Hoofdstuk

Een paar dagen later kwam ik mijn buurman tegen toen ik langs hun huis liep. Hij wenkte mij en ik moest mijzelf inhouden om niet gelijk naar hem toe te rennen. Man wat verlangde ik intens om hem onderdanig te mogen dienen. Dus liep ik iets sneller dan daarvoor naar hem toe. Hij begroette vriendelijk als altijd als ik hem buiten tegenkwam. Hij vroeg of ik komende vrijdag tijd had. Nou en of! Dus spraken we af dat ik om 10:00 bij hun zou zijn. Thuis zou ik zeggen dat we ergens iets op gingen halen.

De dagen tot vrijdag leken weken te duren, maar eindelijk was het dan zover. Vrolijk stapte ik de deur uit. De avond ervoor had ik mij al secuur overal geschoren, dus dat hoefde bij de buren niet meer. Het vernederende spoelen stond nog wel op het te doen lijstje. Maar goed ergens genoot ik ook wel weer van die vernedering daarvan. Om stipt 10:00 stapte ik het portaaltje binnen en zoals ik verwachtte was er niemand. Snel kleedde ik mij uit. Begon aan de reinigingsbeurt, wat al wat begon te wennen en na een kleine 10 minuten zat ik met mijn hoofd gebogen richting de deur te wachten. Dat duurde deze keer niet lang. De buurman opende de deur en deed mij een halsband om. Pas toen sprak hij tegen mij en zei dat ik achter hem aan moest kruipen. Dat was op de kale betonnen vloer best wel pijnlijk, maar ik durfde het niet te laten merken. Ik kroop achter hem aan hun bdsm-ruimte in. Daar stonden twee luxe fauteuils. In een ervan zat de buurvrouw. De aanblik van haar in haar strakke leren corset de hoge laarzen en strakke uitdrukking lieten mij ook inwendig kruipen. Voor haar voeten moest ik halt houden en haar voeten kussen. De opwinding won het op dat moment van alle andere emoties. En ik voelde mijn pik zwellen. Nadat ik ook de voeten van mijn buurman gekust had moest ik gaan staan. Ik probeerde mijn inmiddels harde pik af te schermen met mijn handen, maar die werden hard aan de kant geslagen. Ik moest nu mijn handen in mijn nek leggen en benen spreiden. Ik voelde mij onbeschermd en schaamde mij voor mijn openlijke opwinding. Ondertussen werd ik met mijn enkels aan de ringen in de vloer geketend. En mijn armen aan kettingen aan het plafond. Daar stond ik vastgeketend onbeschermd tegenover twee mensen die zichtbaar genoten van hun macht over mij.

Ze gingen in hun fauteuils zitten en beken mij een tijdje zwijgend. Toen kwam mijn buurvrouw vlak voor mij staan en nam het woord. Vanaf nu spreek je ons aan met meneer en mevrouw. Wij zijn niet zo van dat meester en meesteres. We geloven dat je zo ook wel zal begrijpen dat je niks voorstelt en alleen bestaat om te dienen. Hoe je dat gaat doen bedenken wij wel. Jij doet, wij denken. Heb je dat begrepen? Ja mevrouw antwoordde ik zachtjes. Goed zo, maar iets meer overtuiging mag voortaan wel. Ja mevr. Maar verder kwam ik niet door een harde mep in mijn gezicht. Ik vroeg je niks, dus hou je smoel. Beschaamd keek ik naar de grond. Mevrouw ging zitten en pakte een paar papieren van de grond. Zo nu gaan we eerst maar eens een checklist invullen met je. Je kent ze vast al wel. Dat klopte uiteraard. Maar we hoeven niet te weten of je ervaring hebt en ook interesseert het ons niet hoe graag jij iets zou willen doen. Wat jij wil is totaal niet relevant. Heb je dat begrepen? Ja mevrouw zei ik met zoveel overtuiging als ik nog op kon brengen. Maar er zullen een paar dingen zijn die je niet kan of wilt. Dit is jouw kans om ons te laten weten wat jouw harde grenzen zijn. Die zullen we respecteren. Maar als je dingen niet wilt die wij wel willen dan stopt onze belangstelling voor jou vandaag nog. Heb je dat begrepen? Ja mevrouw. Goed zo.

Meneer en mevrouw dwongen op deze manier af dat ik zo een voor een mijn meest intieme verlangens met hen deelde. En zo hadden zij na een poos een lijst met alles wat mogelijk zou kunnen en een paar dingen waarvan ik aan had moeten geven die niet te willen of kunnen. Dit waren dingen waarbij blijvende verminking of zichtbare wonden zouden zijn. Ook zaken die thuis zouden opvallen, maar verder had ik op vrijwel alles moeten antwoorden dat ik dat zou willen. Ook al zou het mij enorm tegenstaan. Meneer en Mevrouw waren blijkbaar tevreden met het resultaat. Want ik werd losgemaakt en kreeg de opdracht om op mijn knieën voor ze te gaan zitten. Met mijn hoofd gebogen. Iets te enthousiast kuste ik hun voeten als afscheid, waarna ik werd weggestuurd met de mededeling dat ik er rekening mee moest houden snel daad bij woord te moeten voegen. Ik kroop weg en voelde de blikken van Meneer en Mevrouw op mij gericht. Ik kleedde mij rustig aan en voelde het verlangen om te ondergaan wat deze mensen bedachten langzaam toenemen.