Hoofdstuk

Hoofdstuk 4 De vernedering.

De laatste anderhalve week gebeurde er verder bijzonder weinig. ’s Morgens had ik wel last dat mijn penis zicht wou “uitstrekken” maar de gordel belette dat. Resultaat was dat er ook al anderhalve week niet meer gesekst was. En dat begon ik knap te merken. Ik wilde graag een keer klaarkomen, maar de gordel deed onverstoort zijn werk. Zelfs de voorkant kon je niet bij want aan het uiteinde van de ‘korf’ was een klein traliewerkje voorgemaakt in de vorm van een +. Je kon naar toilet, zittend plassen en daar hield alles mee op. Maandagavond. De dag voor de grote vernederingsessie in de lingeriewinkel. De zenuwen begonnen toch op te spelen. Wat kon ik dan morgen toch verwachten? Toch maar bed om uitgerust te beginnen aan de nieuwe dag.

De nieuwe dag. Om 09.00 sta ik op. Mijn pik klopt, en hij wil zich graag strekken, maar dat kan niet. Eigenlijk heb ik het wel gehad met dat klotending, eraf halen die gordel. Maar ik heb geen sleutels en ik weet niet waar mijn meesteres zich bevind. Ik heb alleen een e-mail adres. Ik kijk naar de legging die ik gisteravond heb klaargelegd. Dat verschrikkelijk rotding. Ik haat die broek, maar ik moet hem vandaag aantrekken. En notabene ook nog gaan shoppen vandaag. Ik kijk in de kast en zoek naar een wit T-shirt. Ik heb er 1 gevonden, niet al te strak en hij komt net tot op de kont. Prima vind ik en leg hem klaar. Intussen ga ik even de krant lezen en eten.
De tijd verstrijkt en het uur der waarheid komt dichterbij. Ik maak mij gereed om te gaan aankleden. Eerst maar een paar dunnen zwarte sokken aantrekken. Dan die verschrikkelijke legging en eroverheen het witte T-shirt. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Het is even wennen, maar ik vind het niet zo verschrikkelijk meer.

Wel tekend alles af in die legging, ook de kuisheidsgordel is zichtbaar. Het is 12.30, tijd om mij klaar te maken om naar de lingeriezaak te gaan. Ik heb 20 minuten nodig om in het centrum te komen en dan is het nog 5 minuten lopen naar de winkel. Ik stap in de auto en ga op weg. Na 20 minuten rijden ben ik aangekomen in het centrum en zoek een parkeer plaats. Vanaf hier is het nog maximaal 5 minuten lopen naar de winkel. Ik stap uit en begin te lopen. Ik heb het gevoel alsof iedereen naar mij kijkt. En het gevoel blijkt te kloppen, ik zie allemaal hoofden die omdraaien. Na 5 minuten kom ik bij de winkel aan, en zie een 5 tal winkelende dames in de winkel staan. Ik loop naar binnen, en er komt gelijk iemand aan die mij aanspreekt. “Hallo, ik ben Susan, de rechterhand van Meesteres M. Ik heb de opdracht om jou aan te kleden en als we hier klaar zijn, krijg je van mij een brief met nieuwe instructies.” “dat is goed.” Antwoord ik terug.

