Hoofdstuk

Ik zag haar voor t eerst tegenover me zitten in de metro op weg naar huis. Ze was duidelijk wat jonger dan ik en had na een eerste blik op haar kleding en andere spullen, niet erg veel te besteden. Dat nam niet weg dat ze overduidelijk toch had geprobeerd met de beschikbare middelen er een beetje leuk uit te zien. Ze droeg een wat afgedragen jas met daaronder een rok met een bloesje. En om het geheel af te maken droeg ze daaronder een overduidelijk goedkope en te lang gedragen zwarte panty met wat halen er in en een paar versleten pumps met een klein hakje.
Ze was ondanks haar wat armoedige voorkomen, eigenlijk wel een heel mooie meid. Prachtig lang steil donkerbruin haar, een meer dan mooi lichaam en een paar schitterende benen.
Terwijl ik haar zo zat op te nemen, kruisten onze blikken elkaar en ze glimlachte naar me. Ik glimlachte terug en dit ging zo een tijdje door. Vlak voor de volgende halte viste ze een stukje papier en een pen uit haar tas en schreef wat op. Toen de metro tot stilstand kwam, kwam ze overeind, gaf me het papiertje en liep toen de deur uit en het perron op. Terwijl ze wegliep keek ze nog eenmaal over haar schouder en glimlachte nog een laatste keer terwijl ze uit het zicht verdween.
Terwijl de metro weer optrok en verder reed, bekeek ik het stukje papier dat ze me had gegeven. Het enige dat er op stond was de naam Susan en een e-mail adres. Dat van haar nam ik aan.
Eenmaal thuis nam ik me voor haar zo snel mogelijk eens te mailen. De interesse was duidelijk wederzijds.
In de daarop volgende tijd mailden we volop over en weer. De aantrekkingskracht was wederzijds bleek en al gauw kwamen we een hoop over elkaar te weten. Op een gegeven moment, toen de toon van de mailtjes toch wat intiemer werd, kwam ze pas echt los. Ze bleek in de paar relaties die ze gehad had, op seksgebied niet echt haar aan haar trekken te komen. Na lang omzichtig vragen was ze bereid te vertellen wat ze zocht en niet gevonden had in haar relaties.
Aarzelend bekende ze dat het idee iemands slavin te zijn, haar enorm opwond. Ze had op internet wel eens wat gezien en gelezen en dat had haar nooit meer losgelaten.
Ik glimlachte inwendig bij het lezen van die ontboezeming en mijn lul maakte een sprongetje bij het idee.
Ik vroeg haar of ze enig idee had hoever ze daarbij dan zou willen gaan. Schoorvoetend gaf ze toe ooit eens een verhaal te hebben gelezen, waarbij de dame in kwestie niet alleen binnenshuis zichzelf overgaf aan haar Meester, maar ook buitenshuis. En dan ging het voornamelijk om het feit dat ze altijd gekleed moest zijn zoals haar Meester wenste. Dat idee wondt haar enorm op.
Ik trok de stoute schoenen aan en vertelde haar dat ik ervaring met de dominante kant van SM had en maar wat graag zo’n slavin zou willen hebben.
Een paar dagen was het stil met de mail. Uiteindelijk mailde ze weer, maar veel meer dan een aarzelend “meen je dat nou..” was het niet. Ik stelde haar gerust en vroeg haar of ze kon opsommen wat ze allemaal nog meer gelezen of gezien had dat haar aan het slavin zijn opwondt.
Ik vertelde haar ook meteen wat van mijn voorkeuren en vaardigheden, maar alleen in grove lijnen. Er moest wel wat te raden over blijven.
Weer was het een paar dagen stil en toen kwam het mailtje met haar antwoord…
Ze somde een aardig scala aan heftige dingen op die ze geil vond, zeker voor iemand met geen ervaring. Ze had zelfs plaatjes van internet bijgevoegd van bondage, zwepen, klemmetjes, knevels en ga zo nog maar even door. Ik kreeg een stijve om U tegen te zeggen…
Ik besloot de laatste stap te wagen en mailde haar terug dat ik eventueel wel bereid was het met haar te proberen, maar dat de uiteindelijke stap van haar moest komen en eenmaal toegestemd er geen weg terug meer is.
Gespannen wachtte ik de dagen daarna af…

A DREAM COME TRUE…

Eindelijk. Mail. Van haar. Geen onderwerp, dus ik open hem snel.
Één simpel regeltje slechts, maar wel een veelzeggende.

