Begrip

Kietelen is een activiteit die niet direct door iedereen met BDSM geassocieerd zal worden. Iedereen is wel eens gekieteld en iedereen heeft wel eens iemand gekieteld, zonder dat er sprake was van BDSM of seksualiteit. Vaak vindt kietelen plaats in een lacherige of jolige bui zonder dat het een directe seksuele betekenis heeft. Kietelen is pas leuk als het slachtoffer niet tegen kietelen kan. Met een paar simpele aanrakingen kun je iemand laten lachen, gillen, kronkelen en smeken tegelijk.

Het kietelen is dus een vorm van plagen. Vooral bij kinderen is kietelen een aangename bezigheid om iemand eens flink te plagen zonder hem of haar Pijn te doen ("de kieteldood geven"). Bij jeugdigen is het tevens een geaccepteerde manier om iemand van het andere geslacht te kunnen aanraken. Het is sociaal gezien onjuist als je iemand zomaar aanraakt, maar onder het mom van kietelen is het ineens toegestaan om je handen de vrije loop te laten. Zelfs iemand waar niet direct een hele nauwe relatie mee bestaat mag je op deze manier aanraken. Als er enige mate van vertrouwen en vriendschap is dan is kietelen sociaal gezien een geaccepteerde manier van aanraken.

Er is sprake van een slachtoffer en een overheerser. De overheerser kietelt het slachtoffer. Zelfs als het slachtoffer moord en brand schreeuwt, omdat hij of zij niet tegen kietelen kan, dan zal dat voor de 'dader' niet direct aanleiding zijn om te stoppen. Vaak zal de aanvaller pas stoppen als het slachtoffer om genade roept. De overheerser zal het slachtoffer bij voorkeur in een positie brengen waar deze niet kan ontsnappen. Bijvoorbeeld door er bovenop te gaan liggen of zitten. Ook met de hulp van andere overheersers kan een slachtoffer stevig in bedwang worden gehouden.

In de inleiding hebben we alle elementen genoemd, waaruit blijkt dat kietelen prima binnen een BDSM kan worden ingepast:

• Er is sprake van een bepaalde machtsverhouding (de overheerser en het slachtoffer).
• Kietelen brengt heftige emoties met zich mee. Sommige mensen kunnen goed tegen kietelen of hebben het zich aangeleerd om het te kunnen ondergaan. Daarmee zijn ze geen leuk slachtoffer meer. Anderen echter worden van kietelen helemaal gek. Ze zullen slaan, schoppen, bijten, krabbelen, spugen, vloeken, tieren, schelden en smeken om een einde aan het kietelen te maken.
• Ondanks de heftigheid laat kietelen geen sporen na. Er is geen fysieke schade (striemen, blauwe plekken, krabbels).
• Kietelen gebeurt 'tegen de zin' van het slachtoffer in. Iemand die niet tegen kietelen kan zal er nooit naar verlangen om gekieteld te worden.

De kietelen een bovenmatige prikkeling kan veroorzaken wisten de indianen vroeger al. Uit stripboeken herinner ik mij de plaatjes waarin een gevangene aan vier in de grond geslagen piketpaaltjes werd vastgebonden. Het blote lijf werd ingesmeerd met honing waardoor mieren werden gelokt. De lopende mieren veroorzaakten een onhoudbare jeuk. Voor de gevangene een onmenselijke foltering.

Kietelen kun je op verschillende manier doen:

• Het meest voor de hand liggend is het gebruik maken van je vingers. Dat hulpmiddel heb je altijd bij je en kun je op elk moment gebruiken.
• Gebruik maken van zachte hulpmiddelen. Vogelveren zijn bekende kriebelaars, maar ook andere zachte materialen (syntethisch) zijn geschikt. Vaak kun je tussen de zwepen en andere slagwerktuigen van dominanten een plumeau tegenkomen. Het kriebelen met zulke zachte materialen is doorgaans minder heftig. Het lijkt meer op het veroorzaken van jeuk dan op kriebelen.
• Harde materialen (meestal puntig) om specifieke lichaamsdelen te kriebelen. Een veelgebruikt hulpmiddeltje kun je eenvoudig zelf maken. Neem een kurk en prik hier aan één kant een aantal cocktailprikkers in. Het resultaat is een soort egeltje. Je kunt dit egeltje gebruiken om mee te prikken (pijnprikkels) of om te kietelen. Met name de voetzolen zijn minder gevoelig voor vingers, maar de harde puntjes kietelen makkelijk door het eelt heen.
• Vingernagels. Zeker met wat langere nagels kun je door zachtjes te krabbelen en prima kriebeleffect teweeg brengen. Zeker op de wat gevoeliger lichaamsdelen (binnenkant dijen en liezen).