Ze wenkt een verkoopster. “Wij zoeken een compleet lingeriesetje. Het moet bestaan uit een passende BH, Slip, Jarretelgordel, Kousen, slipdress en eventueel een setje opvulling voor de BH.” De verkoopster kijkt naar Susan maar reageerd resoluut: “het is niet voor mij, maar het is voor hem” De verkoopster kijkt mij aan en neemt mij in haar op. Er komt een lach op haar gezicht, maar evensnel als die lach komt wordt ze ook weer serieus. “Even de BH maat opmeten, doe je T-shirt maar even omhoog.” Ze meet de BH maat op en komt tot een maatje 90B uit. De haalt uit het schap een mooie zwart/witte BH en ik moet het pashokje in. Daar kan ik de BH omdoen. Als de BH om is roep ik zacht Susan en de verkoopster, maar zij gebieden mij uit het pashokje te komen en in de winkel voor de spiegel te gaan staan. Schoorvoetend kom ik naar buiten. “Het is het nog net niet helemaal” zeggen beide dames tegelijk. De verkoopster gaat naar de balie en haalt een doosje te voorschijn. Er zitten opvullingen in en die worden bij mij in de BH gedaan. Nu lijkt het net of ik echte borsten heb. Dan gaat de verkoopster naar een schap en haalt voor mij een slip tevoorschijn. Het is geen string, maar meer een hipster. De voorkant heeft dezelfde print als de BH maar de achter is van opengewerkt kant. Ook komt een een bijpassende jarreltelgordel uit het schap met kousen. Ik wordt vriendelijk doch dringend verzocht om dit aan te trekken. Weer ga ik het pashokje in. De legging gaat uit, en het slipje gaat over de kuisheidsgordel heen. Daaroverheen gaat de jarretelgordel en tenslotte de kousen. Ik roep wederom de beide dames, en weer gebieden de dames mij om uit het pashokje te komen. Dit wordt heel gênant, want de kuisheidsgordel is deels onbedekt. Ik kom uit het pashokje en ga voor de spiegel staan. De verkoopster maakt de kousen vast aan de jarretelgordel. Intussen sta ik mooi voor de spiegel in de winkel te kijk, en het is net alsof iedereen het weet dat er wat bijzonders gebeurd want er staan nu wel 15 dames in de winkel naar mij te kijken. Er wordt gemompeld en er zijn opmerkingen te horen over mij en de kuisheidsgordel. Ik trek mij er niets meer van aan. Er wordt nog een slipdress gehaald maar die hoeft niet aan. Susan komt naast mij staan en fluistert: “Je mag je aan kleden, dat wil zeggen je houd dit setje aan, maar je trekt de legging weer aan en je T-shirt. Reken dit af en ga naar buiten. Daar lees je de instructies die in deze enveloppe staan” Ze overhandigd mij een enveloppe en loopt de deur uit. Ik ga gauw weer terug naar het pashokje en trek de legging en het T-shirt weer aan. In het pashokje zijn duidelijk de nepborsten en de jarretelgordel + kousen zichtbaar. Ook de BH schijnt door in het T-shirt. Ik stap uit het pashokje richting de kassa.
Ik betaal de kleding en loop naar buiten. Verbeeld ik het mij nou of roept de caissière iets over een brief. Eenmaal buitengekomen ga ik op een muurtje zitten en lees de brief.

"Slaaf,

Gefeliciteerd, de eerste opdracht heb je goed volbracht. Ga nu in deze outfit naar H&M. Loop de winkel in en aan de rechterzijde van de winkel hangen rokjes. Zoek een nep leren rokje uit, dusdanig kort dat de jarretels en kousen onder het rokje uit komen. Het rokje trek je aan, en pas daarna reken het rokje af. Als je dat gedaan hebt, ga je naar Schuurman schoenen. Je vraag naar een verkoopsters bij de kassa naar de schoenen voor **. Deze schoenen liggen in jouw maat achter de kassa. Trek ze aan en laat je eigen schoenen achter. Dan betaal je de schoenen. Als het goed is krijg je van de verkoopster een brief. In deze brief staan je verdere instructies.
Meesteres M"

