Hoofdstuk

Madelon zat al een tijdje naakt en geblinddoekt onder de open trap, gespannen in afwachting van wat het nieuwe level ging brengen. Hij had haar handen net boven haar hoofd aan de trap vastgebonden en liep af en toe naar haar toe, was dan weer een tijdje weg. Wat ze niet kon zien is dat hij haar dan vanuit zijn stoel zat te bestuderen, want wat was ze mooi en gewillig in die houding. Hij stond weer op, pakte nog wat riemen en bond er twee om haar benen, bij de enkels bovenaan de dijen en trok die goed vast. Benen iets meer uit elkaar zei hij en je rug maximaal hol, goed zo en hij voelde controlerend aan haar borsten. Madelon zuchtte. Daarna voelde ze ook een halsband om haar nek gaan. Hij trok er plagerig aan en trok het strak totdat ze krggrr geluiden maakte. Die riem ging daarna losjes aan de trap vast. Het was meer om haar status in te wrijven. Zo, zei hij, nu loop je niet zo snel weg en ik vind dat dit wel goed staat. Ik zal je nu spelregels van level 3 uitleggen.

Dit wordt trouwens je nieuwe basishouding tijdens onze trainingssessies, begon hij zijn uitleg. Ik ga behoorlijk streng voor je zijn, maar je wilt het zelf en hebt het ook zeker nodig om dit level door te komen. Madelon hoorde hem gedwee aan. Het extra vastbinden van zojuist heeft een reden. Wanneer ik je lichaamsdelen niet nodig heb, heb jij ze zeker niet nodig en bergen we ze netjes op in de verpakking of in een hoesje. Hij hield zijn hand even tegen het blinddoekje en trok haar hoofd aan haar haren strak rechtop. Zo wordt je niet afgeleid en heb je je energie volledig beschikbaar voor die ene functie die ik op dat moment voor je heb. Omdat onze relatie nu definitief zo zal blijven, ga ik ook wat spulletjes bestellen, zoals een armbinder en nog wat andere dingen. Misschien wel zo'n grappig balletje in je mond. Hij tikte nu met zijn vinger tegen haar mond. Doe eens open... en hij stopte het strafstokje er dwars in. Zo vasthouden maar niet te hard bijten want dan moet ik een dikker stokje uitkiezen. Zo'n lief stokje als dit ga je niet meer krijgen. Dus je strafspulletjes moet je voortaan ook vasthouden tijdens je sessies. Zo weet je wat je te wachten staat en kan ik direct ingrijpen wanneer je niet luistert. We verliezen we dan geen tijd met zoeken en je wilt het stokje ook zeker niet laten vallen, dat snap je toch wel? Madelon knikte braaf en genoot, want hij klonk wel heel etterig vandaag.

Je gaat me vanaf nu vooral functioneel van dienst zijn en hoeft verder ook niet meer veel na te denken. Hij schoof dicht voor haar aan op de grond en wreef langs de binnenkant van haar dij omhoog. Daar liet hij zijn hand liggen en maakte een plagerig roffeltje met zijn vingers. Madelon kreunde lichtjes. Wat zat hij dichtbij, ze voelde de spanningsopbouw. Kijk, je weet waar ik je op wil trainen. Je leert genieten van de reis, waarbij de bestemming binnen handbereik lijkt (hij roffelde weer met zijn vingers) maar voor jou meestal onbereikbaar. Ik ga je ook nog wel ouderwets belonen, maar je gaat er een beetje voor door het stof moeten. Voor iedere genotsprikkel krijg je namelijk een even grote strafprikkel. Hij wreef nu over haar andere dij en Madelon ademde hevig van die woorden, was zelfs een beetje aan het bibberen. Dit klonk allemaal zo onheilspellend, of was het heerlijk gemeen bedacht? Hij ging verder: voor iedere aanraking die die mooie mossel van jou vanaf nu ontvangt, maakt niet uit hoe, spaar je automatisch 1 strafpunt en je houdt deze score zelf bij. En wee als je hierover liegt of een telfout maakt. Deze strafscore moet je dan eerst zien te neutraliseren voordat je je klitje opnieuw mag aanraken, laat staan klaarkomen. Gelukkig ben je dol op straf, dus welkom in jouw nieuwe leven van 50 shades. Madelon kreunde maar was ook wat ongerust. Zo had ze er nooit over gefantaseerd, ze wou vooral hard aangepakt worden. Dit leek toch ook een andere kant op te gaan. De gedachte dat ze dit nu vrijwillig ''moest'' ondergaan en de onzekerheid of hij het ook echt meende of dat het maar spel was, wond haar enorm op.

