Hoofdstuk

Hendrik pakt z'n mobiel en als hij ziet wie het is, negeert hij het gesprek. 'Die bel ik zo wel terug,' mompelt jij.
'Wat vroeg je ook alweer?' vraagt hij aan Michelle.
'Nou, of U wel kon klaarkomen toen die non begon af te tellen.'
Hendrik schudt ontkennend zijn hoofd. 'Het was echt niet leuk. Ik zag hoe ze Kim aan het slaan waren met een dunne stok en het ging bij mij gewoon niet zo snel meer.'

'Ja dat deden ze, de etters.' Het gezicht van Kim staat net zo wrang als de woorden die ze uitspreekt. Michelle ziet hoe Hendrik troostend zijn handen in haar nek legt en dan een kus op haar neus drukt.
Michelle kijkt weg, hopend dat het jaloerse gevoel dat als een orkaan binnenin uitbarst weer snel gaat liggen. Ze hoort ze fluisteren en nu lijkt het of ze aan het zoenen zijn. Michelle weigert te kijken. Haar ogen vinden de klok: bijna 14.00 uur. Misschien kan ze straks even naar haar oude klasgenootje Vivian. Die heeft ze echt zo lang niet gezien. En als ze daar is...
Ze schrikt als ze toch plotseling weer de stem van Hendrik hoort.

'Dat gegil van Kim, ik zal het niet snel vergeten.'
Michelle draait zich weer om naar Hendrik en Kim die nu elkaars hand vasthouden op de bank. Het maakt dat ze zich een beetje buitengesloten voelt. Ze spreekt zichzelf toe: "stel je niet aan, voor jou vertellen ze het verhaal. Dus zet je er overheen". Even flits het beeld van vroeger voorbij. Zij zittend op het bankje bij gymles, biddend dat ze toch niet de allerlaatste is die gekozen wordt. Zal het gevoel daaruit ontstaan zijn? Haar gedachte worden gestopt doordat Kim verdergaat: 'Ja, zo was het.'
Hendrik knijpt zachtjes in haar hand, wetend dat dit een herinnering is waar ze liever weg van gaat. 'Ik kwam niet hè, dus die kleine etter-non telde weer omhoog. En bij iedere slag bleven ze maar slaan. We gaan door tot je klaarkomt in haar pijpbek! 6, 7, 8...,' riepen ze.

Michelle hoort de diepe zucht van Kim. Ze kijkt in haar ogen en ziet wat zij heeft moeten doorstaan.
'Jeetje Kim,' troost Michelle haar. 'Ik kan mij zo voorstellen dat het vreselijk moet zijn geweest. Wil je het nog allemaal wel vertellen? Ik vind het ook goed als je dit liever een andere keer doet.' Met zachte ogen wacht ze het antwoord van haar vriendin af.
'Nou eh,' stottert Kim. Gegeneerd kijkt Kim weg. Het is een tijd die ze maar liever vergeet. Zonder censuur zouden ze het verhaal vertellen, maar wat Michelle voorstelt klinkt wel heel aanlokkelijk.

'Jullie hebben echt iets anders nodig,' onderbreekt Hendrik de twijfelachtige sfeer. Hij staat op, en gaat tegenover hen staan. Ondertussen maakt hij zijn broek los. 'Kom, jullie hebben wel wat lekkers verdiend. Bovendien weet je wat ik dan in mijn mond had hè Michelle. We zouden je zo echt mogelijk door het verhaal heen halen.'
De oude Michelle wil protesteren, maar Kim pakt haar bij de hand. 'Doen wat hij zegt,' fluistert Kim. 'Het geeft mij troost,' haalt ze Michelle over.
Ze ziet Hendrik met zijn vinger wijzen naar de grond. Het is duidelijk wat hij wil.

De ogen van Hendrik worden donker bij het zien van hun wiegende heupen als ze naar hem toe kruipen. Langzaam beweegt Hendrik zijn hand over zijn strak gespannen erectie. En gaat dan zitten in de leunstoel.
'Standje 1 Michelle. En jij hier komen Kim.'
Michelle wordt schuin voor Hendrik gepositioneerd. Rechtop staat ze, met haar benen zo'n 60 cm uit elkaar en haar handen netjes gevouwen achter haar hoofd.
'Kim neem hem maar,' instrueert Hendrik haar. Hij zwaait met zijn gevaarte voor haar gezicht. Ze ziet Kim erover heen buigen en hem tot zich nemen. Michelle slikt een brok weg: Waarom mag Kim dit wel en zij niet?

'Kim, jij kan pijpen zoals niemand anders dat kan,' kreunt Hendrik. Michelle voelt die orkaan alweer opkomen. "Naar Vivian ga ik zo, naar Vivian..."
Het beeld is sterker dan de woorden in haar hoofd. Ze ziet hoe Kim hem helemaal in haar mond heeft. Ze hoort de adem van Hendrik stokken. 'Ja ga door,' kermt hij. 'Dit is zo lekker geil Kim.' Michelle bijt op haar tanden. Ze wil zich niet laten kennen. "Je bent niet jaloers, je bent niet jaloers", de woorden herhalen zich als een mantra in haar hoofd. Maar voordat ze het weet valt ze uit.
'Tuurlijk, stoor jullie vooral niet aan mij hoor. Ik sta hier gewoon te staan. Jullie vermaken je zo goed met z'n tweetjes. Zal ik maar even weggaan?' Hendrik ziet hoe de bruine ogen van Michelle vlammen bij de uitval van haar woorden.

'Kopdicht en blijven staan nietsnut!’ snauwt Hendrik haar toe. ‘Doorgaan Kim, dieper.' Hendrik kijkt strak naar Michelle, recht in haar ogen. Ze wil weg en toch ook ergens weer niet. Als een magneet blijft ze staan waar ze staat.
Kim zuigt harder en voelt dat Hendrik op knappen staat.
'Niets verspillen en niet doorslikken Kim!' Hendrik spuit zijn sperma in de mond van Kim. Kim heeft moeite om alles binnen te houden, maar zuigt door.

Als Hendrik is bijgekomen kijkt hij naar Michelle. 'Geef het sperma door in die brutale bek van Michelle Kim. En o wee als jullie iets gaan morsen!' Hendrik kijkt streng toe hoe Kim met een dikke tongzoen het sperma in Michelles mond stopt. Michelle neemt het zowaar zonder morren over. Kim trekt langzaam haar tong terug.

'Tja, daar sta je dan hè?' grinnikt Hendrik. 'Ik heb nog iets anders leuks voor je.'
Michelle zet haar hoofd een beetje opzij. Afwachtend wat Hendrik nu weer voor haar in petto heeft.