Hoofdstuk

Dit had zo maar de titel van een contact-advertentie kunnen zijn, hier op deze website of ergens anders. Of nog zo een toppertje: “Meester Jan is op zoek naar jonge totaal-slavin om hem te dienen”.

Meestal zijn het de mannen die de nogal van-dik-hout zaagt-men-planken-teksten hebben. Maar sommige dames kunnen er ook wat van: “Meesteres Chantal zoekt TPE slaaf om bij in te trekken”.

Wat denkt Meester Jan nu eigenlijk als hij een dergelijke tekst aan het typen is? Ik kan mij wel een voorstelling maken van de door Meester Jan gewenste situatie, maar daar zit toch weinig inlevingsvermogen in over wat er dan voor de “jonge totaal-slavin” in zit.

Vroeger dacht ik dat een hele hoop mensen gewoon niet zo taalvaardig waren als ik. Dat kan natuurlijk heel goed, ik kan het een beetje en dat is dan toevallig mijn talent.
Maar nu ik tegenwoordig zelf aan het daten ben en een hoop nieuwe mensen spreek en hun ervaringen hoor, krijg ik toch ook steeds vaker het idee dat er een hoop Meester Jannen rondlopen die een gemankeerd beeld hebben over hoe menselijke relaties, vertrouwen en uiteindelijk intimiteit gevormd worden tussen twee mensen.

Is daar niet wat aan te doen? Mijn kinderen krijgen biologie-les op school. Daarin wordt keurig uitgelegd van de zaadjes en de eitjes en hoe geslachtsgemeenschap technisch werkt. Met een beetje mazzel wordt er nog wat verteld over (vrouwelijk) orgasme, homofilie of andere alternatieven. Maar dat is het dan wel tegenwoordig.

Laten we het een goed begin noemen, het is al beter dan de voorlichting die ik op school gekregen heb. Maar moet er nu ook niet eens wat verteld worden, bij de biologie-les, aan die pubers over hoe dat werkt tussen meisjes en jongens en dat er enorme verschillen zijn? Het zou zoveel ongelukken voorkomen, en zelfs geluk kunnen brengen, als we iets meer inlevingsvermogen hebben bij het andere geslacht. Dat geldt overigens voor beide kanten.

Ik deel mijn dating-ervaringen dan ook met mijn twee jongens. Ik vertel ze niet over mijn seksuele voorkeuren, ik bespreek ook niet wat ik van de dames vind die ik heb ontmoet en ik vertel ook niet op welke website ik sta.
Maar ik vertel ze wel over mijn interacties met het andere geslacht. Ik vertel over de fouten die ik maak(te) en waar we dan om kunnen lachen, maar ook de leuke dingen dat als het bijvoorbeeld wel lukt om verbinding te krijgen met je date.

In het begin vonden ze het ongemakkelijk. Maar tegenwoordig luisteren ze, soms besmuikt maar altijd aandachtig, naar wat ik hierin meemaak. Ik wacht nog op het moment dat ze vragen gaan stellen, dat is dan waarschijnlijk het teken dat ze zelf aan de slag gaan. Ik hoop dat ze dan iets van mij geleerd hebben, het maakt mijn jongens namelijk leukere kerels voor hun toekomstige meisjes.

Tot slot heb ik nog een wens. Ik hoop voor Meester Jan en Meesteres Chantal dat ze ergens nog een keer inspiratie opdoen over hoe het ook anders kan met hun advertenties. Het zal hun zoektocht niet alleen succesvoller maken, maar het zoeken zelf wordt ook stukken leuker en ze worden, denk ik, ook nog eens leukere mensen.

Daten blijft altijd wel een glibberig pad, maar oefening baart kunst en soms krijg je de beloning waar je naar op zoek was: dan word je straks misschien echt in je reet geneukt. Lucky you!