Hoofdstuk

Ze loopt weg door een smalle steeg. Voetstappen komen achter haar aan en ze draait zich half om. Het is de man uit het café. Donna gaat sneller lopen en graait haar telefoon uit haar tas. Ze zet hem aan, ziet de vele gemiste oproepen van Seth. De stem van de man komt dichterbij. ‘Blijf staan geile hoer!’
Ze slaat een hoek om, en nog één. Ze is niet bang. Die man krijgt niets van haar gedaan, maar zijn handen hebben haar aangeraakt en Seth zal het weten. Ze huilt nu. Hij zal ook weten dat ze dacht dat het kon. Leeg en zonder betekenis, zoals ze vroeger deed. Ze speelde het spel, maar het kan niet meer. Seth heeft zijn stempel onuitwisbaar op haar achter gelaten. Ze moet wel terug. Hij heeft gelijk. Zonder hem is ze niets.
 
Ze kijkt om zich heen en ziet een station. Het is er druk. Even schrikt ze als luidruchtige mensen haar passeren. Ze zien haar niet. In paniek zoekt ze iets dat ze herkent. Haar vingers drukken op haar telefoon, op de naam van Seth. Hij neemt meteen op.
 
Ze hoort zijn stem, warm en zwaar en begint nog harder te huilen. Hij vraagt waar ze is, ze zegt dat ze het niet weet. Ze hoort dat hij de auto start. Hij komt naar haar toe. De tranen blijven stromen. Hij is haar veiligheid, de rest van haar leven en haar toekomst. Het geeft niet dat het niet mag en zondig is. Zonder hem is er niets anders meer.
 
Zodra hij haar heeft gevonden, valt alle pijn en onrust van haar af. Hij weert haar af, staat niet toe dat ze zich in zijn armen gooit en reageert niet op haar verhaal. Ze wil dat hij het begrijpt, maar zijn gezicht blijft onbewogen onder al haar woorden.
Bij de smalle deur naar de tuin staat hij haar eindelijk toe dichterbij te komen en hem aan te raken. ‘Ik hoor bij jou Seth.’
Hij knikt, haalt de deur van het slot en duwt haar naar binnen. ‘Niet naar het huis Donna. Hier blijven staan.’
Hij loopt van haar weg. Donna kijkt naar de kleine berg met verbrand afval in het midden van de tuin. ‘Wat heb je gedaan Seth?’
Ze hoort zijn gerommel en hij komt terug. In zijn hand heeft hij een koperen mondstuk. ‘Kleed je uit Putta.’
Ze kijkt hem aan. ‘Wat ga je doen? Het is koud.’
‘Kleed je uit en gooi je kleren daarop. Alles.’
‘Waarom? Toe Seth, we moeten praten. We moeten …’
‘Kleed je uit!’
Ze schrikt van de woede in zijn stem en in zijn ogen. Hij duwt haar naar de zijkant van de tuin, tegen de stenen muur aan en trekt aan haar jurk. ‘Trek uit. Je jurk, je schoenen, alles!’
Donna huilt weer. ‘Je kunt niet doen alsof er niets gebeurd is! We moeten praten.’
‘Uit!’
Ze haalt diep adem en begint zich uit te kleden. Eerst haar jurk, dan het dunne hemdje en haar slip, haar schoenen het laatst. Seth raapt de kleding op van de grond. ‘Blijf hier staan.’
Donna rilt en slaat haar armen om zichzelf heen. Seth gooit haar kleding op de berg met afval en verdwijnt weer in de schuur. Hij komt tevoorschijn met een geel blik en giet de inhoud over haar kleren. Ze doet een stap naar voren. ‘Waarom …’
‘Blijven staan!’
Donna ruikt de benzine en schrikt toch even als hij een lucifer afstrijkt en de vlammen verschijnen. Hij draait zich naar haar om. ‘Handen op je hoofd en je rug tegen de muur.’
‘Jezus Seth, je doet net of …’
‘Doe het!’
Hij schreeuwt en loopt naar de zijkant van de schuur. Ze hoort metalige piepjes. Hij raapt het mondstuk op van de grond en komt naar haar toe lopen. De tuinslang sleept achter hem aan. Donna wil haar mond open doen, maar Seth richt zonder waarschuwing de slang op haar buik en draait aan het mondstuk. Een koude, harde straal spuit naar buiten en raakt haar op haar maag. Ze gilt en probeert bij het water weg te komen. Hij duwt haar terug tegen de muur. ‘Handen op je hoofd Donna. Vertel me waar!’
De straal raakt haar borsten en het koude water spat in haar gezicht. Ze schudt haar hoofd. ‘Waar wat?’
‘Waar heeft hij je geneukt!’
Ze gilt weer als hij de straal op haar kruis richt. ‘Hij heeft me niet geneukt!’
‘Hij is het gezicht van alle anderen, de wereld waar je zonder omkijken naar terug dacht te gaan, dus lieg niet. Jij laat iedereen toe. Neukte hij je in je mond Putta?’
Seth duwt haar tegen de muur en richt de straal op haar gezicht. Ze hoest en schudt wild met haar hoofd als haar mond vol met ijskoud water loopt.
‘Of was het misschien je kutje?’
Donna probeert hem weg te duwen en zich af te schermen van het ijzige water. Iedere straal ontneemt haar de adem en ze voelt de kou tot op haar bot.
‘Je kontje misschien? Hoe vaak ben je daar geneukt?’
Seth draait haar ruw om en zet de straal tegen haar billen, zijn kleren raken doorweekt als hij haar in bedwang probeert te houden.’
‘Nou vuile hoer! Ga je het me nog vertellen!’
Donna huilt, gilt en schudt wild haar hoofd. Zijn handen en het water doen haar pijn, tegelijk begint er in het midden van haar borst iets te gloeien. Haar verzet wordt minder, haar kreten verstommen en haar huilen wordt  stil. Ze laat het water over haar lichaam stromen. Het spuit en spoelt haar schoon, tot in de weke openingen van haar lichaam. Seth verslapt zijn greep en leunt tegen haar aan. De tuinslang zakt naar de grond en het water stopt met stromen. Donna slaat haar armen om hem heen en huilt zacht. ‘Ik ben geen hoer. Alleen maar jouw Putta. Alleen maar van jou. Er is niets anders meer.’
  
