Hoofdstuk

'Op de deur zit een metalen klopper. Hiermee klop ik op de deur die vrij snel wordt geopend door een dame van een jaar of 25. Op de kleding na is ze geen typische non. Ze heet ons welkom en kijkt ons intens aan. Zo, op deze manier.' Hendrik laat zijn ogen rusten op de kruin van Michelle, waarna zijn blik langzaam naar beneden glijdt. Als zijn ogen iets te lang blijven hangen op haar kale kutje, schuift ze ongemakkelijk haar handen ervoor.

'Precies,' reageert hij op haar non-verbale reactie. 'Dat gevoel van bekeken worden, had ik nou ook. Ik vroeg mij af of ik niet beter een pak aan had kunnen doen. Misschien was mijn spijkerbroek, witte gympen en poloshirt wel te casual voor dit bezoek.'
'En? Was dat het ook denkt U?' Michelle hangt aan zijn lippen. Eigenlijk wil ze het liefst het hele verhaal in twee minuten horen. Dat Hendrik haar naar de clou brengt. Helaas voor haar gaat Hendrik gewoon door met z'n verhaal, alsof ze de vraag niet gesteld heeft.

'De dame wijst naar de deurbel en haar stem klinkt somber: “die kennen we hier ook hoor”. Dan vraagt ze ons te volgen. We komen in een grote kamer met een grote houten ovale tafel erin. Het is de vergaderruimte. Ze gebaart dat we hier mogen gaan zitten. Onwennig zitten Kim en ik naast elkaar aan de dwarse zijde. Maar de jonge dame volgt ons niet. Ze staat nog met haar iPhone in haar handen. We halen onze schouders naar elkaar op als we zien dat haar vingers vliegensvlug iets typen. Niet veel later horen we het geluid dat er een whatsapp bericht is verzonden.
'Zo,' zegt ze. En een paar tellen later komen er negen dames aanlopen. Allemaal in dezelfde jurken gekleed. 'Huh, allemaal in dezelfde?' En dan begrijpt ze wat Hendrik bedoelt. Het kuiltje in Hendrik's rechterwang op haar onnozele vraag zegt genoeg.

'Ze stellen zich allemaal netjes voor,' gaat Hendrik verder. 'Wij geven ze allemaal een hand en ook zij gaan allemaal zitten. Het enige ongewone is dat we in een klooster zijn. Voor de rest gaat het zoals altijd. We luisteren naar de wensen van de nonnen. We doen voorstellen en opperen ideeën. We drinken koffie en thee. Nemen een paar glaasjes water. Maken aantekeningen. Kim loopt even weg om naar het toilet te gaan. Na zo'n 10 minuten komt ze terug en gaat weer naast mij zitten. 'Ik heb een verrassing voor je,' fluistert ze in m'n oor. Ik trek mijn wenkbrauwen op, snap niets van waar ze mee bezig is. Maar die fluistering van haar woorden in m'n oor, maakte wel dat ik mij iets minder goed kon concentreren.'

Kim grinnikt hoorbaar. 'Ja, want wachten op Uw initiatief zat er toen nog niet in hoor. Er is heel wat veranderd in de tussentijd.' De blik die Hendrik aan Kim geeft: het liefst was Michelle ervan weggerend. "Niet jaloers zijn, niet jaloers zijn," als een mantra herhaalt ze de woorden in haar hoofd.

Snel concentreert ze zich weer op Hendrik die verder spreekt:
'Na een uurtje of twee zit onze meeting erop. We spreken af dat we over twee weken opnieuw afspreken en dat Kim en ik met een voorstel komen. Alles gaat goed volgens mij. We nemen afscheid en lopen naar buiten.'

Hendrik draait zich om naar Kim: 'Weet je nog wat je toen in m'n oor fluisterde Kim?'
'Ja hoe kan ik dat vergeten,' knipoogt ze.
'Hallo, ik ben er ook nog hoor,' onderbreekt Michelle haar kortaf. 'Wat fluisterde je dan?'
'Gewoon iets leuks,' houdt Kim haar in spanning. Michelle die niet van raadspelletjes houdt, voelt de irritatie borrelen in haar buik. Gelukkig helpt Hendrik haar.
'Wat ze zei was dat ze haar slipje had uitgetrokken net. Ik stond paf, echt waar!' Hendrik wijst met zijn vinger naar Kim om zijn woorden kracht bij te zetten. 'En ik nog proberen om het gesprek weer wat zakelijk te maken. Dat het een geslaagde meeting was of zoiets. Maar zoals je kunt begrijpen, lukte dit niet meer.'
'Nee,' neemt Kim het van Hendrik over. 'Zodra we uit beeld waren bij de nonnen en we weer bij de Porsche zijn, kreeg ik een dikke tongzoen!'
'Volgens mij protesteerde je niet toch?' reageert Hendrik droog. 'Nee integendeel zelfs,' grinnikt hij. 'We stelden allebei tegelijk hetzelfde voor..."hotelkamer?"'

Michelle slikt, wil ze het verhaal nog wel verder horen?