“IK BEN DE JOUWE…”

Ik besluit niet meteen terug te mailen en haar in spanning te laten.
Een paar dagen later krijg ik wederom een mailtje van haar. Ze zit ‘m duidelijk te knijpen en gooit nog wat meer in de strijd.
“ALSTUBLIEFT?? Ik heb er alles voor over, je mag alles met me doen en ik beloof je dat ik je niet zal teleurstellen”

Het is begonnen…

Ik stuur haar een bericht terug met een simpel “okee”, gebied haar om al haar maten door te geven en verder af te wachten tot ik weer contact met haar opneem.
Nog nooit had ik zo snel van haar antwoord terug gekregen. Alles stond er in. Van schoenmaat tot bh-maat en verder al het andere dat je aan een lichaam kunt meten.
Aangezien ik al een idee heb hoe ik het eerste contact wil gaan aanpakken, ga ik met haar maten meteen aan de slag.
Ik bestel op internet verschillende kleuren ouderwetse naadkousen, bijpassende jarretelgordels en open bottom girdles zoals dat zo mooi heet met 6 jarretels en een zwartleren open bh met verstelbare riempjes. Dat moet volstaan voor de eerste keer. De schoenen heb ik een ander plannetje voor.
Als alle spullen binnen zijn, mail ik haar het volgende: “Goed, dan nu het volgende. Zorg dat je overmorgen om 10.00 op Rotterdam Centraal aankomt met de metro. Je trekt een rokje aan met daarop een dunne, liefst iets doorschijnende blouse. Een jurk mag ook, als het eindresultaat maar het zelfde is. Wat je er onder draagt mag je voor deze keer nog zelf bepalen…Oh, en lak je nagels, handen én voeten.

Twee dagen later, Rotterdam Centraal om 10.00.

De metro komt binnenrijden en de deuren gaan open. Ik speur het perron af en kijk of ik haar zie.
Nadat de eerste golf mensen de metro is uitgekomen, zie ik haar een stukje verderop ineens aarzelend de metro uitstappen en om zich heen kijken. Zodra haar blik in mijn richting kijkt, zwaai ik kort. Ze heeft het gezien en loopt mijn kant op.
Meteen kijk ik of ze zich gehouden heeft aan mijn opdracht. Ze draagt een dun wit zomerjurkje.. De onderkant van het jurkje komt ternauwernood tot halverwege haar bovenbenen, dat zal nog spannend worden als ze kousen draagt bedenk me met een glimlach. Haar benen worden bedekt door een bruine panty die in een net zo abominabele staat is als degene die ze bij onze eerste ontmoeting droeg. Het geheel heeft ze heel fout afgemaakt met een paar ballerina’s. Ik weet ondertussen dat ze niet veel te besteden heeft, maar gruwel desondanks toch bij de aanblik en bedenk me dat het vandaag wel eens heel zwaar voor haar kan worden. Want vandaag wordt de grote test voor haar.

Als ze vlak bij me is en aanstalten maakt om me te omhelzen, stop ik haar resoluut. “Staan blijven! Geen lichamelijk contact tenzij ik daar uitdrukkelijk toestemming voor geef! Draai je eerst maar eens langzaam om zodat ik goed kan bekijken of je gehouden hebt aan de opdracht.”
Vertwijfeld kijkt ze me aan, schuifelt een beetje met haar voeten en draait langzaam zenuwachtig een rondje tot ze weer met haar gezicht naar me toe staat.
“En je nagels?” Ze steekt haar handen uit met de palmen naar beneden. Haar nagels hebben een dieprode kleur die het midden houdt tussen bordeaux en aubergine en kleuren mooi met haar huid en kleding.
“Ja, dat had ik al gezien, het ging me meer om wat ik niet heb kunnen zien.” Even is ze het spoor bijster en kijkt me niet begrijpend aan, maar realiseert zich dan opeens dat ik haar teennagels bedoel.
Met de hiel van haar rechtervoet wipt ze de hiel van de linker ballerina naar beneden en haalt haar voet tevoorschijn. Ze heeft mooie voetjes en door haar panty heen zie ik de donkere gloed van de gelakte nagels en knik goedkeurend.
“Hmm, kan er mee door. En dan doel ik alleen op je jurkje en je nagels. De rest is waardeloos, maar daar gaan we vandaag verandering in brengen. Vandaag zal je er achter komen hoe ik wil dat je voortaan gekleed bent.”
Haar wangen kleuren en ze wendt haar ogen naar de grond. “Loop maar voor me uit richting de uitgang, ik volg.”
Eenmaal buiten dirigeer ik haar in de richting van de Bijenkorf. Ze durft niet om te kijken en ik geniet van haar onzekerheid. Ze heeft een prachtig lichaam dat zelfs de lelijkste kleding niet kan verhullen. Zelfs nu kijken mannen haar al vaak na. Dat zal later op de dag nog veel erger worden…
Bij de Bijenkorf aangekomen gaan we richting het restaurant. Het loopt ondertussen bijna tegen lunchtijd aan de drukte te zien en ik kies zorgvuldig een tafeltje in een druk bezet gedeelte.
Nadat ze koffie voor ons gehaald heeft, neemt ze tegenover me plaats aan het tafeltje en kijkt me vragend aan.