Het duurt lang voor hij haar loslaat en Donna bibbert van de kille wind die langs haar natte lijf waait. Seth pakt haar handen. ‘Kleed me uit Putta.’
Met trillende vingers ontdoet ze hem van zijn kleren en naakt gaat Seth tegen de muur staan. Hij legt zijn handen op zijn hoofd. ‘Spoel me schoon.’
‘Nee Seth, het doet pijn, het is naar.’
‘Doe het Putta.’
Donna pakt de tuinslang en drukt de knop van het mondstuk in. Seth geeft geen krimp als de straal hem raakt en blijft haar aankijken. ‘Overal Putta.’
Aarzelend beweegt ze het mondstuk. De straal spuit over zijn schouders en zijn buik, vandaar langzaam verder naar beneden. Ze ziet zijn ogen lichter worden en schudt haar hoofd.
‘Dat is genoeg Seth. Ik wil het niet.’ Ze laat de knop los. ‘Het is goed zo.’
Hij kijkt haar lang aan en knikt dan. ‘Kom hier Putta.’
Ze kruipt in zijn armen en tegen zijn kille lijf. Hij drukt haar stevig tegen zich aan. ‘Wie ben ik Putta?’
‘Je bent mijn man Seth, mijn Heer en Meester, mijn alles.’
‘En wie ben jij?’
Ze zucht diep. ‘Ik ben wie je wilt dat ik ben.’
Donna schrikt als hij plotseling bukt en haar op zijn schouders tilt. Hij draagt haar het huis in, de trap op en legt haar op het grote bed. De warmte van het matras dringt meteen in haar verkilde lichaam. Seth gaat naast haar liggen. Hij trekt de dekens over hen heen, slaat zijn been over die van haar en legt zijn hand op haar keel.
‘Slapen Putta. Je bent waar je zijn moet en er is geen weg meer terug.’
Donna legt haar hand op die van hem. ‘Ik wil niet meer terug Seth. Terug is niets meer.’