Hoofdstuk

Vrijdagochtend. In het ochtendzonnetje zit Steph op de picknickbank naast de voordeur. Met haar rug tegen de muur en haar benen op de lange bank nipt ze van haar thee en kijkt over het erf naar Ron die verderop hout staat te hakken. Charlie ligt braaf onder haar bank.

Ron heeft het blijkbaar warm. Hij heeft zijn trui uit gedaan en staat in een eenvoudig t-shirt hout te hakken. Hm.. niet verkeerd. Ze bekijkt hem van een afstandje. Hoe Ron de bijl hanteert, verraadt dat hij dit vaker doet. En dat het hem vrij weinig moeite kost om de grote blokken doormidden te hakken.

Ze blijft stil kijken terwijl Ron schijnbaar moeiteloos de een na het andere houtblok splijt. Hm, kan het nog mannelijker? Wat haar betreft mag dat shirt ook wel uit. Maar het is typisch Ron die blijkbaar zo opgaat in het houthakken dat hij geen moment beseft hoe hij er uitziet. Menige man zou demonstratief zijn shirt al hebben uitgedaan, maar Ron hakt onverstoorbaar door. Ze zucht. Als hij straks klaar is gaat ze naar hem toe. Ze weet het nu al: Hem verleiden. Dat shirt uit. Samen douchen. Ze heeft zin om haar handen over dat mannelijke lijf te laten gaan. Zijn warme mannelijke lijf te voelen. Zijn spieren. Zachtjes zoenend over dat lichaam af te dalen onder de douche, onderdanig opkijkend naar hem en…Grijns! Kijken hoe onverstoorbaar hij dan nog is!

Charlie legt zijn kop op haar benen. Automatisch begint ze hem achter zijn oren te kriebelen. De pup doet zijn ogen dicht van genot.

Gisteren was onverwachts nog een emotionele dag. Ze voelt het nu nog. Ron had moeten werken en ze had hem rond tien uur koffie gebracht. Met een mok in elke hand, gekleed in een badjas met niets er onder aan, was ze het erf over gestoken. In de werkplaats had ze de koffie neergezet en was expres over de tafel gaan leunen, haar billen verleidelijk iets naar achter en had belangstellend gekeken naar de tekeningen op de laptop. Intussen de ogen van Ron voelend die haar van top tot teen bekeken. Ron die heel goed besefte dat ze hem aan het verleiden was en vroeg. Vroeg om…

Drie kwartier later was ze blozend weer naar buiten gekomen. Eén mok maar halfleeg en de andere koud. In de spiegel van de badkamer had haar spiegelbeeld haar met stralende ogen aangekeken. Yes. Ow Yes. Dit. Dit en dan elke dag!

Groot was dan ook het contrast toen ze vlak voor het eten weer samen in bed belandden. Ron, fris gedoucht, had haar heerlijk opgegeild en ze was op hem geklommen. Bovenop had ze zelf het ritme kunnen bepalen terwijl Ron duidelijk genoot van het uitzicht. Ze had zich meer en meer aan hem geshowd. Laten zien hoe ze genoot. Sexy. Een tikje onderdanig. Geil. Zo geil. Ze had openlijk met zichzelf gespeeld terwijl ze hem bereed en was bijna bij een orgasme toen…toen….

Ohnee... Ohneeneeneenee... Nee! Godver nee! Ze voelde hoe ze het momentum verloor. Haar hoofd dat aan ging. Het orgasme dat verder en verder onbereikbaar wegzakte. Nee. Niet! Toe nou. Niet weer! Verdomme. Ze had dit bij Ron toch doorbroken?

Krampachtig had ze geprobeerd het te forceren en terwijl ze steeds wanhopiger werd, was Ron zacht op haar in gaan praten. Ongetwijfeld bedoeld om haar gerust te stellen maar het werkte juist averechts. Ze was gestopt. Frustratie. Schaamte. Het gevoel dat ze faalde. Ineens de verwijtende stem van Alex in haar hoofd dat dit toch echt aan háár lag en niet aan hem. En…en… Ze had haar tranen nog tegen willen houden maar de bezorgde blik van Ron maakte dat ze ineens zacht snikkend op hem zat.

