Begrip

Spanking is een Engels werkwoord waar eigenlijk geen goed Nederlands werkwoord voor bestaat. Het Nederlands kent wel allerlei begrippen welke aangeven wat spanking inhoud: billenkoek, over de knie gaan, pak slaag geven, pak voor je broek krijgen. Dit soort begrippen staat vaak in relatie tot 'opvoedkunde'.

En dat is precies wat spanking is. De onderdanige persoon verdient een spanking omdat hij of zij een 'lesje moet leren'. Dat er sprake is van een bepaalde vorm van machtsverhouding is overduidelijk. Spanking komt daarom vaak voor in rollenspellen waar deze machtsverhouding nadrukkelijk tot uitting komt (onderwijzer vs leerling, ouder vs kind).

Spanking is een beetje een denigrerende straf. Normaal gesproken zou alleen een zeer ongehoorzaam of ondeugend kind billenkoek krijgen. De opvoedkundige klappen veroorzaken geen letsel, maar zorgen alleen voor rode billen.

De houding bij spanking is vaak een variatie van het 'over de knie gaan'. Degene die de spanking geeft zit op een stoel, een bed of wat dan ook. Degene die de spanking ontvangt ligt over één of beide bovenbenen van de ander. De billen enigszins omhoog gericht. Afhankelijk van de gewilligheid van de ontvanger kan deze al dan niet in bedwang gehouden worden. Bijvoorbeeld door een arm op de rug stevig beet te houden of door het hoofd bij de haren stevig vast te houden. Het onderlijf van de ontvanger ligt op de benen van de ander. Hierdoor kan de ontvanger tijdens het spanken erotische geprikkeld worden.

Uiteraard zijn ook andere houdingen mogelijk (liggen, staan, voorovergebogen over een meubel, knielen). Het effect kan ook vergroot worden door de ontvanger vast te binden, zodat tegenspartelen niet helpt.

Een spanking levert doorgaans een paar flink rood gekleurde billen op. Hoe heftiger de spanking hoe rode de billen. Zeker bij personen die er gevoelig voor zijn kan het rood zelfs paars zijn.

Voor spanking heb je eigenlijk niet veel nodig. Vaak is alleen een hand al genoeg om een spanking te geven. Het kan daarom op elk moment (en eventueel op elke plaats) worden uitgevoerd. Slaan gebeurt met de vlakke hand. Dit zijn doorgaans luid klinkende 'petsen' op de billen of op de bovenzijde van de dijbenen. De felheid van de spanking is afhankelijk van een aantal factoren:

• De kracht van de slagen. Dat is logisch, hoe harder de klappen hoeharder ze aankomen.
• De rustpauzes tussen slagen. Een spanking kan doorgaans vrij langvolgehouden worden als de ontvanger tussen de klappen door de gelegenheid krijgt om zich te herstellen, zodat de Pijn wegebt. Een serie heel snel toegediende klappen laten de ontvanger meestal flink 'piepen'.
• De verdeling van de slagen. Als de verschillende klappen over het hele oppervlak van het achterwerk verdeeld worden heeft elk plekje even de gelegenheid om 'bij te komen' van de behandeling. Als elke klap op het zelfde plekje wordt uitgedeeld zal de felheid van de spanking heftiger zijn.
• De plaats van de klappen. Niet elk plekje van het achterste is even gevoelig. De onderzijde van de billen (en zeker de bovenzijde van de bovenbenen) zijn de gevoeligste plekjes.

Het slaan kan op verschillende manieren gebeuren:

• Door de hand plat op het achterste te laten vallen en daarbij een beetje druk na te geven onstaat een vrij doffe klap. Het lijkt wel of de hand die even op de huid blijft rusten de pijn direct verzacht.
• Door de hand na het slaan direct weer weg te trekken ontstaan korte heftige tikken. Dit zijn vrij bijterige tikken.
• Maak met de arm een zwaaiende beweging en raak het achterste tijdens de zwaaibeweging flink met de hand. Na het slaan blijft de arm de zwaaibeweging voortzetten. Ook dit zijn behoorlijk bijterige klappen. Het zijn korte aanrakingen met een hoge snelheid.

Wissel het slaan tijdens een spanking af met anderen aanrakingen zoals aaien, wrijven, krabbelen of knijpen. Dat soort aanrakingen geven de ontvanger de gelegenheid zich te herstellen.

Behalve met de blote hand kan een spanking ook met andere voorwerpen gegeven worden. Dit zijn vaak platte voorwerpen zoals een plak, een tennisbatje, de achterkant van een haarborstel. Hoe breder het oppervlak hoe beter de verdeling van de klappen.

Bij smalle oppervlakken is de intensiteit van een klap veel heftiger. Smalle oppervlakken kunnen echter ook zorgen voor beschadigingen aan de huid.

More-M