Ik lees de brief aandachtig door en lees de brief nogmaals. Ik ga bij mijzelf te rade, of het allemaal wel zo verstandig was wat ik gedaan heb. Achteraf gezien had ik misschien een en ander toch iets anders moeten aanpakken, maar er nu geen weg meer terug. Pas dan valt het mij op dat pal naast de lingeriewinkel een brasserie zit en het gehele terras zit mij geobsedeerd aan te kijken. Jonge meiden van nog 20 kijken mij giechelend aan en ook de volwassen mens keuren mijn kleding keuze af. “Kijk, dat is vast en zeker een slaaf want hij heeft een kuisheidsgordel om en daaroverheen een lingerieset.” Hoor ik 1 van de meiden zeggen. De rest barst in lachen uit. “maken dat je hier weg komt” is het eerste wat mij te binnenschiet. Ik zet mijzelf in beweging en zet gang naar H&M. Deze winkel zit aan de andere kant van de Diezerstraat en in sneltreinvaart loop ik verder.
Na 10 minuten kom ik bij de H&M. Gelukkig is het redelijk rustig in de winkel. Snel buig ik naar rechts af en zie de latexlook rokjes hangen. “Mijn hemel wat zijn die rokjes ontzettend kort?” Ik zoek een maatje 40 uit en houd die voor mijn lichaam. “Het mag de naam rokje niet hebben, zo kort zijn die dingen” Ik overdenk nog eenmaal die brief en kijk in het rond. Hier hangen echt alleen deze rokjes dus dat zal dan wel de goede zijn. Ik neem het rokje mee naar een pashokje. Daardoor moet ik langs de kassa lopen en ik zie hoe de dame achter de kassa mij aankijkt en de kledingkeus afkeurt. Ze moest eens weten. Ik duik het pashokje in. Het rokje haal ik van het hangertje af en stap erin. Gelukkig de maat is goed. Ik rits hem dicht en doe het knoopje ook dicht. Het rokje past perfect. Maar ik kijk hoe lang het rokje is en ik weet niet wat beter is. Zonder rokje voor schut lopen of met dit rokje. De onderkant van het rokje komt tot 20 cm. Boven de knieën. De jarretelgordel en kousen kun je nog onder het rokje uit zien komen. Maar de legging en het rokje passen wel goed bij elkaar. Ik besluit dan maar het rokje te nemen en haal het prijskaartje eraf. Ik schrik even: €49,95 voor een inimini latexlook rokje is wel veel geld, maar ik doe het dan toch. Het staat in die brief. Ik loop naar de kassa met het rokje aan en wordt lachend aangekeken door de kassamedewerkster. Ik geef het prijskaartje en betaal het rokje. Bij het verlaten van de winkel voel ik de ogen van haar in mijn rug prikken, maar loop door. Snel de winkel uit.
‘Schuurman schoenen, waar zit die ookal weer?’ Oh ja, een stukje verder op de Vismarkt. Ik loop daar heen en intussen wordt het heel druk in Zwolle. Iedereen kijkt mij aan en staart mij na. Ik ben zo ver dat het mij niets meer uit maakt. Het enige wat ik wil is zo snel mogelijk de schoenen halen en dan naar huis.
Oh wat snak ik naar mijn eigen huis, nog nooit ben ik op deze manier zo intens vernederd. Sneller dan ik dacht ben ik bij Schuurman schoenen. Ik loop naar binnen en schrik mij een hoedje. Er staan misschien wel 20 mensen te wachten voor de kassa. En nog een veelvoud aan mensen staan in de winkel. En als donderslag bij heldere hemel kijken ze mij ook allemaal aan. Dan pas dringt het tot mij door. UITVERKOOP! Nooit gezien bij het naar binnen lopen. Nou ja, het kwaad is geschied en besluit achter in de rij aan te sluiten. Na zeker 10 minuten te hebben staan wachten was ik eindelijk aan de beurt. Ik kijk de verkoopster aan en vraag haar: “Als het goed is, staan hier schoenen voor **.” Ze kijkt mij aan en loopt naar achter toe.
Even later komt ze naar mij toe lopen met een enorme doos in haar hand. Ze neemt mij even mee naar een krukje en gebied mij te zitten. Ze doet de doos open en voor de tweede keer schrik ik. In de doos zitten geen schoenen maar laarzen, enorme laarzen. De maat klopt en ze gebied mij de schoenen uit te trekken. Ik kijk nog een keer naar de laarzen. Het zijn gene leder laarzen maar wel hoge laarzen. Letterlijk! De bal van de voet van de laars staat op en blok en is 5cm hoog en er zit ook nog eens een hak onder van 12 centimeter.
Behendig doet ze mijn voet in de laars en begint de laars dicht te veteren. De bovenkant van de laars komt net tot onder mijn knie. Als de laars dichtzit, gespt ze een riempje om mijn enkel. Aan de zijkant van het riempje zit nog een riempje en die haalt ze onder de laars door. Aan de andere kant wordt het riempje vastgezet. De sluiting van het riempje bied ook plaats voor een slotje aan de binnenzijde van de enkel. Het slotje komt er ook op. Hierdoor is het onmogelijk om de laars uit te doen. Hierna is ook de andere voet aan de beurt. En ook wanneer deze laars dicht is, komt er een zelfde riempje omheen en een riempje onder de hak door. Ook deze wordt afgesloten met een slotje. Als we gaan staan geeft ze mijn een tegoed bon voor deze laarzen. “Zo kosten ze jouw niks, maar loop wel langs de kassa. Op het vertoon van deze tegoedbon krijg je nog iets.” Ik probeer te lopen op de laarzen, maar het valt vies tegen. Iedereen in de winkel kijkt naar mij. Uiteindelijk ben ik aan de beurt en geef de bon af. De caissière tikt het een en ander in op de kassa en ik hoef niets te betalen. Wel krijg ik een zwarte brief mee. Zo goed en kwaad als het kan loop ik naar buiten en ga op een muurtje zitten. Ik had vandaag veel verwacht maar dit? Nee in mijn stoutste dromen nog niet. Ik maak de brief open en lees het volgende:

