Hoofdstuk

Michelle bijt op de onderkant van haar lip. Denk na, fluistert ze tegen zichzelf. Janneke probeerde tante Annie te laten overlopen. Helaas lukte het niet, maar ze probeerde het wel. Wat kan zij doen? En dan met een positievere uitkomst. Haar hoofd blijft echter leeg, niks komt er naar boven. Godsamme, foetert ze in zichzelf, ik moet toch wel íets kunnen bedenken. Ze moet Janneke weer terug hebben hier. Zij weet vast en zeker iets te bedenken. Maar hoe kan het, nu Janneke zo onderhanden genomen wordt. Michelle staart omhoog, dan worden haar ogen groter. Ja, dat gaat ze doen! Hoewel... haar hart klopt in haar keel. Durft ze dit echt te doen?

Eerlijk? Eigenlijk niet. Maar is ze het niet verplicht aan Janneke. En misschien ook wel aan haar Meester, wie weet test hij haar wel uit. Hoe trots is hij dan als ze dit gaat doen?
Een druppel zweet vindt een weg van haar voorhoofd omlaag.
Een stemmetje in haar hoofd: "Soms kan je beter spijt hebben van iets wel doen, dan helemaal niets doen". En dat is de druppel om haar in de actiestand te brengen.

'Tante Annie!' roept ze hard. Haar hart gaat nu als een razende tekeer.
Het zwiepen op de billen van Janneke gaat echter onverminderd door.
'Hé tante Annie,' gaat ze dapper verder. 'Waar blijft mijn kaars nou?' Het geluid verstomd. Ja, ze heeft haar aandacht! Ze kan haar glimlach niet onderdrukken als ze de stok van tante Annie op de grond hoort tikken. Het geluid wordt sterker: ze komt echt haar kant op! Janneke, bidt ze, verzin iets en snel!

Maar wat is dat? Hoort ze dat nou goed? Michelle buigt iets meer naar voren om het nog beter te horen. Godsamme, ze heeft het echt goed gehoord. Het getik wordt weer zachter. 'Tante Annie,' roept ze ontsteld uit. 'Ik vroeg wat hoor!'
Geen antwoord. Al snel wordt duidelijk dat tante Annie weer naar Janneke terug is gelopen.

Opeens had ze nog wat bedacht. Ze pakt de twee standaarden met een dildo erbovenop die je kunt uitschuiven.
'Wat ga je ermee doen gek wijf,' schreeuwt Janneke die zich nog steeds niet wil laten kennen.
Tante Annie, totaal niet onder de indruk, pakt al neuriënd wat glijmiddel uit het voorvak van haar schort. 'Kijk meissie, dit koppie moet effe ingesmeerd worden' en ze smeert de eerste dildo dik in. Janneke trekt aan haar boeien, wat een hoop gerammel geeft. Helaas moet ze constateren dat het helemaal geen zin heeft. Dat gekke mens heeft de eerste dildo al met een flinke ruk in haar kut geduwd.
'Au,' roept ze ontzet uit als de standaard op de grond wordt gezet en ver wordt uitgeschoven.

'En we zijn nog lang niet klaar,' zingt tante Annie terwijl ze de volgende dildo insmeert. Binnen no time voelt Janneke hoe deze tegen haar kontgaatje geduwd wordt.
'Toe,' smeekt ze. Ze sluit haar ogen. 'Het kan toch ook wel anders?' probeert ze voor de laatste maal. Ze voelt echter de enorme druk in haar binnenste en dan zit ze muurvast. Elke kleine beweging die ze nu maakt voelt ze in zowel haar kut als haar kontgaatje.
'Laat ons gaan,' zegt ze hijgend. 'Als ik los ben zal ik je niet wreken.'

Antwoord krijgt ze niet. De stok tikt over de vloer de andere kan op. Janneke sluit opnieuw haar ogen om zo tot zichzelf te komen. Zolang ze niet beweegt of praat, is het even rustig. Angstig slaat ze haar ogen weer open als ze hoort dat die oude taart weer haar kant op loopt.
'Sorry vergeten,' zegt ze met die irritante stem van haar als ze voor haar staat. Ze knijpt in haar neus, ze moet wel ademhalen. En dat is het moment dat ze een een gag met een dikke dildo eraan in haar mond geduwd krijgt. Het komt net niet achter in haar mond, maar haar mond is wel goed vol. Tante Annie maakt de gespen vast achter haar hoofd. Janneke ruikt het verse zweet, wat ergens ook goed voelt. Zo makkelijk gaat het haar blijkbaar ook niet af.
'Zo en klaar ben je,' zegt tante Annie tevreden. 'Ben je geen plaatje,' kirt ze.
Als blikken konden doden was de oude vrouw nu neergevallen.
'Nu even je leuke vriendin pakken,' giechelt ze echter als een kind zo blij.

'Eigenlijk mocht ik met jou niets doen, maar je bent te leuk om je daar te laten liggen,' zegt tante Annie als ze bij Michelle is.
'Ja, we gaan iets met de kaarsen doen toch?' spoort Michelle haar aan. Ze bidt dat Janneke een manier vindt om te ontsnappen. Ze heeft er echter geen idee van hoe Janneke er nu bij ligt.
'Zeker lekker ding, dat gaan we doen,' zegt tante Annie goedgemutst. Met grote slagen takelt ze Michelle omhoog aan de kettingen.
"Tring..."
'Heb ik dat weer,' moppert ze als de deurbel hoort.
'Pfff,' klinkt het zachtjes uit de mond van Michelle. Gered door de bel. Laat het alsjeblieft Hendrik zijn of iemand die hen hieruit gaat redden.
Blijkbaar weet tante Annie al wie het is: 'Dat zal de koerier zijn die de nonnen weer komt ophalen. Er is ook altijd wat hè.' Tante Annie loopt rustig met haar stok richting de deur om open te doen.

'Woar bint ze, hebt de wichter zich gedraag'n?' hoort Janneke een bekende stem vragen.