NYLON DREAMS…

“Goed, om te beginnen wil ik dat je van nu af aan alleen nog maar rokken of jurken draagt. Niet alleen als je bij mij bent, maar ook als ik er niet ben. Begrepen!?” Ik zie haar slikken en ze knikt voorzichtig ja.
“Ik zal er voor zorgen dat je een ruime keus aan kleding krijgt, zodat je geen enkel excuus hebt om van mijn wensen af te wijken.” Ze knikt begrijpend. “Broeken kunnen wat mij betreft in de vuilnisbak.”
Ik zie aan haar blik dat ze zich ineens realiseert wat voor invloed mijn woorden op haar dagelijkse leven zullen hebben. Dat zal nooit meer hetzelfde zijn.
“Maar dat is nog niet alles. Sterker nog, dat is alleen nog maar het begin.” Ze begint wat met haar haar te frummelen, krijgt een kleur en gaat nerveus een paar keer verzitten in afwachting van wat ik verder ga zeggen.
“Vanaf nu draag je onder je rokjes alleen nog maar kousen met jarretels. En dan niet zomaar elk soort kousen, maar alleen het soort kousen dat mijn goedkeuring kan dragen. En dan doel ik op originele ouderwetse naadkousen als in de 50’er jaren. En de gordels minimaal met 6 jarretels, anders blijft je naad niet rechtzitten. Ook daarvan zal ik je in ruime mate voorzien, en in elke denkbare kleur.”
Ik zie aan haar ogen dat ze zich er niet veel bij kan voorstellen en een wanhopige poging doet zich er een voorstelling van te maken.
“Ooit wel eens kousen gedragen?”
Heel even is het stil, dan fluistert ze zacht en hees: “nee, maar dat heb ik altijd wel graag gewild. Ik kon het alleen niet betalen”
Ik kan een glimlach niet onderdrukken en voel dat mijn lul een beetje ruimtegebrek begint te krijgen in mijn broek.
Zonder dralen pak ik daarna de tas met spullen die ik al die tijd al bij me had en zet hem op mijn schoot. Verbaasd slaat ze me gade terwijl ik zonder dat ze het kan zien, een paar kousen en een jarretelgordel in een passende kleur voor haar kleding uitzoek. Al snel vind ik tussen de diverse spullen een lange witte open bottom girdle die haar taille een beetje insnoert en tot net onder haar borsten komt en haal hem uit de verpakking. Over de kleur van de kousen twijfel ik nog heel even, maar uiteindelijk besluit ik haar een paar mocca-kleurige naadkousen te geven. Die vallen lekker op onder al dat wit en het donkerbruine hielstuk springt wat meer in het oog. Tot slot vis ik nog de zwartleren riempjes-bh er tussenuit. Nog steeds uit het zicht van haar en de rest van de mensen, stop ik de spullen in een meegebracht plastic tasje.
Ik zet het plastic tasje op tafel en zet mijn tas met de ander spullen weer op de grond.
Weer die vragende ogen.
“Zo, dan mag je nu het woord bij de daad voegen. Ik wil dat je dit tasje meeneemt naar het toilet en de spullen die er in zitten, aantrekt. Wat je nu onder je kleding aanhebt, heb je niet meer nodig. Je oude bh, je slipje en panty neem je open en bloot in je hand mee terug naar het tafeltje als je klaar bent. Tasje kun je weggooien.”