"Slaaf,

Gefeliciteerd! Als je deze brief leest ben je bij de H&M geweest en bij Schuurman schoenen. Je hebt nu de laarzen aan die je daar gekregen hebt. Zoals je gezien hebt kun je de laarzen niet meer uit doen. Bij je thuis is nu een enveloppe afgeleverd. Als je bij mij komt voor de nursings sessie is dit ook de outfit die je aan hebt. Ga naar huis en lees de enveloppe.

Meesteres M."

De brief vouw ik dicht en sta op om naar huis te gaan. Nu pas besef ik mij dat ik een heel eind weg ben van de auto. Nu met de laarzen is het een zo mogelijk nog grotere lijdensweg geworden. Dat de mensen naar mij kijken en lachen,… interesseerde mij eigenlijk helemaal niets meer. Ik wil maar 1 ding, naar huis.. Eindelijk was ik bij de auto gekomen, blij dat ik er was. Ik was hartstikke moe in de voeten, nog nooit had ik op hakken gelopen en nu een heel eind. Het was een opgaaf. Na een zeer moeizame autorit eindelijk om 17.00 uur thuis aangekomen. Nu pas realiseerde ik mij pas dat ik meer dan 4 uur bezig ben geweest met deze opdracht. Ik deed de deur open en vond op mijn weg een dikke grote zwarte envelop. De envelop maakte ik open en in de envelop vond ik een serie foto’s, sleuteltje en een brief. De brief begon ik te lezen.

“Slaaf,

Je hebt de vernederings opdrachten goed afgelegd. Zoals je waarschijnlijk ziet zijn er overal foto’s gemaakt. Deze foto’s hebben wij ook en als je nu afhaakt maken wij deze foto’s openbaar. De sleutel van je laarzen vind je ook in de envelop.
Voor de nursing sessie dien je aanwezig te zijn om 07.30 uur op onderstaand adres en wel op Dinsdag 4 april a.s. Je hebt dus nog ruim 3 weken de tijd om je het lopen meester te maken op de laarzen. De kuisheidsgordel houd je om, de laarzen oefen je elke dag mee. De kleding outfit die je hebt gekregen/aangeschaft dien je op de nursing dag aan te hebben. Tevens heb ik bijgevoegd 3-tal strips met tabletten, elke dag neem je 2 tabletten tot de nursing sessie.
De sessie zelf duurt tot 17.00 uur en het vervolg is op Woensdag 5 april zelfde tijd en adres.

Meesteres M.”