Ze hoefde niet lang verder te denken want hij wreef vrij abrupt en stevig met zijn hand tussen haar benen en telde langzaam tot vijf. Madelon kreunde hardop mee. Zo nu heb je al 5 aanrakingen voor vandaag gehad. Het gaat snel nietwaar? Laten we dit nu eens als voorbeeld nemen. Je kunt deze 5 strafpunten direct afkopen met vijf slagen met het stokje waar je nu op sabbelt, of een half uurtje strafzitten zoals je nu zit. Dit geldt voor je genotsstraf. Alle overige echte straffen uit het vorige level zijn in dit level weer verdubbeld en het zijn ook hardere straffen, dat wordt geen toverstokje meer. Dus je wilt onder dit nieuwe regime absoluut geen foutjes meer maken. Madelon kon het nauwelijks bevatten. Maar het zou oneerlijk zijn als ik je niet ook de mogelijkheid gaf om strafpunten kwijt te schelden, via het afpakken van een privilege. Kijk, een ouderwetse wip van wel honderden bewegingen gaat jou veel te veel strafpunten opleveren, maar je hebt altijd een joker in huis. Nou en of! dacht ze, die zit voor me. Op het moment dat je dreigt klaar te komen, kun je mij om ''genade'' vragen. Roep dit hardop en dan stop ik waar ik mee bezig ben en zet ik je een half uur in een afkoelbondage, zoals de houding waarin je nu zit. Dan heb je ruim de tijd om alle opgebouwde spanning te ontladen, zonder climax en zonder dat je jezelf kunt aanraken. En nu komt het, daarna ben je volledig strafpunten vrij. Is dat niet mooi? Madelon schudde ontkennend nee met haar hoofd en uitte een machteloos lachje, oh wat was hij absurd gemeen. Ze kwijlde al door het stokje en werd nu ook zo steeds natter, want ze zat letterlijk en figuurlijk helemaal vast in zijn plan.

Hij vervolgde: ik vind het wel mooi want deze regels brengen jou de beheersing bij die je zo nodig hebt en we kunnen dit oneindig vaak herhalen. Zou je daarentegen wel een keer willen klaarkomen, mag je toestemming vragen, maar realiseer je de gevolgen. Want zeg ik ja, dan heb je daarna alle opgebouwde strafpunten te ondergaan. Dat kan heel lang duren of heel pijnlijk voor je zijn. Dus enkele seconden extase hebben langdurige gevolgen in de dagen tot misschien wel weken daarna en je zult moeten overwegen of je of toch niet liever om genade wilt roepen. Geen leuk vooruitzicht maar deze ontberingen horen nu eenmaal bij je verlaagde status. Snap je het principe? Hij pakte haar kin vast en fluisterde in haar oor: wat denk je, is dit level streng genoeg voor je? Ze knikte en dacht: absurd streng. Ik zie het aan je, je schijnt het bijzonder lekker te vinden en we zijn nog geeneens echt begonnen. Ik zal je daar nu niet meer aanraken want dan krijg je alleen maar meer strafpunten. Maar als jij je op de juiste momenten netjes weet te in te houden, komt het allemaal goed en ga ik in feite niet minder aardig voor je zijn. Ik kan namelijk de rest van je lichaam gewoon aanraken zonder gevolgen. Misschien ga ik daar juist eens wat extra aandacht besteden en zitten aan plekjes waar je nog geen strafpunten krijgt. Hij wreef nu over haar buik en borsten en met zijn andere hand over haar rug en billen, plagend op en neer. Ooaahh, wat voelde dat lekker..

Hij gaf haar een laatste kus en stond op. Ik laat je nu even een half uurtje nadenken over hetgeen ik je zojuist verteld heb en dan zijn je 5 strafpunten ook meteen geneutraliseerd. Als je je hoofd genoeg omhoog houdt, kwijl je ook niet op de grond en dat scheelt je al straf. Hij liep weg naar de woonkamer en liet Madelon in haar mindfuck achter. Ze kronkelde in haar bondage, maar de riemen lieten nauwelijks enige beweging toe en ze moest ook aan haar houding blijven denken want dat had nu blijkbaar pijnlijke gevolgen. In haar gedachten draaide en kolkte ze nog veel meer. Moest ze nu serieus voor 5 seconden genot een halfuur zo zitten? Hoe ging dit level dan voor haar uitwerken? Haar hoofd draaide op volle toeren. Ze probeerde te berekenen hoe ze het beste kon omgaan met deze sadistische valkuil die hij voor haar bedacht had, in alle denkbare scenario's. Hierdoor ging het half uur redelijk snel voorbij. Op het laatst zat ze gedwee in dezelfde houding, haar hoofd omhoog als een zeehond die het stokje perfect hooghield. Ze bewoog helemaal niet meer en leek fysiek haar lot geaccepteerd te hebben, bondage was niet haar grootste uitdaging in dit level.

