Kenmerkend voor D&s is de vrije wil van de onderdanige om onderdanig te zijn. De
Dom(mes) stelt de voorwaarden op en laat het aan de
sub over om hieraan op de goede wijze invulling aan te geven. De sub doet niets liever dan zo perfect mogelijk aan de wensen van de Dom(mes) te voldoen.
De grens met B&D is daarom heel vaag. In beide gevallen geeft de dominante persoon regels en opdrachten aan de onderdanige. Een
Bottom voert opdrachten uit omdat het moet, maar als de mogelijkheid zich voordoet zal de bottom proberen er onder uit te komen. Een sub voert opdrachten uit alleen al omdat de Dom(mes) dat wil. Ook als er geen toezicht is zal de sub de opdracht zo goed mogelijk proberen uit te voeren met als doel de Dom(mes) tevreden te maken. (Als ik deze alinea herlees besef ik dat de stelling een beetje generaliserend is, maar als je beschouwt dat de sub en de bottom dezelfde persoon kunnen zijn dan is het mogelijk herkenbaarder.)
Ik durf wel te stellen dat D/s veel meer als lifestyle voorkomt. Relaties die al jarenlang standhouden en waar het D/s gevoel heel de dag (al dan niet sluimerend) aanwezig is. B&D is veel meer gefixeerd op geregelde momenten bijvoorbeeld alleen gedurende een afgesproken spel met een vast begin en een vast eind.
Een Dom(mes) geniet van het feit dat volledig beschikt kan worden over de sub op elke manier zoals hij (zij) dat wenst. De sub daarentegen vindt het ultieme geluk door te zorgen dat de Dom(mes) tevreden (of liever nog: trots) is. Een sub geniet ervan als de Dom(mes) een opdracht geeft, want dat geeft telkens weer de mogelijkheid om te bewijzen hoe waardevol de sub voor een Dom(mes) is.
De manier waarop de D/s relatie wordt ingevuld is uiteraard afhankelijk van de persoonlijke voorkeuren van de betrokkenen. Ook hier bestaat er geen "Handboek voor D/s-relaties".
Deelnemer worden