Iedereen weet wel op welke plaatsen iedereen gevoelig is voor kriebelen. De zij staat natuurlijk op nummer één. De voetzolen bezetten de tweede plaats maar al heel snel gevolgd door de oksels. Minder bekend zijn plekjes zoals de binnenzijde van de handpalmen (met puntig voorwerp zachtjes in krassen) en de binnenzijde van bovenbenen.

Binnen een BDSM-spel kan extra nadruk aan het kriebelen of kietelen gegeven worden door de onderdanige stevig vast te binden. De Dominant heeft dan het voordeel dat hij of zij geen fysieke inspanning moet plegen om de onderdanige in bedwang te houden. Het gebruik van een gag of een mondknevel dempt de onvermijdelijke protesten die de onderdanige zal uiten.

Let er wel op dat een onderdanige die heftig tegenstribbelt zichzelf zou kunnen verwonden. Iemand die echt niet tegen kietelen kan zal alle fysieke middelen aanwenden om te ontkomen aan het ondragelijke gekriebel. Hierdoor zouden bondages ongewild strakker aangetrokken kunnen worden of de onderdanige kan zich stoten aan voorwerpen in de omgeving.

Kriebelen, kietelen en jeuk liggen wat mij betreft heel dicht bij elkaar. Het zijn in feite minimale prikkelingen waarop personen heel heftig kunnen reageren. Jeuk is ook zo'n prikkeling waar sommige mensen helemaal gek van kunnen worden. Jeuk wordt pas erg als je er zelf niets aan kunt doen. Zoals iedereen weet is jeuk op de plaatsen waar je niet bij kunt met krabbelen erg irritant.

Van die wetenschap kun je gebruik maken (of liever gezegd: misbruik). Een dominant kan een onderdanige met opzet jeuk bezorgen op een plaats waar hij of zij niet bij kan (een vastgebonden onderdanige kan al snel niet zelf krabbelen.) Dat is op zich al een 'vervelende' situatie, maar het wordt nog vele malen erger als de 'behulpzame' dominant er vervolgens net naast gaat krabbelen. De onderdanige verwacht dat de jeuk verdreven wordt, maar dat gebeurt elke keer net niet. Het lijkt dan wel of alle aandacht van de sub gefixeerd wordt op dat ene jeukerige plekje, waarmee de intensiteit van die jeuk alleen maar groter wordt. Voor mensen die hiervoor gevoelig zijn een immense kwelling.

Jeuk kan ook psychologisch veroorzaakt worden. Praten over jeuk of zien dat anderen jeuk hebben veroorzaakt jeuk. Een tip voor een leuk BDSM-spelletje in een omgeving waar niemand van je BDSM-relatie afweet. Bijvoorbeeld op een familiefeestje. Ontzeg je sub vooraf het recht om zichzelf te krabbelen. Elke overtreding zal later gestraft worden. Start vervolgens in het algemeen een geanimeerd gesprek over jeuk. Goede kans dat anderen aanwezigen jeuk krijgen en zichzelf (onbewust) gaan krabbelen. Zorg dat het gespreksonderwerp een tijdje aanhoudt (bijvoorbeeld door naar ieders ergste jeukervaring te vragen). Zonder de onderdanige direct aan te raken of direct aan te spreken kan de dominant ongemerkt voor de andere aanwezigen de onderdanige plagen.

Nu ik zelf deze tekst schrijf heb ik al vele malen gekrabbeld. Mijn neus, mijn voorhoofd, mijn nek maar vooral mijn rug zijn heel gevoelig voor jeuk. Overal krijg ik elke keer jeukgevoelens. Als ik er zo over denk een prima middel om tijdens auto-SM te gebruiken. Verbiedt jezelf om te krabbelen en beeldt jezelf in dat je overal jeuk hebt. Ik ben blij dat ik zelf Dominant ben. Ik ga op zoek naar mijn sub om eens heerlijk over mijn rug te laten krabbelen.


More-M