Boekbespreking

D (Deelnemer 98152) (1961)

Een boekbespreking bevat de mening van een deelnemer over een boek. Alle meningen bij elkaar helpen je om te bepalen of een boek voor jou interessant is. Heb je zelf een boek gelezen? Schroom niet om je eigen mening te delen met een nieuwe boekbespreking. Je doet er anderen een groot plezier mee.

Meer aanbevelenswaardig dan de film. Met plezier heb ik het boek gelezen en genoten van de omfloerste omschrijvingen en gedragen teksten die desondanks niets aan de fantasie overlaten.De hoofdpersoon O is terecht gekomen in een setting waarin zij getrained worden om volledig onderworpen te zijn aan haar innig geliefde partner. Duidelijk is al snel dat ze dat vrijwillig en ui liefde voor hem doet. Tijdens de langdurige training waar zij te kust en te keur gebruikt, gegeseld en vernederd wordt door Heren en knechten mag zij met een kenmerk van het insituut weer met haar man mee. Het kenmerk is voor degene die het herkent het teken dat zij gebruikt mag worden naar diens zin. Vervolgens ontstaat een plot waarbij zijn in de armen wordt gestort van de dierbaarste vriend van haar man, die hij mateloos bewonderd en daarom alles voor hem doet. Inclusief het overdragen van O, die ook daar mee instemt.

Het geheel is vooral beschrijvend van aard, mooi maar wat ik mis is een diepgang in het ontdekken van de persoon O en haar beweegredenen. Fragmentje:

'Maar wat een verrukkelijke rust ging er uit van  de ijzeren ring  die  het vlees doorboort en zijn zwaarte  elk ogenblik laat voelen, van het  brandmerk dat nooit kan worden uitgewist,  de  hand  van  een meester die  je  dwingt je op een rots uit te strekken, de  liefde van een meester  die zich  genadeloos alles toe-eigent waar hij  van  houdt!  En O bedacht dat  zij alleen maar van  René had gehouden om te leren wat liefde was en om beter in staat te  zijn zich aan Sir Stephen  te geven,  gelukkig als alleen een  slavin kan  zijn.'

Weliswaar is er een deel midden in het boek waarin een kijkje wordt gegeven in de geschiedenis van O en hoe zij geworden is die ze is, van de mogelijkheid het karakter te doorgronden komt het niet. Dat het boek geschreven is door een vrouw blijkt mooi uit de prachtige beschrijvingen van entourages en kleding. Onduidelijk blijft het einde. Het laatste hoofdstuk is weggelaten, zo geeft de vertaler of de inleider weer, zonder de reden te vermelden. Van het laatste hoofdstuk, zo wordt vervolgd, zouden twee versies zijn met verschillende afloop. (Spoiler alert:beiden niet fijn voor O)

Je moet houden van het wat ouderwetse taalgebruik, ik vond het heerlijk om te lezen.

Het nawoord is aan dichtr/vertaler Adriaan Morriën die de vertaling in 1969 verzorgde. 
hij schrijft daarin: ' Heel  wat huwelijken zouden er waarschijnlijk mee gebaat  zijn, en stellig  heel wat  opwindender worden,  wanneer mannen en vrouwen elkaar van tijd tot tijd liefdevol zouden  afranselen.'

De verfilming van het boek in 1975 was voor die tijd vergaand, vergeleken met het boek zou je de film nu wat lafjes kunnen noemen. Tijd voor een nieuwe verfilming! De film blijft vrij van explicitie scènes en net als het boek vrij van obsceen taalgebruik. 
 

Van latere datum, ook vertaald door Morriën is het vervolg 'Terug naar Roissy'.