Hoofdstuk

Ik begrijp er niets van, ik heb toch al de juiste man te pakken. Niet begrijpend kijk ik de vrouw tegenover mij aan. de waarzegster kijkt op haar beurt, met een niet nader te definiërende glimlach naar mij. Jij weet precies waar ik het over heb. Haar geringde wijsvinger met de veel te lange, kromme nagel, wijst naar mij en het lijkt wel of ze in mijn borst prikt, zo voel ik het. En geschrokken deins ik wat terug en ga , bijna automatisch, recht zitten.

Denk na, meisje, denk na over wat je nog mist in je leven en nee het heeft weinig tot niets te maken met je relatie die je hebt met je man. Maar ik heb je nu alles verteld wat je moet weten, de kaarten spraken al voor zich, nu is het aan jou om erover na te denken en daar na te handelen. Ga nu Micky en denk na en ga handelen.
Terwijl ik op sta en de vrouw de hand schud, voel ik een flash door mijn gedachten schieten. Ik zie een beeld van een vrouw (ben ik dat?) die vast gebonden staat , tegen een muur. Het beeld verdwijnt wanneer ik de hand van de vrouw loslaat. De vrouw draait zich om, en verdwijnt achter het gordijn, zonder nog een woord te zeggen.
Ik kijk haar na en wanneer het gordijn zich achter haar sluit, blijft mijn blik op het gordijn gericht. Ik zie nu pas het patroon wat erop staat. Cirkels en strepen die in elkaar overlopen, zoals gedachten in elkaar kunnen overlopen. Of zoals een patroon kan ontstaan, na een zweepsessie.

“Mevrouw, wilt u zo vriendelijk zijn om weg te gaan, Madame heeft zo een andere sessie.” Ik heb helemaal niet gehoord dat de deur achter me open gegaan is, zo ben ik in gedachten bij het gordijnpatroon. Ja natuurlijk, sorry. Ik loop naar buiten, haast me opeens, alsof ik achtervolgt wordt door “iets of iemand”.
Ik moet nadenken, ik weet het antwoord en ik weet hoe en wat. Madame zet me wel aan het denken, weet ik echt allemaal? Weet ik wat ze bedoelt.

In diep gepeins loop ik naar mijn auto en terwijl ik instap, gaat mijn telefoon. “Hé schatje met mij.”
Hé lief, hoi, hoe is het? Het is mijn man, mijn soulmate, mijn allesie. Ja met mij wel goed, belde even om te zeggen dat ik niet precies weet hoe laat ik thuis ben. We hebben vanmiddag afscheid borrel van Marc, weet je nog wel? Marc, Marc even denken. Is dat die Marc die met de afgelopen Kerst-inn mij met zijn ogen verslond en constant volgde? Die Marc?
Ja klopt helemaal, hij is dat. Hij gaat voor zichzelf beginnen en daarom gaat hij weg. Maar dat is nog niet alles. Hij heeft aan mij toestemming gevraagd, om met jou in contact te komen.
“Hé? Wat? Waarom zou ik met hem in contact willen komen, wat is dit?” Hij zei erbij, dat jij het wel zou begrijpen en wel wist waarom. Jeetje, het lijkt wel een dag van dejá vue te worden.

Ik moet dus weten wat de waarzegster bedoelt en wat Marc bedoelt. “Maar ik heb jouw telefoonnummer aan Marc gegeven, dan weet je dat. Ik moet gaan schatje en ik eet onderweg wel iets, je hoeft voor mij niet te koken, doei lieffie. En weg is Nick.”

Zal de waarzegster Marc bedoelen met die andere man. Maar wacht eens, nu ik erover nadenk, die blikken die hij mij toe wierp , waren helemaal niet vunzig, maar eerder onderzoekend en peilend.
Zou Marc, zou hij misschien in mij iets gezien hebben, wat duid op mijn gevoelens omtrent bdsm, zou Marc misschien een D kunnen zijn. Zou de waarzegster DIT bedoelen misschien, Marc mijn D…..de andere man in mijn leven.
Terwijl ik dit overdenk, en vind dat het wel heel logisch overkomt, gaat mijn telefoon weer. Gelukkig kan ik opnemen in de auto, handsfree bellen kan ik gelukkig en wanneer ik opneem en mijn naam zeg, hoor ik aan de andere kant zeggen:

Hallo Micky, Marc hier.