‘Steph? Het is ok schatje.’

Maar ze was snel van hem afgegaan en zou het bed al uit zijn geweest als hij haar niet had tegengehouden. Er volgde een korte worsteling die ze fysiek niet won natuurlijk en na een niet-gemeend ‘Laat me los!’ had ze haar gezicht tegen zijn borst geduwd en had de tranen laten komen.

‘Sorry…ik…’
‘Shh. Het is al goed schatje.’

Het was ook te mooi geweest om waar te zijn, Ze had een herhalende geschiedenis met bedpartners die ze teleurstelde. Een lange geschiedenis…. Ze had gedacht dat bij Ron dat patroon eindelijk doorbroken was. Dat ze tot haar verbazing eindelijk- eindelijk ‘gewoon ook orgasmes had’ zoals andere vrouwen dat hadden.

Ron had haar getroost. Op de een of andere manier maakte dat het nog veel erger. Was hij nou maar een lompe boer! Dan had ze het schouderophalend van zich af kunnen laten glijden. Maar nu... Ron had doorgevraagd wat er was en ze was dit keer te ver heen geweest om hem af te wimpelen. Ze had het hele verhaal – inclusief niet begripvolle bedpartners –met horten en stoten verteld. Dat ze blokkeerde zodra ze merkte dat ze bijna kwam. Haar hoofd ging gewoon aan! Ja! Altijd! Ron! (verdomme). Alleen als ze alleen met zichzelf was. Geen afleiding had, ja dan wel. Soms.

En ja, ze had inderdaad hiervoor wél bij hem orgasmes gehad. Meerder zelfs, wat al helemaal uniek was. Maar dat waren blijkbaar toch duidelijk toevalstreffers geweest (Ja, dat zie je nu toch wel!) En nee, zij weet ook niet waarom toen wel en waarom nu niet! Om daarna ontzettend pissig op Ron te worden omdat hij het – in haar ogen – te gemakkelijk afdeed met een: “Je doet gewoon teveel je best, dat is alles.”

Mannen!

Nijdig was ze uit bed gestapt. Pas toen Ron haar weer terug in bed gecommandeerd had was ze pruttelend naast hem gaan liggen. Ron had haar weer tegen zich aangetrokken, Zachtjes snikkend (ja alwéér- verdomme!) was ze dicht tegen hem aangekropen en had zich opnieuw laten troosten.

Zacht strelende handen waren steeds verder over haar rug gegaan. Strelend. Opwindend. Met nog betraande ogen had ze hem op afstand willen houden. Maar hij duwde haar op haar rug. Zijn mannelijke lichaam bovenop het hare. Zachte zoenen in haar hals, haar schouders….

‘Niet lief zijn. Ron. Alsjeblieft niet lief zijn. Ik.. ‘
‘Wil jij je mond nu wel eens houden?’

Ze had op haar lip gebeten. Hij bovenop haar voelde dominant. Maar... Dit tedere. Dit troostende. Ze weet niet goed hoe…Hard neuken was makkelijker. Gewoon lust. Geil. Maar dit intieme… Hoe kwetsbaar ze hier nu lag en Ron die zo lief en fijn en… Ron die al zoenend afdaalde om ineens weer omhoog te komen. Zijn stem dicht bij haar oor:

‘Ow. En voor de goede orde: ik verbied je om te komen.'

Ze was te verbaasd geweest om te reageren en had toegelaten dat hij langzaam zoenend weer over haar lichaam afdaalde, Ervoor zorgend dat ze braaf bleef liggen. Zijn tedere zoenen op haar gevoelige buik. Over haar bovenbenen, naar de zachte gevoelige binnenkant van haar dijen. En…

...Oh!