Hij kwam teruggelopen, je tijd is om. Zullen we eens gaan testen hoe je nieuwe gedragsregels in de praktijk uitwerken? Hij maakte haar armen en benen los. O ja zei hij. 1 ding had ik je nog niet verteld, met de blinddoek op mag je alleen kruipen. Zo kun je ook niet struikelen. We willen niet dat je jezelf pijn doet. Hup hup, kom maar mee en hij trok haar plagerig aan haar halsbandje mee naar boven. Ze volgde hem gedwee met het stokje in haar mond de trap op naar wat komen ging. Bij het vastmaken aan het bed merkte hij dat ze in gedachten was en zei: volgens mij zit je te piekeren maar je hebt maar twee keuzes om over te beslissen, zolang je maar het juiste woord roept op het juiste moment. Hij legde het stokje weg, kuste haar om haar gerust te stellen, kleedde zich uit en ging met haar aan de slag. Hij was zelf ook behoorlijk opgewonden, dat voelde ze nu maar had ze niet kunnen zien. Madelon telde het aantal bewegingen in gedachten mee en raakte door het tellen wat minder snel opgewonden. Ze probeerde ook na te denken hoe ze dit moest aanpakken, want haar strafpunten liepen zo wel erg snel op. Hij merkte wel aan haar dat er iets was, maar de gedachte dat hij haar met iedere stootbeweging een strafpunt ''aannaaide'' wond hem zo op dat hij vooral aan zichzelf dacht. Hij wou perse eerst komen voordat hij haar een half uur moest laten afkoelen.

Maar precies toen hij op het kritieke punt aankwam, riep Madelon hardop: ''genade!'' Oh nee, goddomme dacht hij. Hij stopte, zich realiserend dat hij een enorme denkfout gemaakt had en ging toen weer door. ''Genade, genade, genade''! riep ze nu bij iedere stoot. Toen stopte hij, mompelde wat en maakte haar los van het bed. Nou, voordat ik je in de houding zet, doe je mond maar open, dan gaan we dit zo afhandelen, terwijl hij haar stevig bij haar lange haren greep en naar zich toe trok. Madelon hield haar mond wijd open, maar deed ondanks zijn commando's verder helemaal niks. Hij gaf haar een klap in haar gezicht, trok haar hoofd op en neer aan haar haren, alles om maar een reactie uit te lokken, maar ze hield emotieloos haar mond wijd open. Hij kon wel doorduwen maar was nu zelf teveel afgeleid: ze rebelleert! Hij zuchtte. Tot nu toe deed ze braaf alles. Madelon had hem goed te pakken en ze had flinke binnenpret van haar overwinning vanuit die ogenschijnlijk kansloze positie. Zo gemakkelijk krijg je me niet, dacht ze, want ze voelde dat hij zich even geen raad wist. Oh, oh, zei hij, mevrouw is baldadig. Dus je wilt het zo spelen? Hij liet haar zitten en zat zelf nu ook op de rand van het bed, zijn eigen opwinding af te koelen. Wat kon hij nu doen? Madelon zat stilzwijgend naast hem en wachtte gewoon af, ze kon niks zien dus was ook best wel gespannen. Want ging hij nu slaan?

Madelon, wil je een geel hesje aan? Je bent erg opstandig geworden. Ze schoot in de lach, opgelucht want hij ging haar niet extreem straffen, voelde ze nu aan. Nou, zei hij, je hebt me wel te pakken. Ik heb een denkfout gemaakt die jij ontdekt hebt en daarmee heb je nu een beloning verdiend. Je snapt toch dat ik de regels hierna ga aanpassen en niet in jouw voordeel. Dat deze weigering ook nog gevolgen voor je gaat hebben, zul je toch ook wel begrijpen juffrouw ! Wat is mijn beloning dan? vroeg ze nieuwsgierig. Iets wat je al een tijdje niet meer ontvangen hebt sinds we dit spel spelen, terwijl hij haar weer vastmaakte aan het bed. Je kon het vroeger altijd waarderen en ik vond het zelf ook leuke bezigheid. Een aangename werkomgeving waar ik in ieder geval niet snel in opstand zal komen, antwoordde hij droogjes, terwijl hij zijn hoofd tussen haar benen stak...