed, maar een man. Een ding waardoor we al jarenlang geen sex meer met elkaar hebben. Ze wil zelf graag de slet zijn en ik dan 100% als man haar als zodanig behandel. Maar ze weet dat ik in de jaren daarvoor ook al veel te veel met mijn rol als saskia in mijn hoofd zat tijdens de sex. Ik wilde altijd ‘wat lekkers’ aan……

Het vertrek

Ik was klaar met omkleden en ging vanuit de slaapkamer naar beneden. Judith keek me aan en moest wel lachen. “Nou, geniet ervan, kennelijk heeft Ze goed begrepen wat jij qua vervrouwelijking wilt of nodig hebt.” Ze bekeek me van top tot teen. Ze liep met me mee naar de schuurdeur en keek vooraf even naar buiten. “Ga nu maar, de kust is veilig en laat donderdag even weten hoe laat je thuiskomt, dan kan ik de deur voor je open doen.” Ik gaf haar een kus en zei: “Ik houd van je.” Ze glimlachte vriendelijk, ik stapte in de auto en Judith trok de deur achter haar dicht. Daar zat ik dan, de tas met make-up spullen en de pruik naast me.

Ik reed naar Amsterdam, ik kon de auto naast de auto van Mevrouw parkeren. De deur stond al op een kier. Ik liep naar binnen. Mevrouw zei: “Ga maar naar boven, daar kan je je opmaken en je pruik opzetten. Ik heb zelf ook nog een paar dingen te doen voordat we vertrekken. Wacht daar totdat ik je kom ophalen voor vertrek.”

Ik deed wat me gevraagd werd en ging aan de slag. Na ongeveer 20 minuten was ik klaar en wachtte rustig op Mevrouw. Ze kwam binnen, ik keek haar vragend aan, dat zag ze en zei: “Keurig saskia, alleen nu nog je halsband en riem. Dat wil je zo graag, dat kan hier in de stad niet, maar in de komende dagen in het afgelegen bos zeker. Ze deed de halsband om, monteerde het slot, draaide de sleutel om en zei: “Deze blijft hier, dus je bent ervan verzekerd wat dat betekent.” Ik zei slechts: “Ja Mevrouw.”

Ik voelde me een slet, het gaf me een voldaan gevoel en een vreemde mengvorm van spanning en ontspanning. Ik voelde me tegelijkertijd veilig in de aanwezigheid van Mevrouw. Dat kwam ook door Haar zekere optreden, geen twijfels, maar juist vastberadenheid. Dat heb ik nodig.

Mevrouw pakte nog wat spullen en gebaarde mij in te stappen in Haar auto. Ik moest mijn sleutels in Haar huis achterlaten. Dus het zou op geen enkele wijze mogelijk zijn te ‘ontsnappen’ als het me allemaal teveel zou worden.

Onderweg hadden we het over van alles en nog wat, alsof saskia er helemaal niet meer toe deed. Geen zinsspelingen omtrent mijn ‘tweede ik’, helemaal niets. Gewoon dingen over de wereld, het werk, het dagelijkse leven. Eigenlijk best ontspannend, het leek wel of ik juist daardoor nog rustiger werd. Iets wat ik ook al zo ervaarde tijdens de eerste sessie bij Mevrouw thuis, toen we tussen de middag gewoon lekker van een bord heerlijke soep genoten.

Aankomst rondom het middaguur

We hadden een flinke route afgelegd, we waren nabij Valkenswaard vlakbij de grens van België. Mevrouw reed zeer gericht het bos in en we kwamen aan bij een inderdaad zeer veraf gelegen blokhut met daarop de naam ‘t Boshuisje. Mevrouw gebaarde mij uit te stappen en wachtte totdat ik Haar deur opende. Een vrouw kwam uit ’t Boshuisje en begroette ons. Ik had dat niet verwacht en stond een beetje onwennig met halsband en riem naar de vrouw te luisteren. Ze zei tegen Mevrouw: “Zal ik jullie even rondleiden om de mogelijkheden te laten zien?” Mevrouw zei: “Ja, dat is prima.” We volgden de vrouw naar binnen. Meteen had ik door dat dit niet zomaar een huisje was. Dit was dus een BDSM speelplek midden in het bos. We kregen alle vertrekken te zien. De spanning in mijn kruis nam flink toe toen ik al dat ‘speelgoed’ zag. Mevrouw knikte steeds goedkeurend aan de hand van de instructies van de gastvrouw die ons rondleidde. Ze zei uiteindelijk: “Als U verder nog wat nodig heeft, ben mij gerust op. Ook kunnen we eventueel zorgen voor maaltijden voor U en Uw onderdaan.” Onderdaan? Ik dacht er even over na. Mevrouw had altijd gezegd dat Zij zichzelf niet zag als domina ten opzichte van mij. Maar dat kon de gastvrouw natuurlijk niet weten. Dat ze het vermoedde had kwam natuurlijk door mijn halsband.

