Hoofdstuk

'Van klein naar groot hingen ze daar,' zucht Kim.
'Wat dan?' Je hoort een licht ongeduld in Michelle's stem.
'Kan je het niet raden?' plaagt Hendrik haar.
Michelle laat zich niet verleiden tot het verzinnen van wat het vast toch niet is. 'Geen idee,' zegt ze dan ook schouderophalend.

'Tien dildo's, oplopend van klein naar groot,' vertelt Hendrik.
'En jullie moesten die pijpen?'
'Je raadt toch beter dan ik dacht,' knipoogt hij. 'Maar klopt. De kleinste was 6 cm en de grootste 26. Boven elke dildo zat een schakelaar die we met onze neus moesten indrukken, totdat de zoemer ging. Je moest de dildo dus best ver in je keel hebben.'
'Pfff, zucht Michelle. Dat verzin je toch niet!'
'Nee,' zegt Kim nog steeds geïrriteerd. 'We werden tegen elkaar uitgespeeld. Ze zei dat de tegenspeler een kleine straf ontving als de ander er als eerste was. Ze haalde bij mij de laatste twee dildo's weg. Dat was mijn voorsprong zeg maar.'

'Ziek van geest als je dit zo doet,' mompelt Michelle.
'Ja en ik heb eigenlijk geen zin meer om verder te vertellen,' zucht Kim. 'Kunnen we even een pauze nemen alstublieft?' Kim kijkt met een verliefde blik naar het zwembad, waar nu een waterig zonnetje op schijnt.
'We zijn er bijna Kim,' even doorbijten. Hendrik is resoluut. Het verhaal dient echt nu verteld te worden. 'Echt, het zal ons opluchten,' overreedt Hendrik haar.
'Oké dan,' moppert ze.

'Ze hebben ons eerst vastgeregen.' De stem van Kim klinkt vlak. 'Twee nonnen hielden ons vast, bogen ons voorover en duwde een dildo erin. En weet je?' Michelle ziet de tranen blinken in haar ogen. 'Ik had het opgegeven. Ik schreeuwde niet eens meer, het was alsof ik in een andere dimensie was. Ik was daar wel, maar eigenlijk ook niet, snap je?'
Hoewel Michelle er helemaal niets van begrijpt knikt ze.

'Ze deden bij mij een kabel om mijn penis en ballen.' Hendrik balt zijn handen tot vuisten. 'En bij Kim een klem met een kabel op haar klitje.' Hij kijkt naar Kim die schijnbaar rustig met haar handen door haar rode haren strijkt. 'Onze handen werden vervolgens achter onze rug vastgemaakt.' Nu ijsbeert Kim onrustig door het vertrek.
'Start slettebakken,' neemt ze het op hoge toon van Hendrik over. 'Dát was het sein dat we moesten beginnen. We konden niet anders dan te volgen. De eerste vier had ik van Hendrik gewonnen. Hendrik wrijft tussen zijn benen. 'Ik kan de straf van de stroomstoot nog voelen zeg maar. Hier, tussen mijn bal en anus.'
Of Michelle nou echt deze details wil weten...

Gelukkig vertelt Hendrik verder: 'We pijpten erop los en Christel bereikte dus wat ze wilde. We streden met elkaar om maar niet de stroomstoot te hoeven voelen. Soms kreeg ik kots- neigingen, maar ik zette door. Ik haalde Kim in bij dildo nummer vijf. Ik moest ook wel sneller, want Kim moest er acht en ik tien.'

'Klopt wat Hendrik zegt,' breekt Kim in. 'Toen ik de stroomstoot bij nummer vijf kreeg, had ik het hélemaal gehad. Ik wilde het opgeven. De nonnen zagen het en begonnen mij aan te moedigen. "Nog drie", riepen ze. Kom op meid, houd je voorsprong!'

'En daar maakten ze de fout,' grinnikt Hendrik. Zijn ogen glinsteren. 'Ik kon de volgende twee knoppen indrukken, zonder dat ik de dildo in m'n mond had. Ik wilde echt deze opdracht winnen. Toen ik echter dildo negen, waar 24 cm op stond geschreven, in mijn mond nam ging het mis.'

'Want?' Alsof Michelle naar een spannende film kijkt, zo hangt ze aan zijn lippen.
'Nou eh, ik had dus net die dildo in m'n mond, legt Christel opeens haar hand in m'n nek. "Denk je dat je mij nou echt in de maling kunt nemen!" riep ze tegen mij. Mijn hoofd werd hardhandig naar beneden gedrukt. Ik kon niet anders dan de dildo helemaal in mij nemen. Ik kreeg geen lucht meer. Ik kon niet ademenen. Niet met mijn mond, niet met mijn neus. Het was zo benauwd. Ze zag het, lachte en liet los. Buiten adem staarde ik haar aan. En toen gaf ze hysterisch terug dat ik er ook niet tegen kon als ik met kolonisten verloor en dan altijd ging valsspelen. Al met al moest ik weer beginnen bij dildo vijf en Kim was klaar.

'En toen kon je ontsnappen Kim?' Michelle wil nu echt weleens weten hoe ze daar zijn weggekomen. Het was echter niet Kim die het woord neemt.

'Echt,' zegt Hendrik nog steeds woest. 'Was dit nou de vrouw die ik altijd in bed heb gehad. Lief en leed mee heb gedeeld? Ik moest deze opdracht winnen, wilde ik een uitgang vinden. En ik wilde mij niet meer tegen Kim laten opzetten. We moesten samen een uitweg zien te vinden. Christel had overigens gelijk: met kolonisten wilde ik altijd winnen en won ik ook meestal. Maar in één ding had ze ongelijk. Ik speelde niet vals, ik ben gewoon een strateeg! Dit gaf mij weer de kracht om door te gaan. Ik kon niet anders dan deze opdracht afmaken. Overigens heb ik de laatste dildo niet meer in mijn mond gehad. Ik kreeg het als straf in "mijn reet", zoals Christel dat noemde.'

'Ontsnappen is uiteindelijk gelukt door...'
Hendrik steekt zijn hand op: 'Wacht even Kim, ik wil namelijk nog vertellen dat die 26 cm dildo echt geen pretje was. Ook al gebruikte die brillen-non wel wat glijmiddel, het ging er bijna niet in zeg maar. Maar op dit moment gebeurde wel iets anders. Christel stond namelijk zo dichtbij, dat ik haar ziek-makende wierook-parfum rook, maar ook zag ik iets uit haar zak steken. Als vanzelf ontvouwde zich een plan in mijn hoofd.