De eerste verkenning samen met Mevrouw

“Nou saskia, dit had je zeker niet verwacht?” Ik keek een beetje verlegen naar Mevrouw. Ik had dit zeker niet verwacht. Vooral niet omdat Mevrouw altijd zei geen domina te willen zijn tegenover mijn saskia gevoelens. Anderzijds vond ze het hanteren van een zweep ook wel eigen genot genereren, dus ja, er was wel iets in Haar dat de fantasie prikkelde rondom BDSM in welke rol dan ook. Zo waren we elkaar uiteindelijk ook tegengekomen op de website van bdsmzaken.nl.

“Ga hier zitten,” zei Ze kalm. “Ik ga me even opfrissen, blijf gewoon wachten totdat ik je instructies geef om iets te doen. Je mag je vrouw even een berichtje sturen dat je bent aangekomen. Maar je maakt geen foto’s. Begrepen?” “Ja Mevrouw,” zei ik snel. Ik ging zitten en keek nog steeds met verbazing naar de omgeving waarin ik was beland. Het was doodstil. Buiten was er niets anders te zien dan de bosrijke omgeving, het stond vol met bomen.

Na ongeveer een half uur kwam Mevrouw weer terug in de kamer. Zo had ik Haar nog nooit gezien. Een superstrakke zwarte lakjurk, mooie kousen of panty’s maar gewoon platte schonen, later begreep ik waarom. Ze keek me indringend aan en zei: “Ik ben niet je domina, maar deze dagen bepaal ik wel wat er gaat gebeuren. Daar ga ik van genieten en jij misschien ook, maar dat is secundair.” Ik knikte slechts, maar dat was niet genoeg. Ze keek me aan en zei: “Dat wil niet zeggen dat je alleen maar knikt als je ergens mee instemt, je blijft natuurlijk netjes Mevrouw en U zeggen. Begrepen?” “Ja Mevrouw,” was nu wel mijn snelle antwoord.

“We gaan eerst eens even de omgeving verkennen.” Ze pakte een tas en zei tegen me: “Kom mee, we gaan een stukje wandelen.” Ik stond op en liep aangelijnd achter Haar aan. Het was een prachtige omgeving, het was muisstil, alleen onze voetstappen waren hoorbaar. Ik begreep nu goed waarom Mevrouw hier niet zou lopen met hoge hakken, dat zou gewoon niet gaan.

Na pakweg een half uurtje wandelen zei Mevrouw tegen me: “Ga met je rug tegen die boom staan, benen wijd uit elkaar.” Ik deed wat me gevraagd werd. Mevrouw pakte een hele reeks touwen, ik werd vastgebonden aan de boom bij polsen, enkels en mijn middel. Het duurde zeker een kwartier voordat ze klaar was. Ze vroeg: “Wat voel je nu?” Ik dacht na en zei: “Ik voel me enerzijds machteloos, maar anderzijds een enorme verbinding met de natuur, zo dicht tegen de boom aan, alsof er kracht uitkomt.” “Dat is mooi saskia, daar hoopte ik al op. Om dat gevoel te versterken ga ik je blinddoeken.” Voordat ik er erg in had werd een dik lycra masker over mijn hoofd getrokken, ik kon prima ademen, maar in het geheel niets meer zien. Na een paar minuten absolute stilte, zei Mevrouw: “Ik ga nu terug naar ’t Boshuisje, geniet van je momenten hier. Ik kom je wel weer eens halen.”

Wie wil er graag een vervolg?